ORP Szczecin

ORP Szczecin
Ilustracja
Jeden z polskich kutrów rakietowych proj. 205
Klasakuter rakietowy
Projekt205
Historia
 Marynarka Wojenna (PRL)
NazwaSzczecin
Wejście do służby1966
 Straż Graniczna
NazwaSG-302 Szczecin
Wejście do służby1991
Wycofanie ze służby30 maja 1996

ORP „Szczecin” – okręt polskiej Marynarki Wojennej, kuter rakietowy radzieckiego projektu 205 (według nomenklatury NATO: typ Osa I). W 1990 roku przebudowany na okręt patrolowy, służył do 1995 jako patrolowiec Straży Granicznej SG-302.

Historia

Został zbudowany w Stoczni Rzecznej w Rybińsku na terenie byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Był piątym z trzynastu okrętów tego typu w Polsce. Do służby w 3 dywizjonie kutrów torpedowych 3 Brygady Kutrów Torpedowych w Gdyni wszedł 17 stycznia 1966 roku. Od 1971 roku znajdował się w składzie 1 dywizjonu Kutrów Rakietowo-Torpedowych 3 Flotylli Okrętów w Gdyni. W czerwcu 1975 roku okręt wziął udział w ćwiczeniach o kryptonimie Posejdon-75[1]. W dniach 4–26 maja 1983 roku okręt wziął udział w wielkich ćwiczeniach sił Marynarki Wojennej o kryptonimie Reda-83[2]. Został skreślony z listy floty 30 czerwca 1990 roku. Miał numer burtowy 425, a imię nosił od miasta Szczecina.

Ostatnim dowódcą okrętu był kpt. mar. Bogdan Miłek.

Po wycofaniu został w 1990 roku przebudowany na jednostkę patrolową i jako SG-302 „Szczecin” służył do 1995 roku w kaszubskim dywizjonie Morskiego Oddziału Straży Granicznej w Gdańsku. Okręt Patrolowy SG-302 "Szczecin" podniesienie bandery WOP, 20 września 1990 roku. Pierwszym dowódcą okrętu był por. mar. Sławomir Bartoszuk. Wycofany został 30 maja 1996 roku, po czym złomowany[3][a].

Dane taktyczno-techniczne

  • Wyporność standardowa: 171 t
  • Wyporność pełna: 209.5 t
  • Wyporność maksymalna: 220.5 t
  • Długość: 38,5 m
  • Szerokość: 7,6 m
  • Zanurzenie max:2.5 m
  • Prędkość maksymalna:40 w
  • Prędkość ekonomiczna:26 w
  • Zasięg: 800 Mm
  • Autonomiczność: 5 dób
  • Wielkość załogi: 23 do 30 osób

Napęd główny,

  • 3 silniki wysokoprężne M503A2 o mocy ekon. 2200kW

Zespoły prądotwórcze,

  • 1 zespół DG75
  • 1 zespół DG43/13

Urządzenia sterowe

  • 3 stery

Zapas paliwa

  • 56 t

Uzbrojenie

  • 4x1 wyrzutnie przeciwokrętowych kierowanych pocisków rakietowych P-15 Termit (według nomenklatury NATO: SS-N-2A Styx)
  • 1x4 wyrzutnia przeciwlotniczych kierowanych pocisków rakietowych Strzała-2M (według nomenklatury NATO: SA-N-5 Grail)
  • 2x2 armaty morskie kalibru 30 mm AK-230

Uwagi

  1. Cytowane źródło (Goryński, 2002) podaje omyłkowo dwukrotnie w tabeli jednostkę SG-302 zamiast SG-302 i SG-303, z datami wycofania 30 maja 1996 i 20 czerwca 1995 - przyjęto pierwszą wartość.

Przypisy

  1. Rochowicz 2021 ↓, s. 29.
  2. Rochowicz 2020 ↓, s. 45-46.
  3. Grzegorz Goryński. Jednostki pływające Morskiego Oddziału Straży Granicznej 1991-2001 i ich przeznaczenie do służby w obronie granicy Rzeczypospolitej Polskiej. „Morza, Statki i Okręty”. Nr 6/2002. VII (37), s. 18, listopad-grudzień 2002. Warszawa. ISSN 1426-529X. 

Bibliografia

  • Robert Rochowicz. Ostatnia parada MW PRL. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 5-6 (204), 2021. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 
  • Robert Rochowicz. Reda-83 – kiedyś to były ćwiczenia. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 7-8 (1999), 2020. Magnum-X. ISSN 1426-529X. 

Media użyte na tej stronie

POL Marynarka Wojenna.svg
Orzeł Marynarki Wojennej RP
Polski kuter rakiet proj.205.jpg
Polski kuter rakietowy proj. 205
POL Border Guard flag.svg
Flaga Straży Granicznej
Naval Ensign of Poland (1980-1993).svg
Bandera wojenna Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Oparta na File:Naval Ensign of Poland.svg i File:Herb PRL.svg. Używana oficjalnie do 1990 roku - a więc także przez Marynarkę Wojenną III RP.