OKo1

Ten artykuł od 2022-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

OKo1

OKo1 w Muzeum Kolejnictwa w Warszawie
Producent	Vulcan
Lata budowy	1916-1924
Układ osi	2'C2'
Wymiary
Masa służbowa	37 t
Długość	14 800 mm
Wysokość	4260 mm
Średnica kół napędnych	1650 mm
Średnica kół tocznych	860 mm
Napęd
Trakcja	parowa
Ciśnienie w kotle	12 kG/cm²
Powierzchnia ogrzewalna kotła	138 m²
Powierzchnia przegrzewacza	42,2 m2
Powierzchnia rusztu	2,44 m²
Średnica cylindra	560 mm
Skok tłoka	630 mm
Parametry eksploatacyjne
Prędkość konstrukcyjna	100 km/h
Portal Transport szynowy

OKo1 – tendrzak przystosowany do szybkiego ruchu pasażerskiego.

Jednakową prędkość w obydwóch kierunkach jazdy uzyskano przez dodanie dwóch dwuosiowych wózków. Jego prędkość maksymalna wynosi 100 km/h. Jest to konstrukcja pruska, produkowana przez firmę Vulcan ze Szczecina jako seria T18; w kolejach niemieckich nosiła oznaczenie serii 78.

Dla kolei niemieckich zbudowano 534 lokomotywy pod oznaczeniem 78 ^0-5, 8 maszyn dla kolei tureckich, a ostatnią tego typu wybudowano w 1939 dla prywatnych kolei. W Polsce skoncentrowane były w dyrekcji poznańskiej (MD Poznań Osobowa, Jarocin, Zbąszynek i in.)

Z PKP ostatnia została wycofana w 1975 roku z Zielonej Góry. Do celów muzealnych pozostawiono lokomotywę OKo1-3, która znajduje się w Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.