Oświata we Włoszech

Oświata we Włoszech – system oświatowy we Włoszech jest centralnie zarządzany przez Ministerstwo Oświaty. Oprócz szkół publicznych, finansowanych przez państwo, młodzież może uczęszczać do szkół prywatnych. Istnieje tam dobrze rozwinięta sieć szkolnictwa prywatnego. Przedszkola finansowane są przez władze lokalne. Językiem urzędowym jest język włoski.

System szkolnictwa

Przedszkole (scuola dell’infanzia) – nieobowiązkowe, uczęszczają do niego dzieci w wieku od 3 do 5 lat.

Szkoła podstawowa (scuola primaria, daw. scuola elementare) – jednolita, trwa pięć lat i kończy się egzaminem, jednakże jego wynik nie jest brany pod uwagę przy przejściu na następny szczebel szkolny.

Szkoła średnia (scuola media) – podzielona na dwa cykle:

  • szkoła średnia pierwszego stopnia (scuola secondaria di primo grado, daw. scuola media inferiore) – trzyletnia, zakończona egzaminem dającym wstęp do szkoły średniej drugiego stopnia;
  • szkoła średnia drugiego stopnia (scuola secondaria di secondo grado, pot. scuola superiore, daw. scuola media superiore) – daje możliwość wyboru następujących szkół:
    • liceum klasyczne (liceo classico) – pięcioletnie, zakończone maturą;
    • liceum matematyczno-przyrodnicze (liceo scientifico) – pięcioletnie, zakończone maturą;
    • szkoła techniczna (istituto tecnico) – pięcioletnie, zakończone maturą;
    • szkoła zawodowa (istituto professionale e scuola tecnica) – dwu-pięcioletnie;
    • liceum artystyczne (liceo artistico) – cztero-pięcioletnie.

Matura (maturita) daje wstęp na studia wyższe. Po szkołach czteroletnich absolwent musi ukończyć roczny kurs przygotowawczy, aby rozpocząć studia.

Obowiązek szkolny trwa od 6. do 16. roku życia, obejmuje szkołę podstawową, średnią pierwszego stopnia i rok nauki w szkole średniej drugiego stopnia.

Szkolnictwo wyższe (istruzione superiore) – podzielone na dwa typy:

  • uniwersytecki – do którego oprócz uniwersytetów (scuola superiore universitaria) należą instytuty politechniczne, uniwersytety prywatne, uniwersytety dla obcokrajowców;
  • nieuniwersytecki – do którego należą krótkie studia pomaturalne, studia techniczne, studia artystyczne i muzyczne, szkoły wojskowe i policyjne.

Studia uniwersyteckie podzielone są na trzy poziomy umożliwiające zdobycie:

  • stopnia akademickiego (laurea) – trzyletni cykl kształcenia;
  • stopnia specjalizacji (laurea specialistica) – dwuletni cykl kształcenia;
  • doktoratu (dottorato di ricerca) – trzy-czteroletni cykl kształcenia.

Szkoły wyższe

(według regionów)

  • Lacjum (Lazio)
    • Rzym:
      • Uniwersytet La Sapienza w Rzymie (wł. La Sapienza – Università di Roma)
      • Università degli Studi di Roma 3
      • Università degli Studi „Tor Vergata”
      • Libera Università Internazionale degli Studi Sociali
      • Pontificia Università Gregoriana
      • Pontificio Ateneo della Santa Croce
    • Cassino: Università degli Studi di Cassino
    • Viterbo: Università degli Studi della Tuscia
  • Basilicata
    • Università degli Studi della Basilicata
  • Kampania (Campagna)
    • Neapol
      • Università degli Studi „Federico II” di Napoli
      • Università degli Studi di Napoli „Parthenope”
      • Istituto Universitario Orientale
    • Salerno: Università degli Studi di Salerno
    • Benewent: Università degli Studi del Sannio
  • Piemont (Piemonte)
    • Università del Piemonte Orientale
    • Turyn: Università degli Studi di Torino
  • Wenecja Euganejska (Veneto)
    • Padwa: Uniwersytet w Padwie (Università degli Studi di Padova)
    • Wenecja: Università degli Studi di Venezia „Ca’ Foscari”
    • Werona: Università degli Studi di Verona