Obłazowa Przełęcz

Obłazowa Przełęcz
Widok ze Świstowego Szczytu
Państwo	Słowacja
Wysokość	ok. 2360 m n.p.m.
Pasmo	Tatry, Karpaty
Sąsiednie szczyty	Mała Wysoka, Baniasta Turnia
Położenie na mapie Tatr Obłazowa Przełęcz
49°10′25″N 20°08′49″E/49,173611 20,146944

Obłazowa Przełęcz (słow. Studené sedlo, niem. Dubkescharte, węg. Dubkerés) – głęboko wcięta przełęcz położona na wysokości ok. 2360 m n.p.m. w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się w bocznej grani pomiędzy Małą Wysoką a Baniastą Turnią^[1]

Obłazowa Przełęcz nie jest dostępna dla turystów, ale dla taterników stanowi dogodne połączenie Doliny Staroleśnej z Doliną Wielicką.

Słowackie nazewnictwo Obłazowej Przełęczy pochodzi od Doliny Staroleśnej, natomiast niemieckie i węgierskie nazwy zostały nadane na cześć niemieckiego taternika Ernsta Dubkego.

Historia

Pierwsze wejścia turystyczne:

• Edward Koelichen, Jan Koelichen, Franciszek Krzyształowicz, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Tadeusz Boy-Żeleński, Klemens Bachleda, Jan Bachleda Tajber, Józef Haziak i Jan Obrochta Tomkowy, 14 sierpnia 1892 r. – letnie,
• Hermann Schweickhart, Otto Schweickhart i János Vigyázó, 22 marca 1910 r. – zimowe^[2].

Widok na Obłazową Przełęcz z Doliny Staroleśnej

Przypisy