Ołena Biłosiuk

Ołena Biłosiuk
Ilustracja
Ołena Pidhruszna (2010)
Data i miejsce urodzenia

9 stycznia 1987
Legnica

Klub

Kołos Tarnopol

Wzrost

175 cm

Debiut w PŚ

02.03.2007, Lahti
(44. miejsce – sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

04.12.2008, Östersund (27. miejsce – b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

01.12.2012, Östersund
(2. miejsce – sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Ukraina
Igrzyska olimpijskie
złotoSoczi 2014sztafeta
Mistrzostwa świata
złotoNové Město 2013sprint
srebroNové Město 2013sztafeta
srebroHochfilzen 2017sztafeta
brązNové Město 2013b.pościgowy
brązRasen-Antholz 2020sztafeta
brązPokljuka 2021sztafeta
Mistrzostwa Europy
złotoUfa 2009sztafeta
złotoRidnaun 2011sztafeta
złotoOsrblie 2012sprint
złotoOsrblie 2012b.pościgowy
złotoOsrible 2012sztafeta
srebroOtepää 2010b.indywidualny
srebroRidnaun 2011sztafeta
Mistrzostwa świata juniorów
brązPresque Isle 2006b.indywidualny
Mistrzostwa Europy juniorów
srebroBansko 2007sztafeta

Ołena Mychajliwna Biłosiuk z domu Pidhruszna (ukr. Олена Михайлівна Білосюк (Підгрушна), ur. 9 stycznia 1987 w Legnicy) – ukraińska biathlonistka, złota medalistka olimpijska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata i Europy.

Kariera

Urodziła się w Legnicy, w szpitalu przeznaczonym dla stacjonujących w Polsce żołnierzy radzieckich i ich rodzin. Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się w 2005 roku, startując na olimpijskim festiwalu młodzieży Europy w Monthey. Zdobyła tam brązowe medale w sprincie i sztafecie. W tym samym roku wystąpiła na mistrzostwach świata juniorów w Kontiolahti, zajmując między innymi dwunaste miejsce w biegu indywidualnym i siódme w sztafecie. Podczas mistrzostw świata juniorów w Presque Isle rok później wywalczyła brązowy medal w biegu indywidualnym.

Po raz pierwszy w zawodach Pucharu Świata wystąpiła 2 marca 2007 roku w Lahti, gdzie zajęła 44. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty zdobyła 4 grudnia 2008 roku w Östersund, zajmując 27. miejsce w biegu indywidualnym. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 1 grudnia 2012 roku w tej samej miejscowości, zajmując drugie miejsce w sprincie. W zawodach tych rozdzieliła Norweżkę Torę Berger i Rosjankę Olgę Wiłuchiną. W kolejnych startach jeszcze siedem razy stawała na podium, odnosząc dwa zwycięstwa: 9 lutego 2013 roku w Novym Měscie i 5 lutego 2016 roku wygrywała sprinty. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2015/2016, kiedy zajęła siódme miejsce w klasyfikacji generalnej.

Na mistrzostwach świata w Novym Měscie w 2013 roku zdobyła trzy medale. Najpierw zwyciężyła w sprincie, wyprzedzając Torę Berger i swą rodaczkę - Witę Semerenko. Została jednocześnie pierwszą w historii Ukrainką, która została mistrzynią świata w tej konkurencji. Następnie była trzecia w biegu pościgowym, za Berger i Polką Krystyną Pałką. Ponadto razem z koleżankami z reprezentacji zajęła drugie miejsce w sztafecie. Wynik ten Ukrainki powtórzyły podczas mistrzostw świata w Hochfilzen w 2017 roku. Ponadto zdobyła brązowy medal w sztafecie na mistrzostwach świata w Östersund w 2019 roku. Na tej samej imprezie była blisko kolejnego medalu, zajmując czwarte miejsce w sprincie. Walkę o podium przegrała z Czeszką Lucie Charvátovą o 4,3 sekundy. Kolejny brązowy medal w sztafecie zdobyła podczas mistrzostw świata w Pokljuce w 2021 roku.

W 2010 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, zajmując między innymi dwunaste miejsce w biegu masowym i szóste w sztafecie. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi cztery lata później, gdzie razem z Witą Semerenko, Juliją Dżimą i Wałentyną Semerenko zwyciężyła w sztafecie. Był to pierwszy w historii medal olimpijski dla Ukrainy w tej konkurencji. Zajęła tam ponadto siódme miejsce w biegu masowym, ósme w biegu indywidualnym, 26. miejsce w sprincie i 22. w biegu pościgowym.

26 marca 2014 została mianowana wiceministrem sportu w Rządzie Arsenija Jaceniuka[1].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
2010Vancouver32.17.20.11.6.nd.nd.
2014Soczi8.26.21.7.1.nd.
2018Pjongczangnd.
2022Pekin7.nd.

Mistrzostwa świata

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
2009Pjongczang16.DNFnd.
2011Chanty-Mansyjsk34.31.19.24.DSQnd.
2012Ruhpolding14.6.-
2013Nové Město na Moravě11.1.3.11.2.nd.
2016Oslodnf.16.5.18.5.4.nd.
2017Hochfilzen10.34.DNS2.5.nd.
2020Rasen-Antholz4.13.24.3.nd.
2021Pokljuka43.11.7.12.3.4.nd.

Mistrzostwa świata juniorów

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
2005Kontiolahti12.24.32.nd.7.nd.nd.
2006Presque Isle3.17.12.nd.7.nd.nd.
2007Martell26.6.12.nd.10.nd.nd.
2008Ruhpolding15.34.31.nd.6.nd.nd.

Mistrzostwa Europy

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
2006Langdorf18.31.DNFnd.4.nd.nd.
2007Bansko5.4.5.nd.2.nd.nd.
2008Nové Město na Moravě7.4.11.nd.4.nd.nd.
2009Ufa9.1.nd.

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2006/2007-
2008/200952.
2009/201029.
2010/201126.
2011/201232.
2012/20138.
2013/201428.
2015/20167.
2016/201733.
2017/201852.
2018/201943.
2019/202025.
2020/202139.
2021/202246.

Miejsca na podium zawodów PŚ

Lp.DzieńRokMiejscowośćKonkurencjaLokataPudłaCzas bieguStrataZwycięzca
1.1 grudnia2012Szwecja ÖstersundSprint na 7,5 km2.0+121:50,9+ 16,9Tora Berger
2.19 stycznia2013Włochy AnterselvaBieg pościgowy na 10 km2.0+0+0+131:40,7+ 18,9Tora Berger
3.9 lutego2013Czechy Nové Město na MoravěSprint na 7,5 km1.0+021:02,1
4.10 lutego2013Czechy Nové Město na MoravěBieg pościgowy na 10 km3.0+0+2+029:09,9+ 21,5Tora Berger
5.3 stycznia2014Niemcy OberhofSprint na 7,5 km3.0+023:43,1+ 36,4Darja Domraczawa
6.3 grudnia2015Szwecja ÖstersundBieg indywidualny na 15 km3.0+0+0+042:54,8+ 37,8Dorothea Wierer
7.5 grudnia2015Szwecja ÖstersundSprint na 7,5 km3.0+120:24,6+ 38,4Gabriela Soukalová
8.5 lutego2016Kanada CanmoreSprint na 7,5 km1.0+019:56,9

Przypisy

  1. Ołena Pidhruszna została wiceministrem sportu. eurosport.onet.pl. [dostęp 2014-06-03]. (pol.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie