Ochudno
wieś | |
Tradycyjny dom białokurpiowski w Ochudnie-Morgach | |
Państwo | Polska |
---|---|
Województwo | mazowieckie |
Powiat | wyszkowski |
Gmina | Rząśnik |
Liczba ludności (2011) | 519[1][2] |
Strefa numeracyjna | 29 |
Kod pocztowy | 07-202[3] |
Tablice rejestracyjne | WWY |
SIMC | 0518990[4] |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
52°39′33″N 21°24′50″E/52,659167 21,413889 |
Ochudno – wieś w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie wyszkowskim, w gminie Rząśnik[5][4].
Wioska położona jest u źródeł rzeczki Prut na Międzyrzeczu Łomżyńskim, na terenie Puszczy Białej. Z każdej strony otacza ją puszcza. Najbliższym miastem jest Wyszków.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego.
Co roku miejscowe władze i mieszkańcy organizują tu Dzień Ziemniaka, na który przygotowywane są potrawy z ziemniaków do degustacji oraz konkursy dla dzieci i młodzieży.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Porządziu[6]. Mieszkańcy Ochudna kultywują zanikający już w innych miejscowościach zwyczaj odprawiania nabożeństw majowych i czerwcowych pod wiejskimi kapliczkami.
Integralne części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0519009 | Dębniki | część wsi |
0519015 | Gajówka Ochudno | część wsi |
0519021 | Morgi | część wsi |
0519038 | Stara Wieś | część wsi |
0519044 | Sztuki | część wsi |
Historia
Pierwsze wzmianki o Ochudnie pochodzą z XV w. Z powstaniem wioski związana jest legenda, jakoby pełnomocnik biskupów płockich z Pułtuska, który sprawował przed wiekami pieczę nad całą Puszczą Białą, w trakcie polowania natknął się między Leszczydołem i Porządziem na dwie nowe kurne chaty wzniesione na skraju obszernej polany, nieopodal źródeł rzeczki Płont. Mieszkający tam osadnicy ze strachu nie odpowiadali na pytania pełnomocnika – jeden skulił się, a drugi w zdenerwowaniu dreptał w miejscu. Według legendy pełnomocnik, zadowolony z tego, że przybyło do puszczy dwóch nowych osadników, rzekł do nich: „Nie bójcie się, możecie tu pozostać, ale trzeba wam nadać nazwiska, jak również nazwę osadzie, którą tu założyliście. Ty, coś się tak skulił, będziesz nazywał się Kulesza, a ty, co tak drepczesz, będziesz nazywał się Deptuła. Wioska wasza zaś, ponieważ tak chudo wyglądacie i niebogate są wasze chaty, będzie się nazywać Ochudno.”
W XVIII wieku do Ochudna i sąsiednich wiosek wprowadziło się około 300 osadników kurpiowskich. Ochudno było wsią czynszową należącą do biskupów płockich. Dawni mieszkańcy Ochudna byli niegdyś pogardliwie nazywani „szlachtą pantoflową”, ponieważ nie ubierali się w stroje ludowe, a do kościoła zakładali skórzane pantofle zamiast łykowych butów.
Wsi nie ominęły walki z kozakami, potop szwedzki oraz powstania w 1830 i 1863 roku. Pamiątką po walkach z wojskami rosyjskimi jest linia powstańcza, której używano podczas walk jako stałego miejsca zasadzek. Niedaleko leśniczówki w Ochudnie, tuż przy samej drodze do Wyszkowa, znajduje się zbiorowa mogiła powstańców.
Pod Ochudnem znajduje się cmentarz, gdzie pochowani są żołnierze rosyjscy i niemieccy, którzy zginęli w potyczce za Morgami najprawdopodobniej w roku 1915. W czasie wojny polsko-bolszewickiej w 1920 w Ochudnie urządzono zasadzkę na dwóch zwiadowców Armii Czerwonej. Żołnierze polscy zabili jednego bolszewika, drugi przeżył i uciekł, lecz zabito jego konia.
Podczas II wojny światowej na terenie Ochudna działały oddziały partyzantki i AK, do których należeli ówcześni mieszkańcy. W jednym z domów w Ochudnie Dębnikach stacjonował sztab Konstantego Rokossowskiego w 1944 roku.
Architektura
Na samym początku istnienia wsi budowano zazwyczaj domy czteroizbowe: duża izba, alkierz, sień i komora. W międzywojniu stawiano większe domy niż kurpiowskie, budowane dłuższym bokiem do drogi, niektóre domy posiadały od drogi drewniany ganek. Domy budowano z drewnianych belek, kładąc między nie mech, a zewnętrzne ściany ocieplano słomą i szalowano. Potem domy budowano szczytem do drogi. Okna, drzwi i naroża dekorowano płynnymi motywami.
Obecnie zamiast drewnianych domów buduje się murowane z cegieł i pustaków, bez zachowania kurpiowskich motywów i specyficznego ustawiania domów względem drogi. Domy nie są czteroizbowe, lecz piętrowe, budowane w różnych stylach.
W Ochudnie znajduje się hydrofornia dostarczająca wodę mieszkańcom Ochudna oraz ludziom z sąsiednich wiosek.
Przypisy
- ↑ Wieś Ochudno w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2020-04-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 843 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
Linki zewnętrzne
- Ochudno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 368 .
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Rząśnik, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.55N
- S: 50.95 N
- W: 19.15 E
- E: 23.25 E
Autor:
Mapa powiatu wyszkowskiego, Polska
Herb gminy Rząśnik
Autor: Traper Bemowski, Licencja: CC BY 3.0
Chata białokurpiowska w Ochudnie-Morgach