Obowiązkowy heteroseksualizm

Obowiązkowy heteroseksualizm (ang. compulsory heterosexuality, comphet, in. przymusowy heteroseksualizm) – idea spopularyzowana w eseju głośnej poetki amerykańskiej i teoretyczki feminizmu Adrienne Rich[1] zakładająca, że heteroseksualizm jest traktowany jako domyślny i najbardziej wartościowy. Towarzyszyć ma temu także przekonanie o tym, że taka tożsamość jest najbardziej naturalna i moralna[2]. Ma być narzucany siłą lub za pomocą wpływów społecznych[3]. Początkowo termin ten dotyczył tylko ograniczenia seksualności kobiet, obecnie jednak jest uniwersalny.

Elementy obowiązkowego heteroseksualizmu według Adrienne Rich[4]:

  • wzorce narzucane przez pornografię
  • przemoc seksualna ze strony mężczyzn
  • idealizacja miłości i związków heteroseksualnych
  • lansowanie podległości kobiet i zaprzeczanie ich popędowi seksualnemu
  • negowanie istnienia lesbijek
  • duże potrzeby seksualne mężczyzn
  • podwójny standard seksualny

Tło historyczne

Koncepcja ta powstała, by zwrócić uwagę na istnienie lesbijek i kontinuum relacji, w jakie wchodzą ze sobą kobiety[5]. Jednak szybko okazało się, że i chłopcy doświadczają nacisków, by wchodzić w relacje heteroseksualne. U podłoża takich zachowań często leży zinternalizowana homofobia[5][4].

Adrienne Rich w latach 80. XX wieku podjęła temat heteroseksualności narzucanej kobietom ze względów społecznych i ekonomicznych. Skutkowało to postrzeganiem miłości lesbijskiej jako zboczenia i czegoś odbiegającego od normy[6]. Homoseksualizm w tym wypadku był najwyżej pogardliwie nazywany stylem życia[7][6]. Rich postrzegała obowiązkowy heteroseksualizm jako instytucję polityczną i wymóg narzucany dziewczynkom już od okresu dojrzewania[4].

Dodatkowe założenia

  • tożsamość homoseksualna może być przyjmowana przez kobiety z przyczyn politycznych jako wyraz negacji patriarchatu[8]
  • mniejszości seksualne częściej postrzegają swoją tożsamość seksualną jako istotną i której wypracowanie wymaga wiele wysiłku[8]
  • osoby nieheteroseksualne cechują się wyższym rozwojem tożsamości, ale jednocześnie podkreślają wagę modelowania i wsparcia w tym procesie[8]

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ [1] Oxfford Unniversity Press, "Rich'e Life and carrer" by D. Pope, 1995
  2. ↑ Tabu seksuologii. Wątpliwości, trudne tematy, dylematy w seksuologii i edukacji seksualnej. Warszawa: Wydawnictwo Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej „Academica”, 2008, s. 25. ISBN 978-83-89281-54-8.
  3. ↑ A. Kafer. Compulsory Bodies. „Journal of Women’s History”. 13 (3), s. 77-89, fall 2003. 
  4. ↑ a b c DL Tolman. In a different position: conceptualizing female adolescent sexuality development within compulsory heterosexuality. „New Dir Child Adolesc Dev”. 112, s. 71-89, summer 2004. PMID: 16869174. (ang.). 
  5. ↑ a b Deborah L. Tolman, Meg Striepe, Tricia Harmon. Gender matters: constructing a model of adolescent sexual health. „J Sex Res.”. 40(1), s. 4-12, Feb 2003. PMID: 12806527. (ang.). 
  6. ↑ a b Dawn Elizabeth Keetley: Public Women, Public Words: A Documentary History of American Feminism. Rowman Littlefield Publishers, Inc., 2005, s. 121-124. ISBN 978-0-7425-2236-7.
  7. ↑ Adrienne Rich, Compulsory Heterosexuality and Lesbian Existence (1980), Journal of Women’s History, 2003, s. 11-48, ISSN 1042-7961.
  8. ↑ a b c J. Konik, A. Stewart. Sexual identity development in the context of compulsory heterosexuality. „J Pers.”. 72 (4), s. 815-44, 2004. (ang.).