Obóz przesiedleńczy w Zamościu
Podobóz Centrali Przesiedleńczej w Łodzi | |
Pomnik na terenie byłego obozu | |
Typ | |
---|---|
Odpowiedzialny | |
Rozpoczęcie działalności | 27 listopada 1942 |
Zakończenie działalności | 19 stycznia 1944 |
Terytorium | |
Miejsce | Zamość, u zbiegu ulic Józefa Piłsudskiego i Stefana Okrzei |
Liczba więźniów | 100 000[1] |
Narodowość więźniów | |
Komendanci | SS-Unterscharführer Artur Schütz, |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
50°43′45″N 23°15′03″E/50,729167 23,250833 |
Obóz przesiedleńczy w Zamościu (niem. UWZ Lager Zamość) – niemiecki obóz przesiedleńczy, ekspozytura Centrali Przesiedleńczej w Łodzi utworzona przez Niemców podczas wysiedleń z Zamojszczyzny w celu selekcji oraz deportacji polskiej ludności cywilnej wysiedlanej z terenu Zamojszczyzny.
Historia
Obóz w Zamościu Niemcy założyli 27 listopada 1942 roku i funkcjonował on do 19 stycznia 1944[2]. Komendantem był SS-Unterscharführer Artur Schutz[3] (przez więźniów określany jako Ne) a od czerwca 1943 SS-Sturmbannführer Hermann Krumey[4]. Obóz składał się z 16 baraków odgrodzonych od siebie drutami kolczastymi, co czyniło go największym obozem przesiedleńczym jaki Niemcy utworzyli dla Polaków wysiedlanych z Zamojszczyzny.
Więźniowie
Wysiedlonych zamojszczan przywożono pociągami towarowymi, samochodami ciężarowymi lub furmankami, a część mieszkających bliżej transportowano pieszo. W obozie dzielono więźniów na grupy, prowadzono selekcję rasową oraz oddzielano dzieci od matek. W tym właśnie obozie w wyniku selekcji powstała grupa osieroconych dzieci znanych jako Dzieci Zamojszczyzny.
"W tym czasie widziałem naocznie, jak Niemcy odłączali dzieci od matek. To oddzielanie matek od ich pociech najbardziej mną wstrząsnęło. Najgorsze tortury, jakie zniosłem, były niczym w porównaniu z tym widokiem. Niemcy zabierali dzieci, a w razie jakiegoś oporu, nawet bardzo nikłego, bili nahajami do krwi – i matki i dzieci. Wtedy w obozie rozlegał się pisk i płacz nieszczęśliwych. Nieraz matki zwracały się do Niemców z prośbą o żywność dla zgłodniałych i zmarzniętych dzieci. Jedyne, co mogły otrzymać, to uderzenie laską lub bykowcem. Widziałem, jak Niemcy zabijali małe dzieci (...) Warunki higieniczne były straszne. Wszy, brud, pchły, pluskwy wprost żywcem pożerały ludzi". – Leonard Szpuga, wysiedlony rolnik z Topólczy[5]
Dzieci umieszczano w najgorszych, tzw. końskich barakach nr 9a, 9b, 16 i 17, w których panowały ciężkie warunki bytowe. Były one nieogrzewane, nieszczelne, wilgotne, a ze ścian spływała w nich woda. W barakach 9a i b nie było nawet prycz ani słomy - uwięzione dzieci leżały więc w błocie. Dzieciom nie udzielano na początku żadnej pomocy medycznej, potem była ogromnie niewystarczająca[6]. W tych ciężkich warunkach sanitarnych umierało ich bardzo wiele. W okresie od grudnia 1942 do kwietnia 1943 zmarło 199 dzieci[7]. Historycy szacują, że przez zamojski obóz przeszło ok. 100 000 osób[8], z czego ok. 20% stanowiły dzieci. Przeciętnie jednorazowo w obozie przebywało ok. 1000 nieletnich.
Zobacz też
- Lublin (KL)
- Niemiecki obóz przesiedleńczy w Zwierzyńcu
- Obóz przy ulicy Przemysłowej w Łodzi
- Obozy przejściowe Lublin
- Obóz przejściowy w Biłgoraju
- Rotunda Zamojska
Przypisy
- ↑ Zamość – Zapomniane obozy nazistowskie, obozynazistowskie.dsh.waw.pl. [dostęp 2018-03-16].
- ↑ Roman Hrabar "Czas niewoli czas śmierci", Interpress, Warszawa 1979, str.46
- ↑ Henryk Kajtel , Hitlerowski obóz przesiedleńczy w Zamościu. UWZ Lager Zamość, Biłgoraj: Zarząd Stowarzyszenia Dzieci Zamojszczyzny, 2003, ISBN 83-919230-0-2, OCLC 69589145 .
- ↑ Agnieszka Jaczyńska: Aktion Zamosc s. 30, polska1918-89.pl. [dostęp 2018-03-16].
- ↑ Roman Hrabar "Czas niewoli czas śmierci", Interpress, Warszawa 1979, str.47
- ↑ Dzieci Zamojszczyzny, polska1918-89.pl. [dostęp 2018-03-16].
- ↑ Józef Wnuk, Halina Radomska-Strzemecka "Dzieci polskie oskarżają 1939–1945" PAX, Warszawa 1975
- ↑ Zamość – Zapomniane obozy nazistowskie.
Bibliografia
- Henryk Kajtel , Hitlerowski obóz przesiedleńczy w Zamościu. UWZ Lager Zamość, Biłgoraj: Zarząd Stowarzyszenia Dzieci Zamojszczyzny, 2003, ISBN 83-919230-0-2, OCLC 69589145 .
- Józef Wnuk, Halina Radomska-Strzemecka "Dzieci polskie oskarżają 1939–1945" PAX, Warszawa 1975
Linki zewnętrzne
- Zamość – Zapomniane obozy nazistowskie.
- Wysiedlenie mieszkańców Zamojszczyzny do obozu przejściowego w Zamościu (pol.). grabowiec.pl. [dostęp 2018-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-23)].
- Dokument wystawiony przez niemiecki obóz dla wysiedlonych w Zamościu, 1943 r.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lublin Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 52.35 N
- S: 50.20 N
- W: 21.52 E
- E: 24.25 E
Shiny black button/marker widget.
Autor: Ziuteknowocz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dzieci Zamojszczyzny. Z polskimi rodzinami. Ofiary hitlerowskich Niemiec podczas II wojny światowej. Pomnik w Zamościu w Polsce. Ulica Okrzei i ulica Piłsudskiego. Były niemiecki obóz nazistowski. Pomnik
Autor: Ziuteknowocz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dzieci Zamojszczyzny. Ofiary hitlerowskich nazistowskich Niemiec. Pomnik na cmentarzu w Zamościu w Polsce.
Autor: Ziuteknowocz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Plan obozu niemieckiego w Zamościu przy ulicy Okrzei i Piłsudskiego
Autor: MaKa~commonswiki, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Pomnik-głaz pamiątkowy Dzieci Zamojszczyzny, Zamość
Polscy rolnicy wysiedlani z gospodarstw przez SS. Zamojszczyzna, grudzień 1942
Autor:
Autor: Ziuteknowocz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Pamięci martyrologii polskich dzieci z Zamojszczyzny podczas niemieckiej okupacji w okupowanej przez Niemców Polsce. Inskrypcja: Mateusz 2, 18: "Krzyk usłyszano płacz i jęk wielki. Rachel opłakuje swe dzieci i nie chce utulić się w żalu, bo ich już nie ma".