Ołena Biłosiuk

Ołena Biłosiuk

Ołena Pidhruszna (2010)
Data i miejsce urodzenia	9 stycznia 1987 Legnica
Klub	Kołos Tarnopol
Wzrost	175 cm
Debiut w PŚ	02.03.2007, Lahti (44. miejsce – sprint)
Pierwsze punkty w PŚ	04.12.2008, Östersund (27. miejsce – b.indywidualny)
Pierwsze podium w PŚ	01.12.2012, Östersund (2. miejsce – sprint)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Ukraina Igrzyska olimpijskie złoto Soczi 2014 sztafeta Mistrzostwa świata złoto Nové Město 2013 sprint srebro Nové Město 2013 sztafeta srebro Hochfilzen 2017 sztafeta brąz Nové Město 2013 b.pościgowy brąz Rasen-Antholz 2020 sztafeta brąz Pokljuka 2021 sztafeta Mistrzostwa Europy złoto Ufa 2009 sztafeta złoto Ridnaun 2011 sztafeta złoto Osrblie 2012 sprint złoto Osrblie 2012 b.pościgowy złoto Osrible 2012 sztafeta srebro Otepää 2010 b.indywidualny srebro Ridnaun 2011 sztafeta Mistrzostwa świata juniorów brąz Presque Isle 2006 b.indywidualny Mistrzostwa Europy juniorów srebro Bansko 2007 sztafeta

Ołena Mychajliwna Biłosiuk z domu Pidhruszna (ukr. Олена Михайлівна Білосюк (Підгрушна), ur. 9 stycznia 1987 w Legnicy) – ukraińska biathlonistka, złota medalistka olimpijska, wielokrotna medalistka mistrzostw świata i Europy.

Kariera

Urodziła się w Legnicy, w szpitalu przeznaczonym dla stacjonujących w Polsce żołnierzy radzieckich i ich rodzin. Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się w 2005 roku, startując na olimpijskim festiwalu młodzieży Europy w Monthey. Zdobyła tam brązowe medale w sprincie i sztafecie. W tym samym roku wystąpiła na mistrzostwach świata juniorów w Kontiolahti, zajmując między innymi dwunaste miejsce w biegu indywidualnym i siódme w sztafecie. Podczas mistrzostw świata juniorów w Presque Isle rok później wywalczyła brązowy medal w biegu indywidualnym.

Po raz pierwszy w zawodach Pucharu Świata wystąpiła 2 marca 2007 roku w Lahti, gdzie zajęła 44. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty zdobyła 4 grudnia 2008 roku w Östersund, zajmując 27. miejsce w biegu indywidualnym. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 1 grudnia 2012 roku w tej samej miejscowości, zajmując drugie miejsce w sprincie. W zawodach tych rozdzieliła Norweżkę Torę Berger i Rosjankę Olgę Wiłuchiną. W kolejnych startach jeszcze siedem razy stawała na podium, odnosząc dwa zwycięstwa: 9 lutego 2013 roku w Novym Měscie i 5 lutego 2016 roku wygrywała sprinty. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2015/2016, kiedy zajęła siódme miejsce w klasyfikacji generalnej.

Na mistrzostwach świata w Novym Měscie w 2013 roku zdobyła trzy medale. Najpierw zwyciężyła w sprincie, wyprzedzając Torę Berger i swą rodaczkę - Witę Semerenko. Została jednocześnie pierwszą w historii Ukrainką, która została mistrzynią świata w tej konkurencji. Następnie była trzecia w biegu pościgowym, za Berger i Polką Krystyną Pałką. Ponadto razem z koleżankami z reprezentacji zajęła drugie miejsce w sztafecie. Wynik ten Ukrainki powtórzyły podczas mistrzostw świata w Hochfilzen w 2017 roku. Ponadto zdobyła brązowy medal w sztafecie na mistrzostwach świata w Östersund w 2019 roku. Na tej samej imprezie była blisko kolejnego medalu, zajmując czwarte miejsce w sprincie. Walkę o podium przegrała z Czeszką Lucie Charvátovą o 4,3 sekundy. Kolejny brązowy medal w sztafecie zdobyła podczas mistrzostw świata w Pokljuce w 2021 roku.

W 2010 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, zajmując między innymi dwunaste miejsce w biegu masowym i szóste w sztafecie. Brała też udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi cztery lata później, gdzie razem z Witą Semerenko, Juliją Dżimą i Wałentyną Semerenko zwyciężyła w sztafecie. Był to pierwszy w historii medal olimpijski dla Ukrainy w tej konkurencji. Zajęła tam ponadto siódme miejsce w biegu masowym, ósme w biegu indywidualnym, 26. miejsce w sprincie i 22. w biegu pościgowym.

26 marca 2014 została mianowana wiceministrem sportu w Rządzie Arsenija Jaceniuka^[1].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Mistrzostwa świata

Mistrzostwa świata juniorów

Mistrzostwa Europy

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium zawodów PŚ

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	1 grudnia	2012	Östersund	Sprint na 7,5 km	2.	0+1	21:50,9	+ 16,9	Tora Berger
2.	19 stycznia	2013	Anterselva	Bieg pościgowy na 10 km	2.	0+0+0+1	31:40,7	+ 18,9	Tora Berger
3.	9 lutego	2013	Nové Město na Moravě	Sprint na 7,5 km	1.	0+0	21:02,1	–	–
4.	10 lutego	2013	Nové Město na Moravě	Bieg pościgowy na 10 km	3.	0+0+2+0	29:09,9	+ 21,5	Tora Berger
5.	3 stycznia	2014	Oberhof	Sprint na 7,5 km	3.	0+0	23:43,1	+ 36,4	Darja Domraczawa
6.	3 grudnia	2015	Östersund	Bieg indywidualny na 15 km	3.	0+0+0+0	42:54,8	+ 37,8	Dorothea Wierer
7.	5 grudnia	2015	Östersund	Sprint na 7,5 km	3.	0+1	20:24,6	+ 38,4	Gabriela Soukalová
8.	5 lutego	2016	Canmore	Sprint na 7,5 km	1.	0+0	19:56,9	–	–

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie IBU. services.biathlonresults.com. [dostęp 2010-10-08]. (ang.).
• PIDHRUSHNA Olena personal data, photos. [dostęp 2010-11-02]. (ang.).
• Profil na stronie skisport365.com. skisport365.com. [dostęp 2020-05-13]. (ang.).
• Olena Pidhrushna Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2020-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-13)]. (ang.).