Objawienia amsterdamskie

Obraz Pani Wszystkich Narodów w kaplicy przy ulicy Diepenbrockstraat 3 w Amsterdamie

Objawienia amsterdamskie (znane również jako Orędzia Pani Wszystkich Narodów) – seria pięćdziesięciu sześciu objawień maryjnych, które miały miejsce w latach 1945-1959 w Amsterdamie. Zdaniem Idy Peerdeman, objawiła się jej Najświętsza Maryja Panna, która przybrała nowy tytuł Pani Wszystkich Narodów, przekazując jej również modlitwę i obraz. Według relacji Peerdeman, przesłaniem objawienia była prośba Pani Wszystkich Narodów o pracę na rzecz ogłoszenia w Kościele nowego, piątego dogmatu maryjnego – o Maryi Współodkupicielce, Pośredniczce i Orędowniczce. Objawienia zostały uznane za mające pochodzenie nadprzyrodzone 31 maja 2002 roku przez biskupa diecezji Haarlem-Amsterdam, Jozefa Punta^[1]. W 2020 roku, Kongregacja Nauki Wiary negatywnie oceniła nadprzyrodzony charakter objawień, zabraniając jednocześnie szerzenia kultu Pani Wszystkich Narodów wraz z obrazem i modlitwą^[2].

Struktura Orędzi

Zdaniem źródeł, dla których objawienia istotnie miały miejsce, można je podzielić na trzy grupy^[3]:

• Orędzia 1-25 (przekazane w latach 1945-1950 – wierzący w nadprzyrodzony charakter objawień, dostrzegają w nich liczne przepowiednie dla Kościoła i świata; Pani zapowiada między innymi następujące wydarzenia historyczne: proklamowanie niezależnego państwa Izrael, wojna w Iraku, proklamowanie Chińskiej Republiki Ludowej, lądowanie człowieka na Księżycu, wojna na Bałkanach, spotkanie ekumeniczne papieża z arcybiskupem Canterbury, Zimną wojnę, upadek Muru Berlińskiego, katastrofę reaktora atomowego w Czarnobylu
• Orędzia 26-49 (przekazane w latach 1951-1954 – w drugiej grupie, wyróżniane są objawienia, w której wizjonerce przekazany został nowy Tytuł, Modlitwa i Obraz. Wzywanie do modlitwy i pracy na rzecz ogłoszenia w Kościele piątego dogmatu maryjnego – o Maryi Współodkupicielce, Pośredniczce i Orędowniczce. Zwolennicy dostrzegają w nich również przepowiednie, np. zapowiedź zwołania Soboru Watykańskiego II.
• Orędzia 50-56 (przekazane w latach 1954-1959 – począwszy od Orędzia pięćdziesiątego Pani Wszystkich Narodów przez kolejne sześć lat, zdaniem świadka, objawia się zawsze 31 maja (wyjątkiem jest Orędzie pięćdziesiąte czwarte z 19 lutego 1958 roku, w którym zapowiedziana została śmierć papieża Piusa XII^[4]). Pani wciąż kładzie nacisk na potrzebę ogłoszenia nowego dogmatu maryjnego i zachęca wiernych do odmawiania Modlitwy, którą przekazała. Ukazuje też wizjonerce i opisuje ze szczegółami jak ma wyglądać świątynia, która wedle słów Pani ma powstać w Amsterdamie przy ulicy Wandelweg^[5]. Świątynia do dziś nie została wybudowana.

Przesłanie

Można wyróżnić cztery podstawowe elementy przesłania Pani Wszystkich Narodów^[6]:

1. Tytuł "Pani Wszystkich Narodów":
Już w swym pierwszym Orędziu z 25 marca 1945 roku Pani wspomina o swym nowym tytule: Będą mnie nazywać Panią, Matką^[7]. Jednak w pełnym brzmieniu po raz pierwszy Tytuł pojawia się dopiero w Orędziu dwudziestym czwartym z 16 listopada 1950 roku, gdy Matka Boża zwraca się do widzącej: Dziecko, stoję na tej kuli ziemskiej, ponieważ chcę być nazywana Panią Wszystkich Narodów^[8]. Pani dopuszcza także inną wersję swego Tytułu: Możesz mówić Pani Wszystkich Narodów lub Matka Wszystkich Narodów^[9]. Tytuł "Pani Wszystkich Narodów" podkreśla uniwersalne powołanie Maryi względem wszystkich ludzi odkupionych przez Jej Syna^[10]. Ze swym nowym Tytułem Pani wiąże też obietnicę pomocy: Ona [Pani Wszystkich Narodów] pod tym Tytułem uratuje świat^[11].

2. Modlitwa:
Podobnie jak w przypadku Tytułu, tak też o Modlitwie Pani wspomina już w pierwszym Orędziu: Modlitwa musi być rozpowszechniona!^[7]. Jednak dopiero sześć lat później, w Orędziu z 11 lutego 1951 roku, Matka Boża przekazuje Idzie Peerdeman słowa Modlitwy:
Módl się przed Krzyżem: Panie Jezu Chryste, Synu Ojca, ześlij teraz Ducha Twego na ziemię. Spraw, aby Duch Święty zamieszkał w sercach wszystkich narodów i chronił je od upadku, katastrofy i wojny. Niechaj Pani Wszystkich Narodów, która kiedyś była Maryją, stanie się naszą Orędowniczką^[12]
W swych Orędziach Pani kładzie silny nacisk na rozpowszechnianie Modlitwy, która ma zostać przetłumaczona na wszystkie języki świata i odmawiana każdego dnia^[13]. Pani zapewnia, że każdy kto co dzień będzie pobożnie odmawiał tę Modlitwę otrzyma szczególne dary Ducha Świętego: Tak jak śnieg topiąc się wnika w ziemię, tak Owoc-Duch wniknie do serc wszystkich ludzi, którzy będą odmawiać każdego dnia tę Modlitwę^[14].
W 2005 Kongregacja Nauki Wiary nakazała wprowadzić zmianę do Modlitwy Pani Wszystkich Narodów, zastępując niejednoznaczne sformułowanie "która kiedyś była Maryją" słowami "Święta Dziewica Maryja"^[15]. Modlitwa w zmienionej postaci posiada obecnie Imprimatur władz kościelnych^[16].

3. Obraz:
Po przekazaniu Modlitwy, w kolejnym Orędziu Pani przekazuje wizjonerce swój Obraz. Ida widzi Maryję stojącą na kuli ziemskiej: jej twarz, włosy i ręce są wyraźne, jak u człowieka, reszta zaś zdaje się być duchem. Pani stoi na tle Krzyża - ponad Jej głową i ramionami Ida widzi jego belki. W tym samym Orędziu Pani przekazuje widzącej: Dasz ten Obraz do namalowania i będziesz go rozpowszechniać razem z Modlitwą, którą ci przekazałam^[17].
Namalowanie Obrazu zlecono niemieckiemu malarzowi, Heinrichowi Repke z Wiedenbrück^[18]. W 1951 roku Obraz jest gotowy, lecz wciąż pozostaje w Niemczech. Dopiero pod koniec 1953 roku, na wyraźne życzenie Pani, Obraz trafia do Amsterdamu, gdzie przez krótki czas wystawiony jest publicznie w kościele św. Tomasza. W 1966 Obraz Pani Wszystkich Narodów na krótki czas trafia do Paryża, aby w kolejnym roku znów powrócić do Holandii. Tutaj kilkakrotnie zmienia miejsce swego pobytu, aby ostatecznie znaleźć się w kaplicy Pani Wszystkich Narodów przy ulicy Diepenbrockstraat 3 w Amsterdamie, gdzie znajduje się do dziś.^[19].
Również w związku z Obrazem Pani składa obietnicę: Wszystkim, którzy będą się modlić przed Obrazem i będę prosić Maryję, Panią Wszystkich Narodów, udzielę łaski dla duszy i ciała stosownie do woli Syna^[20].

4. Dogmat o Maryi Współodkupicielce, Pośredniczce i Orędowniczce:
Zasadniczym elementem przesłania Orędzi amsterdamskich jest prośba Pani Wszystkich Narodów o ogłoszenie w Kościele nowego, piątego dogmatu maryjnego - o Maryi Współodkupicielce, Pośredniczce i Orędowniczce. Charakterystyczne jest to, iż Pani w swych Orędziach po raz pierwszy wspomina o nowym dogmacie dopiero po ogłoszeniu dogmatu o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny przez papieża Piusa XII w 1950 roku. Począwszy od Orędzia z 1 kwietnia 1951 roku prośba ta staje się motywem przewodnim objawień - Pani wciąż do niej powraca, wzywając wiernych, a szczególnie teologów i hierarchów kościelnych do pracy na rzecz ogłoszenia nowego dogmatu^[21]. Z ogłoszeniem nowego dogmatu Pani wiąże swą szczególną obietnicę: Gdy dogmat, ostatni dogmat w maryjnej historii, zostanie ogłoszony, wtedy Pani Wszystkich Narodów podaruje światu pokój, Prawdziwy Pokój!^[22].

Stanowisko Kościoła

Stanowisko Kościoła odnośnie do objawień amsterdamskich przez wiele lat nie było jednoznaczne. W Kościele katolickim o autentyczności objawień prywatnych, po uprzednim przebadaniu przez powołane w tym celu specjalne komisje, wypowiada się wyłącznie biskup diecezji, w której miały miejsce objawienia^[23]. W przypadku objawień amsterdamskich przez blisko pół wieku opinia Kościoła zamykała się w kryterium oczekiwania (non constat de supernaturalitate), które stwierdza brak pewności co do nadprzyrodzoności zjawiska^[24]. Potwierdza to m.in. Kongregacja Nauki Wiary w opinii z 1974 r. oraz list ówczesnego kard. J. Ratzingera do kard. Vachon van Quebec z 1987 r.^[25]. Na przestrzeni tych niespełna pięćdziesięciu lat sprawą tą zajmowało się pięciu kolejnych ordynariuszy diecezji Haarlem, na terenie której miały miejsce objawienia. Dwukrotnie powoływano też komisje ekspertów^[26]. W końcu 31 maja 2002 roku, sześć lat po śmierci widzącej Idy Peerdeman^[27] po ponownym zbadaniu sprawy, biskup Jozef M. Punt, ordynariusz Haarlemu, uznał objawienia amsterdamskie za nadprzyrodzone (constat de supernaturalitate)^[1]. W 2020 r. Kongregacja Nauki Wiary negatywnie oceniła nadprzyrodzony charakter objawień, zabraniając szerzenia kultu Pani Wszystkich Narodów wraz z obrazem i modlitwą^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Gamrat S., Ostatni dogmat? Pani Wszystkich Narodów, „Królowa Różańca Świętego” 2015, nr 2, s. 3-4.
• Kryszczuk M., Problem współodkupicielstwa, pośrednictwa i orędownictwa Maryi w świetle objawień amsterdamskich, Lublin 2012 (praca dyplomowa obroniona na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
• Marcinkowski M.Ł., Maryja jako Współodkupicielka, Pośredniczka i Orędowniczka w Orędziach Pani Wszystkich Narodów. Analiza w świetle współczesnej nauki Kościoła, Warszawa 2016 (praca dyplomowa obroniona na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.
• Orędzia Pani Wszystkich Narodów, opr. Fundacja Pani Wszystkich Narodów w Amsterdamie, Kamyk 2003. ​ISBN 83-916604-3-5​.
• Sigl P.M., Die Frau aller Völker - Miterlöserin, Mittlerin, Fürsprecherin, Amsterdam 1998.
• Wojciechowski W., Ida Peerdeman. Prorokini XX wieku. Obraz życia, Kamyk 2003.
• Wojciechowski W., Pani Wszystkich Narodów. Jej Tytuł, Modlitwa i Obraz, Kamyk 2003.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa Kaplicy Pani Wszystkich Narodów w Amsterdamie (en)
• Oficjalna strona internetowa holenderskiej Fundacji Pani Wszystkich Narodów (en)
• Strona poświęcona objawieniom amsterdamskim (en)
• Polska strona poświęcona Orędziom Pani Wszystkich Narodów (pl)
• Artykuł na temat objawień amsterdamskich w serwisie Niedziela.pl (pl)
• Artykuł na temat Orędzi amsterdamskich w serwisie Kościół.wiara.pl (pl)