Obserwatorium Paranal
 | |
| Państwo |  Chile |
|---|---|
| Położenie | Cerro Paranal |
| Wysokość | 2 635 m n.p.m. |
| Kod obserwatorium | 309 |
| Teleskopy | |
| |
Położenie na mapie Chile  | |
 24°37′38″S 70°24′15″W/-24,627222 -70,404167 | |
| Strona internetowa | |
Obserwatorium Paranal – obserwatorium astronomiczne położone w chilijskich Andach na wysokości 2635 m n.p.m. na górze Cerro Paranal, około 130 km na południe od Antofagasty w Chile i 12 km od wybrzeża Pacyfiku. Należy do Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO). Znajdują się tu następujące teleskopy:
- Very Large Telescope (Bardzo Duży Teleskop, VLT), składający się z czterech teleskopów o średnicy 8,2 m, które mogą pracować indywidualnie lub wspólnie w ramach interferometru VLTI (Very Large Telescope Interferometer); w trybie VLTI wykorzystywane są też cztery ruchome Teleskopy Pomocnicze (Auxiliary Telescopes) o średnicy 1,8 m, stanowiące część Interferometru VLT. Teleskop VLT prowadzi obserwacje w świetle widzialnym i podczerwonym.
- VISTA (Visible & Infrared Survey Telescope for Astronomy), średnica zwierciadła 4,1 m, służy do przeglądów nieba w świetle widzialnym i podczerwonym.
- VLT Survey Telescope (VST), średnica zwierciadła 2,6 m, do przeglądów nieba w świetle widzialnym.
Ciekawostka
Obserwatorium Paranal można zobaczyć w filmie o Jamesie Bondzie. Tłem dla niektórych scen „007 Quantum of Solace” była Residencia. To wyjątkowa konstrukcja wybudowana jako hotel dla astronomów pracujących w ekstremalnych warunkach panujących na dużej wysokości[1].
Zobacz też
- Obserwatorium La Silla
- Międzyamerykańskie Obserwatorium Cerro Tololo
- Ekstremalnie Wielki Teleskop Europejski
Przypisy
- ↑ Krzysztof Czart: Europejskie Obserwatorium Południowe ESO.. Poznań: Oxford Educational Sp. z o.o., 2010, s. 16-19, seria: Kosmos. Tajemnice Wszechświata. Encyklopedia Astronomii i Astronautyki.. ISBN 978-83-252-1354-1.
Bibliografia
- Strona ESO (pol.)
Media użyte na tej stronie
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: ESO, Licencja: CC BY 4.0
The Paranal Observatory telescopes and instruments.
Autor: J.L. Dauvergne & G. Hüdepohl (atacamaphoto.com)/ESO, Licencja: CC BY 4.0
A bird soaring over the remote, sparsely populated Atacama Desert in northern Chile — possibly the driest desert in the world — might be surprised to come upon the technological oasis of ESO’s Very Large Telescope (VLT) at Paranal. The world’s most advanced ground-based facility for astronomy, the site hosts four 8.2-metre Unit Telescopes, four 1.8-metre Auxiliary Telescopes, the VLT Survey Telescope (VST), and the 4.1-metre Visible and Infrared Survey Telescope for Astronomy (VISTA), seen in the distance on the next mountain peak over from the main platform. This aerial view also shows other structures, including the Observatory Control Room building, on the main platform’s front edge.
Autor: ESO/Yuri Beletsky (ybialets at eso.org), Licencja: CC BY 4.0
In mid-August 2010 ESO Photo Ambassador Yuri Beletsky snapped this photo at ESO’s Paranal Observatory, Chile. A group of astronomers were observing the centre of the Milky Way using the laser guide star facility at Yepun, one of the four Unit Telescopes of the Very Large Telescope (VLT).
Yepun’s laser beam crosses the southern sky and creates an artificial star at an altitude of 90 km high in the Earth's mesosphere. The Laser Guide Star (LGS) is part of the VLT’s adaptive optics system and is used as a reference to correct the blurring effect of the atmosphere on images. The colour of the laser is precisely tuned to energise a layer of sodium atoms found in one of the upper layers of the atmosphere — one can recognise the familiar colour of sodium street lamps in the colour of the laser. This layer of sodium atoms is thought to be a leftover from meteorites entering the Earth’s atmosphere. When excited by the light from the laser, the atoms start glowing, forming a small bright spot that can be used as an artificial reference star for the adaptive optics. Using this technique, astronomers can obtain sharper observations. For example, when looking towards the centre of our Milky Way, researchers can better monitor the galactic core, where a central supermassive black hole, surrounded by closely orbiting stars, is swallowing gas and dust.