Obłęże
Artykuł | 54°15′17″N 16°56′24″E |
---|---|
- błąd | 38 m |
WD | 54°15'16"N, 16°56'18"E |
- błąd | 38 m |
Odległość | 119 m |
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2006) | 322 |
Strefa numeracyjna | 59 |
Tablice rejestracyjne | GSL |
SIMC | 0745119 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
54°15′17″N 16°56′24″E/54,254722 16,940000 |
Obłęże (kaszb. Òblëżé lub Òblãżé, niem. Woblanse) – wieś w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Kępice na Wysoczyźnie Polanowskiej przy drodze wojewódzkiej nr 208. Na zachód od miejscowości znajduje się Jezioro Obłęskie. Obłęże i okoliczne wioski (Barcino, Barwino i Osieki) powstały w pasie wykarczowanej w dużym stopniu Puszczy Korzybskiej.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.
Historia
Najstarsza wzmianka o wsi Obłęże pochodzi z 1301 roku. Wymienia ją przywilej Sambora rugijskiego[1].
Były majątek rycerski Obłęże, tworzący jeden klucz dóbr wraz z Barcinem był jednym z najstarszych lenn rodziny Massow, która tutaj miała swoją siedzibę. Massowowie z Obłęża zostali wymienieni w XVIII w. wśród rodzin, które ze swoich zysków kapitałowych fundowały dla zdolnych uczniów stypendium na naukę w akademii lub gimnazjum akademickim[2]. W 1823 r. przeprowadzono tu regulację gruntów, co zapoczątkowało rozwój wsi. Obłęże było znaczącym ośrodkiem hodowli owiec. W 1918 r. dobra obłęskie nabył graf Karl von Bicmarck - Osten, a od 1922 r, ich ostatnim właścicielem był jego syn Friedrich Wilhelm[3].
W 1925 r. w Obłężu znajdowało się 50 budynków mieszkalnych ze 122 gospodarstwami domowymi i liczyło 556 mieszkańców. Wieś należała do 1945 do powiatu Rummelsburg i. Pom., rejencji koszalińskiej, prowincji Pomorze. Do gminy Obłęże należała również osada Szoferajka (Woblanser Schäferei). Powierzchnia gminy wynosiła 16,9 km².
W końcu II wojny światowej mieszkańcy uciekli najpierw przed napierającą Armią Czerwoną. Uciekinierzy zostali jednak dopędzeni przez jej oddziały w Gardnie Wielkiej i musieli zawrócić. Samo Obłęże zostało zajęte przez Armię Czerwoną bez znaczniejszych walk w dn. 6/7.03.1945. Po 1945 r. Obłęże przeszło pod polską administrację. Polska placówka administracyjna powstała wczesnym latem 1946 r. Majątek pozostał w posiadaniu Armii Czerwonej do 1957 r. Niemiecka ludność została wysiedlona do końca 1947 r. oprócz trzech czy czterech rodzin, które wysiedlono później[4].
Znani mieszkańcy
- Kaspar Otto von Massow (1665–1736), urzędnik pruskiej administracji i minister wojny.
Przypisy
- ↑ Maryniuk B.,1977, Człowiek w środowisku geograficznym [w:] Sylwestrzak J., (red.), Pojezierze Bytowskie Monografia geograficzno- ekonomiczna, Gdańskie Towarzystwo Naukowe, Gdańsk
- ↑ Johann Karl Konrad Oelrichs: Historisch-Diplomatische Beiträge zur litterarischen Geschichte, fürnehmlich des Herzogtums Pommern. Band 1, Berlin 1790, S. 281.
- ↑ Jarosław Ellwart Peter Oliver Loew: Śladami Bismarcka po Pomorzu. Wydanie III rozszerzone, Gdynia 2008, str. 169 ISBN 978-83-7591-003-2
- ↑ Der Kreis Rummelsburg. Ein Schicksalsbuch. Pommerscher Zentralverband, Lübeck 1985, S. 279–283.
Linki zewnętrzne
- Obłęże
- Artykuł: Wadyl S., Szczepanik P., Wczesnośredniowieczny kompleks osadniczy w Obłężu na Pomorzu, archeowiesci.pl, 2021-08-16 [dostęp: 2022-01-14]
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Kępice, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 54.92 N
- S: 53.40 N
- W: 16.65 E
- E: 19.75 E
Autor:
Mapa powiatu słupskiego, Polska