ORP Elbląg

ORP Elbląg
Ilustracja
Jeden z polskich kutrów rakietowych proj. 205
Klasa

kuter rakietowy

Projekt

205

Historia
 Marynarka Wojenna (PRL)
Nazwa

Elbląg

Wejście do służby

1966

 Straż Graniczna
Nazwa

SG-303 Elbląg

Wejście do służby

1991

Wycofanie ze służby

22 czerwca 1995

ORP „Elbląg” – okręt polskiej Marynarki Wojennej, kuter rakietowy radzieckiego projektu 205 (według nomenklatury NATO: typ Osa I). W 1990 roku przebudowany na okręt patrolowy, służył do 1995 jako patrolowiec Straży Granicznej SG-303 „Elbląg”.

Historia

Został zbudowany w Stoczni Rzecznej w Rybińsku na terenie byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Był szóstym z trzynastu okrętów tego typu w Polsce. Do służby w 3 dywizjonie kutrów torpedowych 3 Brygady Kutrów Torpedowych w Gdyni wszedł 14 września 1966 roku. Od 1971 roku znajdował się w składzie 2 dywizjonu Kutrów Rakietowo-Torpedowych 3 Flotylli Okrętów w Gdyni. W czerwcu 1975 roku okręt wziął udział w ćwiczeniach o kryptonimie Posejdon-75[1]. W dniach 4–26 maja 1983 roku okręt wziął udział w wielkich ćwiczeniach sił Marynarki Wojennej o kryptonimie Reda-83[2]. Został skreślony z listy floty 30 czerwca 1990 roku. Miał numer burtowy 426, a imię nosił od miasta Elbląga. Pierwszym dowódcą był kpt.mar. Piotr Kołodziejczyk, późniejszy minister obrony narodowej. Ostatnim dowódcą okrętu był por. mar. Dariusz Mientkiewicz.

Po wycofaniu został w 1991 roku przebudowany na jednostkę patrolową i jako SG-303 „Elbląg” służył do 1995 roku w kaszubskim dywizjonie Morskiego Oddziału Straży Granicznej w Gdańsku. Wycofany został 22 czerwca 1995 roku, po czym złomowany[3].

Dane taktyczno-techniczne

  • Wyporność standardowa: 171 t
  • Długość: 38,5 m
  • Szerokość: 7,6 m
  • Prędkość maksymalna: 40 w
  • Zasięg: 800 Mm
  • Autonomiczność: 5 dób
  • Załoga: 30 osób

Uzbrojenie

  • 4x1 wyrzutnie przeciwokrętowych kierowanych pocisków rakietowych P-15 Termit (według nomenklatury NATO: SS-N-2A Styx)
  • 1x4 wyrzutnia przeciwlotniczych kierowanych pocisków rakietowych Strzała-2M (według nomenklatury NATO: SA-N-5 Grail)
  • 2x2 armaty morskie kalibru 30 mm AK-230

Przypisy

  1. Rochowicz 2021 ↓, s. 29.
  2. Rochowicz 2020 ↓, s. 45–46.
  3. Grzegorz Goryński. Jednostki pływające Morskiego Oddziału Straży Granicznej 1991-2001 i ich przeznaczenie do służby w obronie granicy Rzeczypospolitej Polskiej. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 6/2002. VII (37), s. 18, listopad-grudzień 2002. Warszawa. ISSN 1426-529X. 

Bibliografia

  • Robert Rochowicz. Ostatnia parada MW PRL. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 5-6 (204), 2021. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 
  • Robert Rochowicz. Reda-83 – kiedyś to były ćwiczenia. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 7-8 (1999), 2020. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 

Media użyte na tej stronie

POL Marynarka Wojenna.svg
Orzeł Marynarki Wojennej RP
Polski kuter rakiet proj.205.jpg
Polski kuter rakietowy proj. 205
POL Border Guard flag.svg
Flaga Straży Granicznej
Naval Ensign of Poland (1980-1993).svg
Bandera wojenna Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Oparta na File:Naval Ensign of Poland.svg i File:Herb PRL.svg. Używana oficjalnie do 1990 roku - a więc także przez Marynarkę Wojenną III RP.