Oc1

Oc1
parowóz serii P31 (Oc1)
Producent	B.M.A.G., Henschel, Union, Grafenstaden, Vulcan, Borsig, Hanomag, Hartmann, Schichau
Lata budowy	1884-1907
Układ osi	1B (1B n2)
Wymiary
Masa służbowa	36,7 t (65,2 t z tendrem)[1]
Długość z tendrem	14 790 mm[1] - 15 248 mm[2] (różne tendry)
Rozstaw osi skrajnych	4500 mm[1]
Średnica kół napędnych	1750 mm
Średnica kół tocznych	1150 mm
Napęd
Trakcja	parowa
Typ tendra	11 Cl
Ciśnienie w kotle	12 at
Powierzchnia ogrzewalna kotła	101,9 m²[2] (95,3 m²[1])
Powierzchnia rusztu	1,88 m²
Średnica cylindra	400 mm
Skok tłoka	560 mm
Parametry eksploatacyjne
Maksymalna siła pociągowa	5100 kg[1]
Prędkość konstrukcyjna	90 km/h[2]
Portal Transport szynowy

Oc1 – polskie oznaczenie pruskiego parowozu osobowego serii P3¹.

Historia

Parowozy serii P3¹ produkowane dla kolei pruskich KPEV w latach 1884-1897 przez kilka fabryk, jako znormalizowany typ, w ilości 695 sztuk^[2]. Łącznie wyprodukowano 783 sztuki - dalsze 88 lokomotyw dla innych kolei niemieckich^[2], w tym 41 dla kolei meklemburskich w latach 1888-1907, oznaczane tam jako typ VI. Pod koniec XIX wieku parowozy te obsługiwały ruch pasażerski na drugorzędnych liniach. Po 1910 r. zaczęły być wycofywane z użytku na rzecz parowozów, które posiadały większą moc. Po I wojnie światowej polskie koleje przejęły 13 maszyn tego typu, które uzyskały oznaczenie Oc1^[1]. Parowozy funkcjonowały na polskich torach w okresie międzywojennym, ale po II wojnie światowej już nie (rejestry PKP nie wykazały maszyn tego typu).

Niemieckie koleje DRG po I wojnie światowej użytkowały jedynie 22 lokomotywy meklemburskie P3¹, oznaczone serią 34⁷³ (numery 34 7301 do 7308 i 34 7351 do 7364)^[2].

Dane techniczne

• pojemność skrzyni na wodę – 10,5 m³
• pojemność skrzyni na węgiel – 4 t

parowóz P3¹

Przypisy