Ołena Łukasz

Ołena Łukasz

Data i miejsce urodzenia	12 listopada 1976 Rybnica
Minister sprawiedliwości Ukrainy
Okres	od 4 lipca 2013 do 27 lutego 2014
Przynależność polityczna	Partia Regionów
Poprzednik	Ołeksandr Ławrynowycz
Następca	Pawło Petrenko

Ołena Łeonidiwna Łukasz, ukr. Олена Леонідівна Лукаш, ros. Елена Леонидовна Лукаш (ur. 12 listopada 1976 w Rybnicy) – ukraińska prawniczka i polityk, deputowana do Rady Najwyższej V i VI kadencji, w latach 2012–2013 minister gabinetu ministrów, następnie do 2014 minister sprawiedliwości.

Życiorys

Urodziła się w Mołdawii, jednak od 1977 do 1995 mieszkała w Siewierodoniecku. W 2000 ukończyła studia w Akademii Pracy i Stosunków Społecznych przy Federacji Związków Zawodowych Ukrainy w Kijowie, po czym pracowała m.in. jako wykładowczyni prawa w Ukraińskiej Akademii Handlu Zagranicznego. Została członkinią rady i komitetu wykonawczego Związku Prawników Ukrainy oraz członkinią Związku Adwokatów Ukrainy.

W 2004 włączyła się w kampanię prezydencką po stronie obozu rządowego, reprezentowała Wiktora Janukowycza przed Sądem Najwyższym Ukrainy. W 2005 była obrończynią Borysa Kołesnikowa, tymczasowo aresztowanego w związku z zarzutami wymuszenia. Od 2005 zasiadała w zarządzie Związku Młodzieży Regionów Ukrainy. W 2006 uzyskała mandat posłanki do Rady Najwyższej Ukrainy z ramienia Partii Regionów. 10 listopada 2006 została mianowana zastępcą ministra stanu ds. prawnych w rządzie Wiktora Janukowycza. W 2007 uzyskała reelekcję do Rady Najwyższej jako posłanka VI kadencji.

Po zwycięstwie Wiktora Janukowycza w kolejnych wyborach prezydenckich złożyła mandat poselski, obejmując w marcu 2010 stanowisko zastępcy szefa Administracji Prezydenta Ukrainy. Funkcję tę pełnił wówczas Serhij Lowoczkin, uchodzący za jej politycznego protektora^[1]. W kwietniu 2011 przeszła na stanowisko doradcy ukraińskiego prezydenta, był też jego przedstawicielem w sądzie konstytucyjnym. Od grudnia 2012 do lipca 2013 sprawowała urząd ministra gabinetu ministrów w drugim rządzie Mykoły Azarowa. Następnie została powołana na stanowisko ministra sprawiedliwości, kończąc urzędowanie w lutym 2014 po wydarzeniach Euromajdanu i zmianie władzy na Ukrainie.

Przypisy

Bibliografia

• Nota biograficzna na stronie peoples.ru. [dostęp 2014-11-10]. (ros.).
• Nota biograficzna na stronie dovidka.com.ua. [dostęp 2014-11-10]. (ukr.).