Obwód drohobycki

Obwód drohobycki na mapie USRR

Obwód drohobycki (ros. Дрогобычская область, ukr. Дрогобицька область) – jednostka podziału administracyjnego ZSRR, utworzona 4 grudnia 1939 r. dekretem Prezydium Rady Najwyższej ZSRR[1] z części terytorium II Rzeczypospolitej zajętych przez Armię Czerwoną po kampanii wrześniowej (powołano wtedy 6 nowych obwodów w składzie USRR, znajdujących się na terenach południowo-wschodniej Polski zajętych przez ZSRR).

Historia

Zaraz po aneksji, 27 listopada 1939 teren podzielono na 10 ujezdów (powiatów): dobromilski, drohobycki, leski, mościski, przemyski, rudecki, samborski, stryjski, turczański i żydaczowski.

17 stycznia 1940 Prezydium Rady Najwyższej USRR wydało dekret o podziale na rejony zachodnich obwodów USRR[2]. Obwód drohobycki został podzielony na 30 rejonów: birczański, borysławski (do 15 sierpnia 1940 – włączony do drohobyckiego), chodorowski, chyrowski, dobromilski, drohobycki, dublański, komarnowski, krukienicki, leski, ławoczniański (od 11 listopada 1940 sławski), medenicki, medycki, mikołajowski, mościski, nowostrzeliski, podbuski, przemyski, rudecki, samborski, sądowowiszniański, skolski, starosamborski, stryjski, strzyłkowski, turczański, (dolno)ustrzycki, wysocki (od 11 listopada 1940 boryński), żydaczowski, żurawieński i 5 miast na prawach rejonów: Borysław, Drohobycz, Przemyśl, Sambor, Stryj.

Obwód funkcjonował do agresji niemieckiej 22 czerwca 1941. Został odtworzony w sierpniu 1944, jednak w marcu 1945 przekazano Polsce rejony birczański, leski i większą część przemyskiego wraz z Przemyślem. W maju 1948 został przekazany Polsce również rejon medycki, a w 1951 wskutek wymiany terytoriów także rejon ustrzycki.

21 maja 1959 obwód drohobycki został włączony do obwodu lwowskiego.

W momencie likwidacji liczył 19 rejonów i 5 miast na prawach rejonów: rejon boryński, dobromilski, drohobycki, żydaczowski, komarnowski, medenicki, mościski, rejon niżankowicki, mikołajowski, rudecki, samborski, skolski, sławski, starosamborski, strzyłkowski, stryjski, sądowowiszniański, turczański, chodorowski, Borysław, Drohobycz, Sambor, Stryj, Truskawiec.

Władze obwodu

I sekretarze komitetu obwodowego partii

  • Jakiw Tkacz (1939–1941)
  • Stepan Ołeksenko (1944–1946)
  • Iwan Horobeć (1947–1950)
  • Stepan Ołeksenko (1950–1952)
  • Dmytro Hapij (1952–1953)
  • Tymofij Żukow (1953–1954)
  • Dmytro Hapij (1954–1956)
  • Wołodymyr Drużynin (1956–1959)

Przewodniczący obwodowego Komitetu Wykonawczego partii

  • Danyło Łeżenko (1939–1941 і 1944–1946)
  • Iwan Krawczuk (1946–1947)
  • Iwan Jaworśkyj (1947–1957)
  • Ilia Tarnawśkyj (1957–1959)

Linki zewnętrzne

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР от 4 декабря 1939 года об образовании Волынской, Дрогобычской, Львовской, Ровенской, Станиславской и Тарнопольской областей в составе Украинской ССР (Сборник законов СССР и указов Президиума Верховного Совета СССР. 1938 г. — июль 1956 г / под ред. к. ю. н. Мандельштам Ю. И. — Москва: Государственное издательство юридической литературы, 1956, s. 52)
  2. ↑ указ президиума верховного совета Украинской ССР об образовании районов в западных областях УССР от 17 января 1940 г.

Media użyte na tej stronie

Ukraine 1946-1954.png
Autor: Olegzima, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Map of division of Ukrainian SSR (Ukraine) in 1946-1954.