Obwód Straży Granicznej „Żywiec”
| ||
Historia | ||
Państwo | II Rzeczpospolita | |
Sformowanie | 1938 | |
Rozformowanie | 1939 | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | Żywiec | |
Formacja | Straż Graniczna | |
Podległość | Śląsk Okręg SG |
Obwód Straży Granicznej „Żywiec” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-czechosłowackiej w 1939 roku.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Rozkazem nr 3 z 8 września 1938 roku w sprawach reorganizacji jednostek na terenach Śląskiego, Zachodniomałopolskiego i Wschodniomałopolskiego okręgów Straży Granicznej, a także utworzenia nowych komisariatów i placówek, komendant Straży Granicznej płk Jan Gorzechowski, działając na podstawie upoważnienia Ministra Skarbu z 14 października 1938 roku utworzył na terenie Zachodniomałopolskiego Okręgu Straży Granicznej nowy obwód – Obwód Straży Granicznej „Żywiec”[1]. Etat komendy obwodu: 3 oficerów, 8 szeregowych,2 samochody osobowe, w tym 1 samochód typu Łazik, 8 kbk, 8 pistoletów[2]. Rozkazem nr 2 z 16 stycznia 1939 roku w sprawie przejęcia odcinka granicy polsko-niemieckiej od Korpusu Ochrony Pogranicza na terenie Mazowieckiego Okręgu Straży Granicznej oraz przekazania Korpusowi Ochrony Pogranicza odcinka granicy na terenie Wschodniomałopolskiego Okręgu Straży Granicznej, komendant Straży Granicznej płk Jan Gorzechowski wydzielił z Komendy Obwodu „Cieszyn” placówkę II linii „Bielsko” i przydzielił ją do Komendy Obwodu „Żywiec”[3].
Struktura organizacyjna
Organizacja odwodu w 1939[4]:
- sztab − Żywiec
- komisariat Straży Granicznej „Rajcza”
- komisariat Straży Granicznej „Korbielów”
- komisariat Straży Granicznej „Istebna”
- placówka II linii „Żywiec”
Przypisy
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 131.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 132.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 144.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 131 i 134.
Bibliografia
- Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
- Henryk Mieczysław Kula: Polska Straż Graniczna w latach 1928-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 8311082671.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).