Obszar ochrony ścisłej Dołgie Małe

Ten artykuł od 2009-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Dołgie Małe

Jezioro Dołgie Małe od strony wschodniej
Położenie
Państwo	Polska
Województwo	pomorskie
Morfometria
Powierzchnia	0,063 km²
Wymiary • max długość • max szerokość	0,5 km 0,11 km
Głębokość • średnia • maksymalna	0,75 m 1,7 m
Położenie na mapie gminy Smołdzino Dołgie Małe
Położenie na mapie Polski Dołgie Małe
Położenie na mapie województwa pomorskiego Dołgie Małe
Położenie na mapie powiatu słupskiego Dołgie Małe
54°41′14″N 17°09′28″E/54,687222 17,157778

Obszar ochrony ścisłej „Dołgie Małe” (kaszb. Môłé Wiôldżé) – obszar ochrony ścisłej w Słowińskim Parku Narodowym, o powierzchni 6,45 ha, obejmujący Jezioro Dołgie Małe wraz z otaczającymi zbiorowiskami szuwarowymi oraz przejściowotorfowiskowymi^[1]. Jest położony na obszarze Wybrzeża Słowińskiego (gmina Smołdzino, powiat słupski, województwo pomorskie).

Jezioro Dołgie Małe o powierzchni 6,3 ha jest najmniejszym i najpłytszym jeziorem w Słowińskim Parku Narodowym. Jest ono bezodpływowym jeziorem śródleśnym, powstałym w wyniku odcięcia zatoki Jeziora Gardno w dużej mierze na skutek ruchu wydm z północy i północnego zachodu. Dno jeziora jest płaskie i muliste. Linia brzegowa o długości ok. 1 km jest słabo rozwinięta.

Wzdłuż południowego brzegu ciągnie się pas torfowiska przejściowego, w którym występują m.in. rosiczka okrągłolistna, żurawina błotna, wełnianka wąskolistna i czermień błotna.

Jezioro otoczone jest borem nadmorskim, jedynie do północnego brzegu przylega bór bagienny i ols. Las dochodzi praktycznie do brzegu jeziora, oczeret występuje jedynie w jego środkowych, najlepiej oświetlonych częściach.

W zatokach jeziora występuje żabiściek pływający, osoka aloesowata oraz grzybienie białe. Zaobserwowano także gąbkę słodkowodną.

Przypisy