Ołeksandr Turczynow
Pełne imię i nazwisko | Ołeksandr Wałentynowycz Turczynow |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Sekretarz Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony Ukrainy | |
Okres | od grudnia 2014 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy | |
Okres | od 22 lutego 2014 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Prezydent Ukrainy (p. o.) | |
Okres | od 23 lutego 2014 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
I wicepremier Ukrainy | |
Okres | od 18 grudnia 2007 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Ołeksandr Wałentynowycz Turczynow, ukr. Олександр Валентинович Турчинов (ur. 31 marca 1964 w Dniepropetrowsku) – ukraiński polityk, doktor nauk ekonomicznych. I wicepremier Ukrainy w latach 2007–2010, p.o. premiera Ukrainy od 4 do 11 marca 2010. Od 22 lutego 2014 do 27 listopada 2014 przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy. Od 23 lutego do 7 czerwca 2014 na mocy decyzji parlamentu czasowo pełnił obowiązki prezydenta Ukrainy.
Życiorys
W 1986 ukończył studia na wydziale technologicznym instytutu metalurgicznego w Dniepropetrowsku. Do 1991 działał w Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. W latach 1987–1990 był kierownikiem wydziału agitacji i propagandy w komitecie Komsomołu obwodu dniepropetrowskiego[1][2].
Na początku lat 90. był zatrudniony w administracji regionalnej. Od 1994 do 1998 zajmował stanowisko dyrektora instytutu nauk ekonomicznych, był też wykładowcą jednego z kijowskich uniwersytetów.
W 1998, 2002, 2006 i 2007 uzyskiwał mandat deputowanego do Rady Najwyższej. Po powołaniu pierwszego rządu Julii Tymoszenko został szefem Służby Bezpieczeństwa Ukrainy. W grudniu 2007 objął stanowisko pierwszego wicepremiera w jej drugim gabinecie. W maju 2008 bezskutecznie ubiegał się o stanowisko mera Kijowa. Należał do liderów Bloku Julii Tymoszenko, został też wiceprzewodniczącym partii Batkiwszczyna.
4 marca 2010, dzień po uchwaleniu przez Radę Najwyższą wotum nieufności wobec rządu Julii Tymoszenko i wzięciu przez nią urlopu, został pełniącym obowiązki premiera Ukrainy[3]. 11 marca 2010 parlament na stanowisku nowego premiera zatwierdził Mykołę Azarowa[4].
W 2012 ponownie uzyskał mandat poselski z ramienia Batkiwszczyny[5]. 22 lutego 2014 wybrany na przewodniczącego ukraińskiego parlamentu. Następnego dnia parlament, który wcześniej stwierdził zaprzestanie pełnienia obowiązków przez prezydenta Wiktora Janukowycza, powierzył Ołeksandrowi Turczynowowi tymczasowe wykonywanie obowiązków głowy państwa[6]. Obowiązki prezydenta przestał pełnić 7 czerwca 2014 z chwilą zaprzysiężenia nowo wybranego prezydenta Petra Poroszenki. Pod koniec sierpnia tego samego roku wystąpił z Batkiwszczyny wraz z częścią innych liderów partii[7].
Został następnie jednym z liderów Frontu Ludowego, utrzymując w październiku 2014 mandat poselski na kolejną kadencję[8]. W grudniu tegoż roku powołany na sekretarza Rady Bezpieczeństwa Narodowego i Obrony Ukrainy[9]. W maju 2019 złożył rezygnację z tej funkcji[10].
Życie prywatne
Ołeksandr Turczynow jest żonaty, ma syna. Jest baptystą, członkiem rady jednego z kijowskich zborów baptystycznych, jego świeckim kaznodzieją[11].
Przypisy
- ↑ Turchynov campaign draws scrutiny (ang.). kyivpost.com, 30 stycznia 2011. [dostęp 2020-01-04].
- ↑ Турчинов Александр Валентинович (ros.). bp.ubr.ua. [dostęp 2020-01-04].
- ↑ Aleksander Turczynow oficjalnie został p.o. premiera. zik.com, 4 marca 2010. [dostęp 2010-03-11].
- ↑ Ukraina: koalicja „Stabilność i Reformy” przejmuje władzę. Azarow nowym premierem. gazeta.pl, 11 marca 2010. [dostęp 2010-03-11].
- ↑ Serwis CVK – Wybory 2012 (ukr.). [dostęp 2022-04-06].
- ↑ Поіменне голосування про проект Постанови про Покладення на Голову Верховної Ради обов'язків Президента України згідно із ст.112 Конституції України (№4204) – за основу та в цілому (ukr.). rada.gov.ua, 23 lutego 2014. [dostęp 2020-04-12].
- ↑ Arsenij Jaceniuk, Ołeksandr Turczynow, Andrij Parubij i Arsen Awakow odchodzą z partii Tymoszenko. wp.pl, 27 sierpnia 2014. [dostęp 2014-08-28].
- ↑ Serwis CVK – Wybory 2014 (ukr.). [dostęp 2022-04-06].
- ↑ Turchynov becomes secretary of Ukraine’s NSDC (ang.). interfax.com.ua, 16 grudnia 2014. [dostęp 2015-01-19].
- ↑ Турчинов подав у відставку з посади секретаря РНБО (ukr.). radiosvoboda.org, 17 maja 2019. [dostęp 2019-05-20].
- ↑ Profile: Olexander Turchynov (ang.). bbc.com, 23 lutego 2014. [dostęp 2014-02-27].
Bibliografia
- Nota biograficzna na stronie openua.net (ukr.). [dostęp 2022-04-06].
Media użyte na tej stronie
Coat of arms of Ukrainian People's Republic.
Autor: Alex Tora ≡ Alex K in Ukranian ≡ Alex K in Japanese wiki, Licencja: CC BY-SA 2.1 jp
Coat of arms of the Ukrainian State.
Emblem of the Ukrainian Soviet Socialist Republic
Lesser Coat of Arms of Ukraine, the so called Tryzub. A stylised trident symbol in gold on a background shield of blue.
Standard of the President of Ukraine.
Autor: Roman Kubanskiy
original: Saeima, Licencja: CC BY-SA 2.0
Alexander Turchinov in August 2014.
(c) Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej , CC BY-SA 3.0 pl
Spotkanie prezydium Zgromadzenia Parlamentarnego Polski (Bogdan Borusewicz), Litwy (Loreta Graužinienė) i Ukrainy z p.o. prezydenta Ukrainy Ołeksandrem Turczynowem w Kijowie
Secretary of State John Kerry at Verkhovna Rada with acting President Oleksandr Turchynov.
Painting by Chairman of the Verkhovna Rada of Ukraine Alexander Turchinov