Obrona Gdyni

Obrona Gdyni
—II wojna światowa, kampania wrześniowa 1939—
Ilustracja
(c) Bundesarchiv, Bild 183-H27915 / CC-BY-SA 3.0

Zdzieranie przez żołnierzy Wehrmachtu godła Rzeczypospolitej na budynku Komisariatu Rządu w Gdyni, wrzesień 1939
Czas8–13 września 1939
MiejsceGdynia i jej przedpola
TerytoriumII Rzeczpospolita
Przyczynaagresja niemiecka na Polskę
Wynikzwycięstwo Niemców
Strony konfliktu
 II Rzeczpospolita III Rzesza
Dowódcy
Stanisław DąbekLeonhard Kaupisch
Friedrich Eberhardt
Siły
2 Morski Pułk Strzelców,
Morska Brygada Obrony Narodowej,
III rezerwowy batalion piechoty oraz inne jednostki regularne, wspomagane przez kompanię ochotników (tak zwanych Czerwonych Kosynierów),
14 700 żołnierzy		improwizowany korpus, nazwany Grenzschutz - Abschnitts - Komando l pod dowództwem Leonarda Kaupischa,
27 600 żołnierzy,

zgrupowanie generała Eberhardta,
12 000 żołnierzy

Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Ziemia54°31′09″N 18°32′22″E/54,519167 18,539444
Major Stanisław Zaucha dowódca Batalionu ON „Gdynia I” na defiladzie w Gdyni w 1939 r.
Zatopiony polski masowiec „SS Toruń” blokujący południowe wejście do portu gdyńskiego

Obrona Gdyni – obrona miasta Gdynia przed agresją III Rzeszy w trakcie kampanii wrześniowej w 1939 r.

Siły obu stron

Siły polskie

Siły polskie to 14 700 żołnierzy, łącznie z oddziałami zorganizowanymi już po rozpoczęciu wojny. Oddziały polskie posiadały: 266 lekkich, 187 ciężkich i 5 najcięższych karabinów maszynowych, 18 granatników kal. 46 mm, 16 moździerzy kal. 81 mm, 8 działek przeciwpancernych kal. 37 mm, 9 działek morskich takiegoż kalibru, 13 dział polowych kal. 75-76 mm, 2 działa nadbrzeżne kal. 100 mm, 4 działa kal. 105 mm i 8 dział przeciwlotniczych kal. 75 mm[1].

Siły niemieckie

  • Improwizowany korpus, nazwany Grenzschutz - Abschnitts - Komando l pod dowództwem Leonarda Kaupischa, 27 600 żołnierzy, miał 868 lekkich i 314 ciężkich karabinów maszynowych, 18 granatników kal. 50 mm i 54 moździerze kal. 81 mm, 96 dział przeciwpancernych kał. 37 mm, 30 dział piechoty kał. 75 mm, 48 haubic kał. 105 mm i 12 haubic kal. 150 mm[2].
  • Drugie zgrupowanie, przewidziane do natarcia na Gdynię z kierunku Sopotu, liczyło około 12 000 żołnierzy pod ogólnym dowództwem przybyłego z Rzeszy generała majora Friedricha Eberhardta. Trzon stanowiły dwa pułki piechoty zwane pułkami Landespolizei, oba liczyły ponad 6 000 żołnierzy. Silną jednostką był także zmotoryzowany oddział piechoty SS-Heimwehr Danzig, liczący cztery kompanie piechoty i siedem kompanii broni maszynowej, wozy pancerne i artylerię. Ponadto w skład zgrupowania generała Eberhardta wchodziły dywizjony artylerii i liczne mniejsze oddziały policji, saperów, łączności i inne[2].

Bitwa

Walki w dniach 8-13 września

Niemiecki atak na miasto rozpoczął się 8 września 1939 r. Po pięciodniowych walkach, 13 września obrońcy Gdyni wycofali się na Kępę Oksywską, zaś do miasta wkroczyły oddziały kombinowanego Korpusu pod dowództwem generała Leonarda Kaupischa.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ A. Rzepniewski: Obrona Wybrzeża w 1939 r. Warszawa: 1964, s. 60-86.
  2. ↑ a b A. Rzepniewski: Obrona Wybrzeża w 1939 r. Warszawa: 1964, s. 99-115.

Linki zewnętrzne

Kampania wrześniowa
Wojska
Armie
Samodzielne GO
Grupy operacyjne
Dywizje piechoty
Brygady kawalerii
Bitwy
graniczne
na głównej linii obrony
wewnątrz kraju
z Armią Czerwoną
na terytorium Niemiec

Media użyte na tej stronie

Poland (1939) location map.png
(c) Lukasb1992 z polskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
Mapa lokalizacyjna Polski — 1939 (marzec – wrzesień).
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Germany (1935–1945).svg
National flag and merchant ensign of Germany from 1935 to 1945.
Battle icon active (rifles).svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
Abstract crossed rifles symbol on sunburst
Major Stanislaw Zaucha na defiladzie w Gdyni w 1939r.jpg
Autor: Jacek.zaucha, Licencja: CC BY-SA 4.0
Major Stanislaw Zaucha na defiladzie w Gdyni w 1939r .
Torun gdynia 1939.jpg
Autor: NieznanyUnknown author, Licencja: CC0
Polski statek "Toruń" zatopiony 6 września 1939 roku przez Polaków, blokujący południowe wyjście z portu w Gdyni. Klatka z niemieckiej kroniki filmowej republikowanej przez amerykański Departament Obrony: Department of Defense. Department of the Army. Office of the Chief Signal Officer. (09/18/1947 - 02/28/1964). ARC Identifier 24457 / Local Identifier 111-FB-48 1943, https://archive.org/details/gov.archives.arc.24457
Bundesarchiv Bild 183-H27915, Danzig, Enfernen eines polnischen Hoheitszeichens.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-H27915 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Danzig, Enfernen eines polnischen Hoheitszeichens

Zentralbild II. Weltkrieg 1939-45 Der Beginn des Polenfeldzuges am 1.9.1939. Soldaten der faschistischen deutschen Wehrmacht entfernen nach der Besetzung der Stadt Danzig das polnische Hoheitszeichen vom Gebäude der polnischen Post.

11516-39