Obraz Matki Bożej Krasnobrodzkiej

Matka Boża Krasnobrodzka
Ilustracja
Cudowny Obrazek Matki Bożej Krasnobrodzkiej
Miejsca kultu

Polska, Kościół katolicki

Sanktuarium

Krasnobród

Początek kultu

1640

Czas powstania wizerunku

pocz. XVII w.

Technika wykonania

metaloryt na papierze

Obraz Matki Bożej Krasnobrodzkiej – wizerunek przedstawiający Matkę Boską z Dzieciątkiem, znajdujący się w rzymskokatolickim Kościele Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Krasnobrodzie.

Opis

Krasnobrodzki obraz Matki Bożej został wykonany w poł. XVII w. metodą metalorytniczą na papierze mszalnym w nieznanej drukarni.[1] Jest on kopią obrazu Madonna w Różanym Ogrodzie, włoskiego malarza Francesco Raiboliniego (Francii) z Bolonii (1430-1517), znajdującego się w Pinakotece Monachijskiej.[2] Przedstawia Maryję w białej szacie adorującą Dzieciątko, spoczywające u jej stóp. Jezus wyciąga rękę w kierunku Maryi w geście błogosławieństwa. W lewym rogu obrazka widnieje Duch Św. w postaci spadającej gołębicy. Scena adoracji umieszczona została w ogrodzie różanym. Całość otacza wieniec ze stylizowanych kwiatów i łaciński napis Pulchrior est Infans Sole at Sol Virgo refulgens spectata in coelis, spectata in Orbe Deum, który w przekładzie brzmi: „Dziecię piękniejsze od słońca. Dziewica jak słońce jaśniejąca. Oglądajcie na niebie i na ziemi Boga”. Obrazek umieszczony jest w srebrnej ramce, którą wieńczą aniołki trzymające koronę. Cudowny wizerunek jest zamieszczony na swej powiększonej kopii, którą wykonał w 1964 r. krakowski malarz prof. Tadeusz Korpal (1889 - 1977).

Francesco Francia, Madonna w Różanym Ogrodzie, ok. 1500 r.

Historia

5 sierpnia 1640 r. Jakubowi Ruszczykowi, mieszkańcowi wsi Szarowola, dręczonemu opętaniem, ukazała się w lesie w pobliżu Krasnobrodu Matka Boża, która poleciła wystawić figurę na chwałę Chrystusa, obiecując w zamian uwolnienie od choroby. Wyleczony Jakub, w dowód wdzięczności wystawił figurę w miejscu objawienia, które stało się powszechnie odwiedzanym przez wiernych. Pątnicy, przybywając po uzdrowienie zostawiali przy figurze wota.

Jesienią 1648 r., wojska Bohdana Chmielnickiego w pochodzie na zamojską twierdzę, zdewastowały miejsce objawienia. Zniszczeniu uległa figura, zrabowano cenniejsze dewocjonalia, a inne zniszczono. Wiosną 1649 r. miejscowa ludność znalazła mały obrazek, przedstawiający Matkę Bożą adorującą Dziecię Jezus. Obrazek, pomimo że przeleżał od jesieni do wiosny w błocie, zachował swoją świeżość co wierni uznali za fakt nadzwyczajny. Otoczono go czcią i kultem.

W latach 1648-64, w miejscu objawień powstał drewniany kościółek z fundacji Katarzyny z Ostrogskich Zamoyskiej, w którym umieszczono cudowny wizerunek. W 1654 roku biskup chełmski Stanisław Pstrokoński powołał komisję, na czele której stanął sufragan Mikołaj Świrski. Po przesłuchaniu świadków w sporządzonym protokole uznano prawdziwość objawień i kultu cudami słynącego obrazka. Do opieki nad miejscem objawień Jan Sobiepan Zamoyski, wojewoda sandomierski sprowadził dominikanów, którzy byli kustoszami krasnobrodzkiego sanktuarium w latach 1664-1864. W 1671 roku biskup chełmski Stanisław Jacek Święcicki podczas wizytacji kanonicznej stwierdził kult obrazu i obecność licznych wotów ofiarowanych za doznane łaski. W 1674 r. Jan Zamoyski wysłał do krasnobrodzkiego sanktuarium Komisję Teologiczną Akademii Zamoyskiej w osobie rektora Bazylego Rudomicza i księdza Czesława Sulickiego, aby jeszcze raz zbadać sprawę. W protokole stwierdzono prawdziwość objawienia i szerzący się kult obrazka oraz cuda. W 1673 r. drewniany kościółek został spalony przez Tatarów i ponownie obrazek wyciągnięto ze zgliszcz w stanie nienaruszonym. Uratowany wizerunek przeniesiono wówczas do Zamościa i umieszczono w katolickiej świątyni obrządku ormiańskiego. W 1680 r. łaski uzdrowienia za sprawą cudownego obrazka doznała Maria Kazimiera d’Arquien, żona króla Jana III Sobieskiego. Jako wotum wdzięczności wystawiła murowany kościół (1690-1699), a nieco później klasztor. Cudowny wizerunek został umieszczony w ołtarzu głównym nowej świątyni. Podczas wojny północnej w 1703 roku obrazek ponownie przebywał w Zamościu. W czasie okupacji niemieckiej przechowywany był w rezydencji hr. Kazimierza Fudakowskiego.

Dnia 4 lipca 1965 roku biskup lubelski Piotr Kałwa dokonał na prawie papieskim koronacji cudownego obrazka wraz z powiększoną kopią.

Kult

Sanktuarium Matki Bożej Krasnobrodzkiej jest głównym sanktuarium maryjnym Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej. Ku czci Matki Bożej są tu doroczne odpusty: Matki Bożej „Jagodnej” (2 lipca), Matki Bożej „Zielnej” (15 sierpnia), Matki Bożej „Siewnej” (8 września) oraz Matki Bożej Różańcowej (pierwsza niedziela października).


Przypisy

  1. ↑ Podobny obrazek można znaleźć w zasobach Herzog August Bibliothek. [1]
  2. ↑ Obraz Madonna w Różanym Ogrodzie (174,5 x 131,5 cm) został namalowany przez Francesco Raiboiliniego prawdopodobnie po 1500 r. dla kościoła kapucynów w Modenie, a następnie znalazł się w kolekcji cesarzowej Józefiny w Malmaison. W 1815 r. nabył go książę bawarski Ludwik I Wittelsbach. [2]

Bibliografia

Media użyte na tej stronie