Obrona Narodu
Obrona Narodu (jęz.czes. Obrana národa) – czeska organizacja konspiracyjna.
Organizacja konspiracyjna o charakterze wojskowym, założona w 1939, w początkowej fazie o nieskrystalizowanym obliczu politycznym. W latach 1939-1940 najliczniejsza formacja niekomunistycznego ruchu oporu w Czechach.
ON zajmowała się gromadzeniem broni, przerzutem ludzi przez granicę, dostarczała informacji sojusznikom zachodnim (wywiad). W 1940 weszła w skład Centralnego Komitetu Krajowego Ruchu Oporu.
Dowódcy Obrony Narodu
- gen. Josef Bílý (kwiecień 1939 - listopad 1940)
- gen. Bedřich Homola (listopad 1940 - grudzień 1941)
- gen. Zdeněk Novák (styczeń 1942 - czerwiec 1944)
- gen. bryg. František Bláha (czerwiec - listopad 1944)
- gen. František Slunečko (listopad 1944 - maj 1945)
Bibliografia
- Eugeniusz Duraczyński, Jerzy Janusz Terej, Europa Podziemna 1939-1945, Wiedza Powszechna, Warszawa 1974