ORP Elbląg

ORP Elbląg
Ilustracja
Jeden z polskich kutrów rakietowych proj. 205
Klasa

kuter rakietowy

Projekt

205

Historia
 Marynarka Wojenna (PRL)
Nazwa

Elbląg

Wejście do służby

1966

 Straż Graniczna
Nazwa

SG-303 Elbląg

Wejście do służby

1991

Wycofanie ze służby

22 czerwca 1995

ORP „Elbląg” – okręt polskiej Marynarki Wojennej, kuter rakietowy radzieckiego projektu 205 (według nomenklatury NATO: typ Osa I). W 1990 roku przebudowany na okręt patrolowy, służył do 1995 jako patrolowiec Straży Granicznej SG-303 „Elbląg”.

Historia

Został zbudowany w Stoczni Rzecznej w Rybińsku na terenie byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Był szóstym z trzynastu okrętów tego typu w Polsce. Do służby w 3 dywizjonie kutrów torpedowych 3 Brygady Kutrów Torpedowych w Gdyni wszedł 14 września 1966 roku. Od 1971 roku znajdował się w składzie 2 dywizjonu Kutrów Rakietowo-Torpedowych 3 Flotylli Okrętów w Gdyni. W czerwcu 1975 roku okręt wziął udział w ćwiczeniach o kryptonimie Posejdon-75[1]. W dniach 4–26 maja 1983 roku okręt wziął udział w wielkich ćwiczeniach sił Marynarki Wojennej o kryptonimie Reda-83[2]. Został skreślony z listy floty 30 czerwca 1990 roku. Miał numer burtowy 426, a imię nosił od miasta Elbląga. Pierwszym dowódcą był kpt.mar. Piotr Kołodziejczyk, późniejszy minister obrony narodowej. Ostatnim dowódcą okrętu był por. mar. Dariusz Mientkiewicz.

Po wycofaniu został w 1991 roku przebudowany na jednostkę patrolową i jako SG-303 „Elbląg” służył do 1995 roku w kaszubskim dywizjonie Morskiego Oddziału Straży Granicznej w Gdańsku. Wycofany został 22 czerwca 1995 roku, po czym złomowany[3].

Dane taktyczno-techniczne

  • Wyporność standardowa: 171 t
  • Długość: 38,5 m
  • Szerokość: 7,6 m
  • Prędkość maksymalna: 40 w
  • Zasięg: 800 Mm
  • Autonomiczność: 5 dób
  • Załoga: 30 osób

Uzbrojenie

  • 4x1 wyrzutnie przeciwokrętowych kierowanych pocisków rakietowych P-15 Termit (według nomenklatury NATO: SS-N-2A Styx)
  • 1x4 wyrzutnia przeciwlotniczych kierowanych pocisków rakietowych Strzała-2M (według nomenklatury NATO: SA-N-5 Grail)
  • 2x2 armaty morskie kalibru 30 mm AK-230

Przypisy

  1. Rochowicz 2021 ↓, s. 29.
  2. Rochowicz 2020 ↓, s. 45–46.
  3. Grzegorz Goryński. Jednostki pływające Morskiego Oddziału Straży Granicznej 1991-2001 i ich przeznaczenie do służby w obronie granicy Rzeczypospolitej Polskiej. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 6/2002. VII (37), s. 18, listopad-grudzień 2002. Warszawa. ISSN 1426-529X. 

Bibliografia

  • Robert Rochowicz. Ostatnia parada MW PRL. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 5-6 (204), 2021. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 
  • Robert Rochowicz. Reda-83 – kiedyś to były ćwiczenia. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 7-8 (1999), 2020. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 

Media użyte na tej stronie

Naval Ensign of Poland (1980-1993).svg
Bandera wojenna Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Oparta na File:Naval Ensign of Poland.svg i File:Herb PRL.svg. Używana oficjalnie do 1990 roku - a więc także przez Marynarkę Wojenną III RP.
POL Marynarka Wojenna.svg
Orzeł Marynarki Wojennej RP
Polski kuter rakiet proj.205.jpg
Polski kuter rakietowy proj. 205
POL Border Guard flag.svg
Flaga Straży Granicznej