ORWO
ORWO – znak towarowy, pod którym część zakładów chemicznych koncernu AGFA pozostała po II wojnie światowej na terenie NRD, produkowała od roku 1964 materiały fotochemiczne (błony, papiery i odczynniki) oraz taśmy magnetofonowe.
Nazwa ORWO to skrótowiec wyrazów „Original Wolfen” – siedzibą firmy było miasto Wolfen w powiecie Bitterfeld we wschodnich Niemczech. Firma powstała w roku 1909 i po II wojnie światowej podjęła produkcję jako państwowa firma „Agfa Wolfen”. Znakiem tym posługiwała się do roku 1964, kiedy arbitraż międzynarodowy rozstrzygnął, iż marka Agfa używana być może tylko przez przedsiębiorstwa związane z Agfą na terenie Niemiec Zachodnich.
Kolorowy film fotograficzny ORWO był używany głównie w krajach socjalistycznych, zarówno w fotografii jak i w kinematografii. Charakteryzował się niską czułością oraz dość szybką degradacją kolorów po latach archiwizowania. Fotografie z upływem czasu częściowo traciły kolory a zwłaszcza barwę cyjanową i stawały się czerwone[1]. Pierwszym polskim filmem kolorowym nakręconym na taśmie ORWO była Lotna z 1959. Film został zrekonstruowany cyfrowo w 2011[2]. Komputerowa technika rekonstrukcji cyfrowej pozwala na przywrócenie oryginalnych kolorów uszkodzonym filmom i fotografiom. Na przełomie lat 70. i 80. XX wieku w Polsce Ludowej ponad 300 tys. kolorowych fotografii ORWO wykonali profesjonalni fotograficy Krajowej Agencji Wydawniczej[3]. Tylko nieliczne z nich wykorzystano do produkcji pocztówek i albumów, ale wszystkie zachowały się w warszawskim archiwum jako negatywy, pozytywy, diapozytywy i stykówki. Przedstawiają inwestycje w Polsce, takie jak osiedla mieszkaniowe, fabryki, teatry, dworce kolejowe, zabytki, kościoły, pałace oraz krajobrazy.
Kolorowe błony fotograficzne („filmy”, „klisze”) ORWO były sprzedawane także w Wielkiej Brytanii dopiero od lat 70., jako tańsza alternatywa. Jednak nieprzestawienie się aż do upadku NRD na popularny później w krajach zachodnich proces C-41 (mimo planów) – spowodował stratę klientów[4].
Marka Orwo, mimo upadku i bankructw nadal istnieje, m.in. FilmoTec GmbH produkuje filmy (do kamer) czarno-białe oraz błony fotograficzne (klisze czarno-białe) do fotografii[5].
Galeria
Fotografia barwna ORWO z 1984, przedstawiająca Józefa Glempa
Film ORWO (małoobrazkowy w kasecie, 36 klatek, negatywowy, monochromatyczny (panchromatyczny), 20 DIN) (<1980)
Taśma magnetofonowa ORWO (<1990)
Kaseta magnetofonowa ORWO (<1990)
Przypisy
- ↑ Web of stories: An attempt to make Lotna in colour. Andrzej Wajda 2002
- ↑ Restauracja cyfrowa filmu „Lotna” Andrzeja Wajdy | Repozytorium Cyfrowe Filmoteki Narodowej, www.repozytorium.fn.org.pl [dostęp 2020-02-25] (pol.).
- ↑ Pocztówki z przeszłości. ''Zadaniem fotografów było przyniesienie jak najbardziej idealnej wizji PRL'', weekend.gazeta.pl [dostęp 2020-02-25] (pol.).
- ↑ DEFA – Stiftung – Rohfilm [dostęp 2017-11-25] .
- ↑ ORWO North America | About Us, www.orwona.com [dostęp 2017-11-25] .
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Ralf Roletschek (User:Marcela), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Schwarzweißfilm ORWO NP-22
Logo von ORWO (Filmfabrik Wolfen)
Autor: Dnalor 01, Licencja: CC BY-SA 3.0 at
ORWO Orwochrom UT21 - 135 film for colour slides
Image of a slide taken during the mid-to-late 1980s on Orwochrom UT21 film (I think!).
Autor: Core0, Licencja: CC BY-SA 4.0
Eine Filmpatrone ORWO PAN 400, hergestellt nach 1990
Taśma magnetofonowa ORWO
Autor: Zigmej, Licencja: CC BY-SA 3.0
a piece of perforated ORWO cinema projection film held up against light.
Autor: Andrzej Iwański, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pogrzeb księdza Jerzego Popiełuszki na terenie kościoła św. Stanisława Kostki w Warszawie - kard. Józef Glemp.
Autor: Core0, Licencja: CC BY-SA 4.0
ORWO UN 54 - 30,5m (100ft) Film in Dose