Ołeksandr Ponomariow (wokalista)

Ołeksandr Ponomariow

Олександр Пономарьов

Ołeksandr Ponomariow (2017)
Imię i nazwisko	Ołeksandr Wałerijowicz Ponomariow
Data i miejsce urodzenia	9 sierpnia 1973 Chmielnicki
Gatunki	pop-rock, ballada
Zawód	piosenkarz, kompozytor, autor tekstów, muzyk, aranżer
Aktywność	od 1992
Odznaczenia
Strona internetowa

Ołeksandr Wałerijowycz Ponomariow (ukr. Олександр Валерійович Пономарьов; ur. 9 sierpnia 1973 w Chmielnickim) – ukraiński piosenkarz i kompozytor, autor tekstów, muzyk i aranżer. Narodowy Artysta Ukrainy.

Reprezentant Ukrainy w 48. Konkursie Piosenki Eurowizji (2003).

Życiorys

Urodził się w Chmielnickim w rodzinie, w której ojciec pochodził z części zachodniej Ukrainy (Chmielnicki), a matka ze wschodu (Donieck). Po zakończeniu Szkoły Muzycznej w Chmielnickim w 1993 wstąpił do Instytutu Muzycznego we Lwowie na wydział wokalistyki.

W 1993 zdobył pierwsze miejsce na festiwalu Czerwona Ruta, na którym otrzymał też nagrodę za najlepszy wokal. W 1993 został uznany za najlepszego ukraińskiego wykonawcę muzyki pop. Zajął drugie miejsce podczas Międzynarodowego Festiwalu Sztuk „Słowiański Bazar” organizowanego w Witebsku. W 1995 zdobył pierwszą nagrodę podczas Międzynarodowego Konkursu im. Wołodymira Iwasiuka dla młodych wokalistów. Rok później wydał swój debiutancki album studyjny pt. Z ranku do noczi. W tym samym roku wygrał Festiwal More Druziw oraz został uznany „piosenkarzem roku” na festiwalu Tavria Games, to miano utrzymywał przez kolejne cztery lata.

(c) Водник z rosyjskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0

Ołeksandr Ponomariow, 2009

W 1997 wydał drugi album studyjny pt. Persza i ostannia lubow, a trasa koncertowa promująca krążek została pierwszą trasą w historii ukraińskiego rynku muzycznego. Wiosną 1998 został najmłodszym w historii laureatem tytułu Zasłużonego Artysty Ukrainy. W 2000 premierę miał jego kolejny album studyjny pt. Wona. 2 września jako pierwszy w historii wykonał hymn narodowy podczas meczu piłki nożnej, śpiewając go przed meczem między Ukrainą a Polską, rozegranym na Stadionie Olimpijskim w Kijowie. W tym samym roku odbył trasę koncertową promującą płytę pt. Win (2001). Przez kolejne dwa lata ponownie otrzymywał tytuł „piosenkarza roku” na festiwalu Tavria Games^[1].

W 2003 został wewnętrznie wybrany na pierwszego reprezentanta Ukrainy^[2] w 48. Konkursie Piosenki Eurowizji^[3][4]. Jego konkursową piosenką został utwór „Hasta la vista”^[5][6][7][8]. 24 maja piosenkarz wystąpił w finale Konkursu Piosenki Eurowizji i zajął w nim czternaste miejsce po zdobyciu łącznie 30 punktów^[9]. Podczas występu towarzyszył mu akrobata Anatolij Zalewskij oraz reprezentantki Teatru Rizoma^[10]: dwie tancerki i dwie chórzystki^[11][12].

Po udziale w konkursie został prowadzącym program Zołota Żar-ptycia, podczas którego prezentował wyniki notowań ukraińskich list przebojów. W 2005 był gospodarzem programu kulinarnego Smaczna kraina. W tym samym roku w Pałacu Kultury „Ukraina” po raz pierwszy zorganizowany został Charytatywny Bal im. Ołeksandra Ponomariowa, którego współorganizatorem został Prezydent Ukrainy. W trakcie uroczystości wokalista wystąpił w repertuarze klasycznym przy akompaniamencie Honorowej Akademickiej Orkiestry Symfonicznej Ukrainy, pieniądze zebrane podczas wieczoru zostały przekazane na zakup sprzętu do intensywnej terapii dla noworodków.

W kolejnych latach wydał kilka albumów studyjnych: Kraszcze (2004), Ja lublu tilky tebe (2006) i Niczenkoju (2007). W 2011 został jednym z jurorów programu Narodna zirka i Gołos Ukrainy, krajowej wersji formatu The Voice. W 2012 został odznaczony nagrodą YUNA dla „najlepszego wokalisty ostatnich 20 lat”^[1].

Dyskografia

Albumy studyjne

• Z ranku do noczi (1996)
• Persza i ostannia lubow (1997)
• Wona (2000)
• Win (2001)
• Ja lublu tilky tebe (2006)
• Niczenkoju (2007)

Albumy kompilacyjne

• Golden Hits (2007)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa artysty
• Oficjalny blog artysty