Ołeksandr Barwinski
| ||
 Ołeksandr Barwinski, 1904 r. | ||
| Data i miejsce urodzenia | 6 czerwca 1847 Szlachcińce | |
| Data i miejsce śmierci | 25 grudnia 1926 Lwów | |
| Zawód, zajęcie | polityk, pedagog, historyk, działacz społeczny | |
| Narodowość | Ukrainiec | |
Ołeksandr Barwinski, Aleksander Barwiński (ukr. Олександр Барвінський[a], ur. 6 czerwca 1847 w Szlachcińcach, zm. 25 grudnia 1926 we Lwowie) – ukraiński polityk, pedagog, historyk, działacz społeczny, tłumacz sądowy. Poseł do Sejmu Krajowego Galicji i Reichsratu, także członek Izby Panów (w 1917). Przewodniczący Towarzystwa Naukowego im. Szewczenki (1892-1897). Działacz Towarzystwa "Proswita", członek Towarzystwa Historycznego we Lwowie[1].
Życiorys
Urodził się w rodzinie księdza greckokatolickiego Hryhorija Barwinskiego, herbu Jastrzębiec[2] oraz jego żony Dominiki, córki księdza greckokatolickiego Dmytra Biłynskiego[3].
Od 1868 pracował lako nauczyciel w c. k. gimnazjach w Brzeżanach i Tarnopolu, od 1888 był profesorem państwowego seminarium nauczycielskiego we Lwowie.
Tłumacz sądowy z języka rosyjskiego przy c. k. Sądzie Obwodowym w Tarnopolu (m.in. w latach 1884[4], 1888[5]).
W latach 1891-1907 poseł do parlamentu austriackiego (w 1901 został wybrany w IV kurii (gmin wiejskich) w okręgu wyborczym Brody[6]), w latach 1893-1904 poseł do Sejmu Krajowego Galicji. W latach 1893-1918 członek Rady Szkolnej Krajowej.
Był posłem Ukraińskiej Rady Narodowej ZURL jako członek austriackiej Izby Panów.
W lipcu 1909 uczestniczył w pogrzebie Kazimierza Badeniego w Busku, przemawiając po rusku, chwaląc i wyliczając zasługi zmarłego dla rozwoju kulturalnego i ekonomicznego ruskiego narodu w Galicji[7].
Pochowany na cmentarzu Łyczakowskim.
Uwagi
- ↑ W swoich publikacjach występuje jako Олександер Барвіньский (Ołeksander Barwiński), natomiast na grobowcu rodzinnym zapisany został jako Александер Барвіньский (Ałeksander Barwiński)
Przypisy
- ↑ Fryderyk Papée. Towarzystwo historyczne 1886-1900. „Kwartalnik Historyczny”. R. LI, zeszyt 1–2. Lwów, 1937, s. 7.
- ↑ Західно-українська народна республіка. 1918-1923. Уряди. Постаті, Інститут українознавства ім. І. Крип'якевича; гол. ред. Ярослав Ісаєвич; упоряд.: Микола Литвин, Іван Патер, Ігор Соляр, Львів 2009.
- ↑ Ołeksandr Barwinski: Spomyny z moho żyttia. Nowy Jork – Kijów: Smoloskyp publishers, 2004, s. 42. (ukr.)
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1884. Lwów, 1884, s. 82.
- ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1888. Lwów, 1888, s. 82.
- ↑ Wybory z gmin wiejskich. „Kurier Lwowski”. 246, s. 4, 6 września 1901.
- ↑ O. Barwinski Pogrzeb K. Badeni „Kurier Lwowski”. 321, s. 2, 13 lipca 1909.
Literatura
- Енциклопедія українознавства. T. 1. Lwów, 1993, s. 93. (ukr.)
- Bohdan Melnyczuk, W. Chanas: Barwinśkyj Ołeksandr Hryhorowycz. W: Тернопільський енциклопедичний словник. редкол.: Г. Яворський та ін.. T. 1: А—Й. Тернопіль : Видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», 2004, s. 83–84. ISBN 966-528-197-6. (ukr.)
Media użyte na tej stronie
Олександр Барвінський, 1904 рік. Джерело: Ірина Котлобулатова. Львів на фотографії. Т. 3: Львів’яни, (Львів: Центр Європи, 2014). З фондів Львівського історичного музею.