Obróbka wygładzająca

Obróbka wygładzająca (wygładzanie[1]) – wykończeniowa obróbka ścierna dokonywana głównie w celu zwiększenia gładkości obrabianych powierzchni. Wygładzanie przeprowadza się przy pomocy osełek (pilników ściernych). Obróbka taka cechuje się znacznie mniejszą szybkością skrawania od szybkości szlifowania[1].

Podział

Wyróżnia się trzy sposoby wygładzania różniące się kinematyką ruchów roboczych i zastosowaniem[1]:

  • honowanie (obciąganie, gładzenie, dogładzanie długoskokowe)
  • dogładzanie oscylacyjne (superfinisz, dogładzanie krótkoskokowe, lub w skrócie dogładzanie)
  • dogładzanie osełkowe (lapowanie osełkowe)

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c Jan Kaczmarek: Podstawy obróbki wiórowej, ściernej i erozyjnej. Warszawa: WNT, 1970, s. 639.

Bibliografia

Jan Kaczmarek: Podstawy obróbki wiórowej, ściernej i erozyjnej. Warszawa: WNT, 1970.