ORP Wilk (1963)

ORP Wilk
Historia
Stocznia	ZSRR
MW ZSRR
Nazwa	B-98
Wejście do służby	15 czerwca 1963
Marynarka Wojenna
Nazwa	ORP Wilk
Wejście do służby	3 listopada 1987
Wycofanie ze służby	10 października 2003[1]
Los okrętu	złomowany
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna – 2207 ton podwodna – 2484 ton
Długość	91,3 m
Szerokość	8,00 m
Zanurzenie	6,1 m
Rodzaj kadłuba	dwukadłubowy
Materiał kadłuba	stal AK-25
Napęd
3 silniki wysokoprężne o mocy 6000 KM, silniki elektryczne o mocy 5300 KM, silnik prędkości ekonomicznej, 3 śruby
Prędkość	nawodna – 16,5 węzła podwodna – 15,5 węzła
Zasięg	nawodny – przy prędkości 16,5 węzłów – 4153 Mm
Uzbrojenie
22 torpedy
Wyrzutnie torpedowe	6 x 533 mm (dziób) 4 x 533 mm (rufa)
Załoga	73 osoby

ORP Wilk to polski okręt podwodny projektu 641 (w kodzie NATO: typu Foxtrot), zbudowany w ZSRR. Jest to drugi polski okręt podwodny o tej nazwie; poprzedni to ORP „Wilk” zbudowany w 1931, który służył w czasie II wojny światowej.

Okręt służył początkowo w marynarce ZSRR, po czym został wydzierżawiony Polsce. Polska załoga objęła okręt 3 listopada 1987 roku w Rydze, a 10 grudnia 1987 roku w Gdyni otrzymał on nazwę ORP „Wilk” i stały numer burtowy 292^[2]. Na przełomie 1992/1993 r. Polska odkupiła okręt od Rosji. W polskiej służbie „Wilk” przepłynął 47 tysięcy mil morskich, z czego 15 tysięcy Mm w zanurzeniu i dokonał 626 zanurzeń^[2].

Ostatnim dowódcą okrętu był kmdr ppor. Dariusz Larowski (dowodził nim przez ostatnie 4 lata służby okrętu).

Po bezskutecznych próbach sprzedaży za granicę, 26 kwietnia 2005 został przeholowany do Gdańska, a następnie pocięty na złom na byłym terenie Stoczni Gdańskiej^[3].

Przypisy