ORP Sokół (1955)
Historia | |
Stocznia | Zakład Nr 112 Krasnoje Sormowo w Gorkim |
---|---|
Położenie stępki | 9 grudnia 1954 |
Wodowanie | 19 kwietnia 1955 |
ZSRR | |
Nazwa | S-278 |
Wejście do służby | 12 listopada 1955 |
Wycofanie ze służby | 1964 |
Marynarka Wojenna (PRL) | |
Nazwa | ORP Sokół |
Wejście do służby | 1964 |
Wycofanie ze służby | 12 grudnia 1987 |
Los okrętu | złomowany 1989 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu | 1100 ton 1600 tony |
Długość | 76 m |
Szerokość | 6,7 m |
Zanurzenie | 4,9 m |
Napęd | |
2 x silnik spalinowy typu 37D (2000 KM) 2 x silnik elektryczny typu PG-101 (1350 KM), 2 x śruby | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu | 17 węzłów 15 węzłów |
Zasięg | 13 000 Mm przy prędkość 8 węzłów |
Wyrzutnie torpedowe | 4 x 533 mm (dziób) 2 x 533 mm (rufa) |
Załoga | 54 osoby |
ORP Sokół – polski okręt podwodny projektu 613 kupiony przez Polskę w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.
Historia
Prace przy budowie kolejnej jednostki projektu 613 przeznaczonej dla radzieckiej marynarki wojennej i noszącej oznaczenie „S-278” rozpoczęły się 9 grudnia 1954 roku w stoczni Krasnoje Sormowo w Gorkim. Wodowanie miało miejsce 19 kwietnia 1955 roku. 12 listopada 1955 roku okręt wszedł w skład radzieckiej marynarki wojennej.
W październiku 1964 roku okręt wszedł do służby w polskiej marynarce wojennej i otrzymał nazwę ORP „Sokół”. Okręt otrzymał numer boczny „293”, jednostka weszła w skład 1. Brygady Okrętów Podwodnych.
W latach 1965 – 1970 okręt brał udział w licznych rejsach operacyjno-szkoleniowych w rejonie Morza Północnego i wschodniego Atlantyku. 1 sierpnia 1969 roku okręt zanurzył się w rejonie Głębi Gotlandzkiej na głębokość 180 metrów. W czerwcu 1975 roku okręt wziął udział w ćwiczeniach o kryptonimie Posejdon-75[1]. W kolejnych latach okręt uczestniczył w wielu ćwiczeniach w ramach sił Układu Warszawskiego, głównie w rejonie Morza Bałtyckiego.
Sześciokrotnie – w latach 1967, 1969, 1973, 1974, 1978, 1986 okręt zdobywał tytuł najlepszego okrętu Marynarki Wojennej[2][3].
W marcu 1982 roku okręt uczestniczył w ćwiczeniach ZOP wspólnie z Volksmarine.
W 1987 roku okręt przeklasyfikowano na jednostkę szkolną, a 12 grudnia tego roku, po 23 latach służby, został wycofany ze służby. Okręt złomowano w Stoczni Marynarki Wojennej w roku 1989.
Dowódcy
Dowódca | Okres obowiązywania |
---|---|
kpt. mar. Władysław Janeczek | 11.04.1964 - 21.03.1966 |
kmdr ppor. Zdzisław Głowienka | 22.03.1966 - 06.11.1968 |
kmdr ppor. Marian Spera | 07.11.1968 - 15.09.1970 |
kmdr ppor. Józef Wołczyński | 21.07.1970 - 06.06.1975 |
kpt. mar. Stanisław Stasik | 06.06.1975 - 31.03.1980 |
kpt. mar. Włodzimierz Podumis | 01.04.1980 - 27.06.1985 |
kpt. mar. Ryszard Jamro | 27.06.1985 - 15.12.1987[4] |
Przypisy
- ↑ Rochowicz 2021 ↓, s. 29.
- ↑ Tadeusz Grzesikowski, Czesław Rudzki, ORP Sokół [293], „Morza, Statki i Okręty” nr 2/1999, s. 37.
- ↑ Tadeusz Grzesikowski, Czesław Rudzki, ORP Sokół [293]. Część II, „Morza, Statki i Okręty” nr 3/1999, s. 24-31.
- ↑ Henryk Sołkiewicz (red.): Ewolucyjny rozwój sił okrętowych Marynarki Wojennej w latach 1945–2010. Gdynia: Wydawnictwo BP/Akademia Marynarki Wojennej, 2015, s. 136.
Bibliografia
- Tadeusz Grzesikowski, Czesław Rudzki, ORP Sokół [293], „Morza, Statki i Okręty” nr 2/1999, ISSN 1426-529X.
- Tadeusz Grzesikowski, Czesław Rudzki, ORP Sokół [293]. Część II, „Morza, Statki i Okręty” nr 3/1999, ISSN 1426-529X.
- Robert Rochowicz. Ostatnia parada MW PRL. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 5-6 (204), 2021. Magnum-X. ISSN 1426-529X.
- Henryk Sołkiewicz (red.): Ewolucyjny rozwój sił okrętowych Marynarki Wojennej w latach 1945–2010. Gdynia: Wydawnictwo BP/Akademia Marynarki Wojennej, 2015. ISBN 978-83-941308-4-8.
Media użyte na tej stronie
Bandera wojenna Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Oparta na File:Naval Ensign of Poland.svg i File:Herb PRL.svg. Używana oficjalnie do 1990 roku - a więc także przez Marynarkę Wojenną III RP.