Obiedne

Obiedne – obowiązek (czynsz) chłopa wobec pana w XIV wieku.

Chłopi składali się dwa razy do roku na tzw. obiedne, które "...polegało na obowiązku utrzymania feudała, kiedy zjeżdżał do wsi na sądy, tzw. roki gajone, które odbywały się zwykle trzy razy do roku"[1]. Raz w roku "obiedne" spoczywało na sołtysie.

Zobacz też

Przypisy

  1. Juliusz Bardach, Gerard Labuda, Rozwój gospodarki towarowej na wsi i w mieście, w: Historia Polski, opr. Tadeusz Manteuffel, PWN Warszawa 1960, s.373