Obrotnica Scarffa
Obrotnica Scarffa – wczesna obrotnica samolotowa opracowana w 1915 pozwalająca na 360° pole ostrzału i ze wspomaganiem ruchu w płaszczyźnie pionowej.
Historia
Obrotnica została opracowana i opatentowana w 1915 przez chorążego (warrant officer) F. W. Scarffa z brytyjskiego Air Department[1]. Pierwsze obrotnice Scarrfa weszły do służby w lipcu 1916[1]. Pierwszy model obrotnicy który wszedł do służby znany był powszechnie jako Scarff No. 2 Ring, ale jej oficjalna nazwa brzmiała No. 3 Mk II Barbette[1].
Obrotnica składała się z dwóch stalowych obręczy, dolna przymocowana była do kadłuba samolotu, a górna poruszała się po dolnej wykorzystując system łożysk[1]. Do górnej obręczy przymocowany był stelaż pozwalający na ruch karabinu maszynowego Lewisa w płaszczyźnie pionowej[1]. Ciężar karabinu i stelaża był równoważony przez silne, rozciągliwe linki, tzw. Sandow Cord[2]. W niektórych samolotach używano obrotnicy Scarffa z podwójnym karabinem maszynowym Lewisa[2]. Taka instalacja znana była popularnie jako Huntley and Palmer (popularna marka ciasteczek) ale w tej konfiguracji operacja bronią była znacznie trudniejsza[2].
Obrotnica Scarffa była wykorzystywana w wielu modelach samolotów w wielu krajach, wyszła z użycia dopiero pod koniec lat 30[1].
Przypisy
Bibliografia
- R. W. Clarke: British Aircraft Armament, Volume 1: RAF Gun Turrets From 1914 To the Present Day. Sparkford: Stephens, 1993. ISBN 1-85260-223-6.
Linki zewnętrzne
- Early RFC/RAF Open Gun Mountings (opis i zdjęcia). forum.axishistory.com. [dostęp 2013-01-01]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Mark.murphy z angielskiej Wikipedii, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Scarff ring on a WWI British biplane (Bristol F.2B) at the Shuttleworth Collection