Ołeksandr Turczynow
Pełne imię i nazwisko | Ołeksandr Wałentynowycz Turczynow |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Sekretarz Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony Ukrainy | |
Okres | od grudnia 2014 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy | |
Okres | od 22 lutego 2014 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Prezydent Ukrainy (p. o.) | |
Okres | od 23 lutego 2014 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
I wicepremier Ukrainy | |
Okres | od 18 grudnia 2007 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Ołeksandr Wałentynowycz Turczynow, ukr. Олександр Валентинович Турчинов (ur. 31 marca 1964 w Dniepropetrowsku) – ukraiński polityk, doktor nauk ekonomicznych. I wicepremier Ukrainy w latach 2007–2010, p.o. premiera Ukrainy od 4 do 11 marca 2010. Od 22 lutego 2014 do 27 listopada 2014 przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy. Od 23 lutego do 7 czerwca 2014 na mocy decyzji parlamentu czasowo pełnił obowiązki prezydenta Ukrainy.
Życiorys
W 1986 ukończył studia na wydziale technologicznym instytutu metalurgicznego w Dniepropetrowsku. Do 1991 działał w Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. W latach 1987–1990 był kierownikiem wydziału agitacji i propagandy w komitecie Komsomołu obwodu dniepropetrowskiego[1][2].
Na początku lat 90. był zatrudniony w administracji regionalnej. Od 1994 do 1998 zajmował stanowisko dyrektora instytutu nauk ekonomicznych, był też wykładowcą jednego z kijowskich uniwersytetów.
W 1998, 2002, 2006 i 2007 uzyskiwał mandat deputowanego do Rady Najwyższej. Po powołaniu pierwszego rządu Julii Tymoszenko został szefem Służby Bezpieczeństwa Ukrainy. W grudniu 2007 objął stanowisko pierwszego wicepremiera w jej drugim gabinecie. W maju 2008 bezskutecznie ubiegał się o stanowisko mera Kijowa. Należał do liderów Bloku Julii Tymoszenko, został też wiceprzewodniczącym partii Batkiwszczyna.
4 marca 2010, dzień po uchwaleniu przez Radę Najwyższą wotum nieufności wobec rządu Julii Tymoszenko i wzięciu przez nią urlopu, został pełniącym obowiązki premiera Ukrainy[3]. 11 marca 2010 parlament na stanowisku nowego premiera zatwierdził Mykołę Azarowa[4].
W 2012 ponownie uzyskał mandat poselski z ramienia Batkiwszczyny[5]. 22 lutego 2014 wybrany na przewodniczącego ukraińskiego parlamentu. Następnego dnia parlament, który wcześniej stwierdził zaprzestanie pełnienia obowiązków przez prezydenta Wiktora Janukowycza, powierzył Ołeksandrowi Turczynowowi tymczasowe wykonywanie obowiązków głowy państwa[6]. Obowiązki prezydenta przestał pełnić 7 czerwca 2014 z chwilą zaprzysiężenia nowo wybranego prezydenta Petra Poroszenki. Pod koniec sierpnia tego samego roku wystąpił z Batkiwszczyny wraz z częścią innych liderów partii[7].
Został następnie jednym z liderów Frontu Ludowego, utrzymując w październiku 2014 mandat poselski na kolejną kadencję[8]. W grudniu tegoż roku powołany na sekretarza Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony Ukrainy[9]. W maju 2019 złożył rezygnację z tej funkcji[10].
Życie prywatne
Ołeksandr Turczynow jest żonaty, ma syna. Jest baptystą, członkiem rady jednego z kijowskich zborów baptystycznych, jego świeckim kaznodzieją[11].
Przypisy
- ↑ Turchynov campaign draws scrutiny (ang.). kyivpost.com, 30 stycznia 2011. [dostęp 2020-01-04].
- ↑ Турчинов Александр Валентинович (ros.). bp.ubr.ua. [dostęp 2020-01-04].
- ↑ Aleksander Turczynow oficjalnie został p.o. premiera. zik.com, 4 marca 2010. [dostęp 2010-03-11].
- ↑ Ukraina: koalicja „Stabilność i Reformy” przejmuje władzę. Azarow nowym premierem. gazeta.pl, 11 marca 2010. [dostęp 2010-03-11].
- ↑ Serwis CVK – Wybory 2012 (ukr.). [dostęp 2022-04-06].
- ↑ Поіменне голосування про проект Постанови про Покладення на Голову Верховної Ради обов'язків Президента України згідно із ст.112 Конституції України (№4204) – за основу та в цілому (ukr.). rada.gov.ua, 23 lutego 2014. [dostęp 2020-04-12].
- ↑ Arsenij Jaceniuk, Ołeksandr Turczynow, Andrij Parubij i Arsen Awakow odchodzą z partii Tymoszenko. wp.pl, 27 sierpnia 2014. [dostęp 2014-08-28].
- ↑ Serwis CVK – Wybory 2014 (ukr.). [dostęp 2022-04-06].
- ↑ Turchynov becomes secretary of Ukraine’s NSDC (ang.). interfax.com.ua, 16 grudnia 2014. [dostęp 2015-01-19].
- ↑ Турчинов подав у відставку з посади секретаря РНБО (ukr.). radiosvoboda.org, 17 maja 2019. [dostęp 2019-05-20].
- ↑ Profile: Olexander Turchynov (ang.). bbc.com, 23 lutego 2014. [dostęp 2014-02-27].
Bibliografia
- Nota biograficzna na stronie openua.net (ukr.). [dostęp 2022-04-06].
Media użyte na tej stronie
Lesser Coat of Arms of Ukraine, the so called Tryzub. A stylised trident symbol in gold on a background shield of blue.
Standard of the President of Ukraine.
Autor: Roman Kubanskiy
original: Saeima, Licencja: CC BY-SA 2.0
Alexander Turchinov in August 2014.
(c) Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej , CC BY-SA 3.0 pl
Spotkanie prezydium Zgromadzenia Parlamentarnego Polski (Bogdan Borusewicz), Litwy (Loreta Graužinienė) i Ukrainy z p.o. prezydenta Ukrainy Ołeksandrem Turczynowem w Kijowie
Secretary of State John Kerry at Verkhovna Rada with acting President Oleksandr Turchynov.
Painting by Chairman of the Verkhovna Rada of Ukraine Alexander Turchinov
Emblem of the Ukrainian Soviet Socialist Republic
Autor: Alex Tora ≡ Alex K in Ukranian ≡ Alex K in Japanese wiki, Licencja: CC BY-SA 2.1 jp
Coat of arms of the Ukrainian State.
Coat of arms of Ukrainian People's Republic.