Obłoki Magellana
Obłoki Magellana – dwie nieregularne, karłowate galaktyki orbitujące wokół Drogi Mlecznej, należące do Grupy Lokalnej Galaktyk.
Wielki Obłok Magellana i sąsiedni (mniejszy, jak wskazuje nazwa) Mały Obłok Magellana są łatwo widoczne na niebie dla obserwatorów na południowej półkuli. Wyglądają jak oderwane małe kawałki Drogi Mlecznej, choć w rzeczywistości łączy je z naszą galaktyką grawitacja – będąc galaktykami satelitarnymi, krążą wokół niej. Oba obłoki Magellana łączy Strumień Magellaniczny.
Były znane mieszkańcom południowej półkuli od starożytności. Mieszkańcy Europy dowiedzieli się o nich od portugalskich żeglarzy. Nazwę zawdzięczają Ferdynandowi Magellanowi.
Media użyte na tej stronie
Redirect arrow, to be used in redirected articles in Wikipedias written from left to right. Without text.
Autor: ESO/S. Brunier, Licencja: CC BY 4.0
Seen from the southern skies, the Large and Small Magellanic Clouds (the LMC and SMC, respectively) are bright patches in the sky. These two irregular dwarf galaxies, together with our Milky Way Galaxy, belong to the so-called Local Group of galaxies. Astronomers once thought that the two Magellanic Clouds orbited the Milky Way, but recent research suggests this is not the case, and that they are in fact on their first pass by the Milky Way. The LMC, lying at a distance of 160 000 light-years, and its neighbour the SMC, some 200 000 light-years away, are among the largest distant objects we can observe with the unaided eye. Both galaxies have notable bar features across their central discs, although the very strong tidal forces exerted by the Milky Way have distorted the galaxies considerably. The mutual gravitational pull of the three interacting galaxies has drawn out long streams of neutral hydrogen that interlink the three galaxies.