Ołeksandr Hrekow

Ołeksandr Hrekow
Олександр Петрович Греков
Ilustracja
generał-chorąży generał-chorąży
Data i miejsce urodzenia

21 listopada?/ 3 grudnia 1875
Sopicz, gubernia czernihowska, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

8 grudnia 1958
Wiedeń, Austria

Przebieg służby
Siły zbrojne

Coat of Arms of Russian Empire.svg Armia Imperium Rosyjskiego
Coat of Arms of UNR-1.svg Armia Czynna Ukraińskiej Republiki Ludowej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna sowiecko-ukraińska

Odznaczenia
Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława II klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie)
Ołeksandr Hrekow po aresztowaniu przez Smiersz, zdjęcie NKWD 1948

Ołeksandr Petrowycz Hrekow lub Hrekiw, ukr. Олександр Петрович Греков (Греків) (ur. 21 listopada?/ 3 grudnia 1875 we wsi Sopicz w powiecie głuchowskim guberni czernihowskiej, zm. 8 grudnia 1958 w Wiedniu) – ukraiński wojskowy, generał-chorąży Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej.

Życiorys

Ukończył prawo na Uniwersytecie Moskiewskim, a w 1905 Mikołajewską Akademię Sztabu Generalnego. W czasie I wojny światowej był kolejno szefem sztabu 74 dywizji piechoty na Froncie Północno-Zachodnim, szefem sztabu 1 Dywizji Piechoty Gwardii, dowódcą Lejbgwardyjskiego Pułku Jegrów, szefem sztabu 6 Korpusu Armijnego, generalnym kwatermistrzem 1 Armii. Od 1916 był generałem-majorem Armii Imperium Rosyjskiego.

Jesienią 1917 przybył do Kijowa. Od listopada 1917 w armii ukraińskiej, przeprowadził likwidację kijowskiego okręgu wojskowego armii rosyjskiej, był dowódcą ukraińskiego garnizonu Kijowa i wiceministrem spraw wojskowych w rządzie URL.

W 1918 dowódca „serdiuckiej” dywizji URL. Na przełomie 1918/1919 był ministrem obrony URL i pierwszym atamanem nakaźnym Armii Czynnej URL.

Od 9 czerwca 1919 naczelny dowódca UHA. W lipcu 1919 w związku z konfliktem z władzami Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej, wyjechał z rodziną do Rumunii, później do Austrii, gdzie osiedlił się na stałe. W latach 1921-22 wydawał pismo Ukraina, zajmujące stanowisko propolskie, później wycofał się z życia politycznego. W 1946 otrzymał obywatelstwo austriackie. Jesienią 1948 zatrzymany przez Smiersz w Wiedniu, skazany na 25 lat łagru, więziony w zespole obozów koncentracyjnych Ozierłag pod Tajszetem. W 1956 uwolniony, powrócił do Wiednia.

Odznaczony Orderem Świętego Jerzego IV klasy, Orderem Świętego Włodzimierza III i IV klasy, Orderem Świętej Anny III i IV klasy, Orderem Świętego Stanisława II i III klasy.

Bibliografia, literatura, linki

  • Олександр Петрович Греков w: Енциклопедія історії України: Т. 2. Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. – Київ 2004, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2
  • Encyclopedia of Ukraine
  • Олександр Греків

Media użyte na tej stronie

Coat of Arms of Russian Empire.svg
Central element of the Russian imperial coat of arms.
Coat of Arms of UNR-1.svg
Autor: Alex Tora, Licencja: CC BY-SA 2.1 jp
Coat of arms of UNR
RUS Order św. Jerzego (baretka).png
Baretka Orderu św. Jerzego
RUS Order św. Włodzimierza (baretka).svg
Baretka Orderu św. Włodzimierza.
RUS Order św. Stanisława (baretka).svg
Baretka Orderu św. Stanisława.
RUS Order św. Anny (baretka).svg
Baretka Orderu św. Anny.
Oleksander Hrekov NKVD.jpg
Oleksander Hrekov (1875-1958) - general of the Imperial Russian Army, Ukrainian People's Army, military professor. 1948-1956 prisoner of Soviet Gulag
Hrekov Oleksander.jpg
Generał Ołeksandr Petrowicz Hrekow
12 УНР 16-06-1920 Генерал-хорунжий.svg
Вiдзнака ступенi Генерал-хорунжого, встанoвлена наказoм ГУ ВУНР ч. 140 від 16 червня 1920 року.