Ośrodek ciągły
Ośrodek ciągły (continuum) – model ciała, w którym zaniedbano cząsteczkową (atomową) budowę materii[1] na rzecz jej jednolitej ciągłości we wszystkich kierunkach.
Ośrodek możemy podzielić na bardzo małe części, ale o takich samych własnościach jak cała badana objętość. Element musi być na tyle niewielki, aby mógł być traktowany jako nieskończenie mały z punktu widzenia opisywanych zjawisk. Powinien być również na tyle duży, aby wewnątrz mieściła się taka liczba cząsteczek (atomów), by spełnione być mogły statystyczne prawa fizyki[2].
Continuum składa się z elementów o tej własności, że w dowolnym otoczeniu każdego z nich znajduje się nieskończenie wiele elementów należących do tego continuum. Jest to postulat jego ciągłości[3][4].
- Przykłady
- parametry określające ruch i stan ośrodka są w tym modelu ciągłymi funkcjami punktu i czasu
- w mechanice cieczy i gazów kryterium stosowania tego przybliżenia jest liczba Knudsena (Kn). Dla Kn < 0,01 otrzymane wyniki są zbliżone do doświadczalnych[1].
Przypisy
- ↑ a b Ilustrowana encyklopedia dla wszystkich, Fizyka, WNT, Warszawa, 1985, str. 191
- ↑ A. Śliwiński, Teoria ośrodków ciągłych i fale sprężyste, [w:] Encyklopedia fizyki współczesnej, PWN, Warszawa, 1983, str. 639-640
- ↑ Rymarz C., Mechanika ośrodków ciągłych, PWN Warszawa 1993
- ↑ Bychawski Z., Mechanika ośrodków ciągłych, Wyd. Politechniki Rzeszowskiej Rzeszów 1979