Octavio Paz

Octavio Paz
Imię i nazwisko	Octavio Paz Lozano
Data i miejsce urodzenia	31 marca 1914 Meksyk
Data i miejsce śmierci	19 kwietnia 1998 Meksyk
Narodowość	meksykańska
Język	hiszpański
Alma Mater	Universidad Nacional Autónoma de México
Dziedzina sztuki	poezja, proza
Odznaczenia
Nagrody
Nagroda Nobla: 1990 Nagroda Księcia Asturii: Komunikacja i Działania na rzecz Ludzkości, 1993 Międzynarodowa Nagroda Neustadt: 1982

Octavio Paz Lozano (ur. 31 marca 1914 w Meksyku, zm. 19 kwietnia 1998 tamże) – meksykański poeta, eseista, krytyk i dziennikarz. W latach (1945-1968) pracował w służbie dyplomatycznej. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1990.

Twórczość

Jego twórczość ulegała wielu wpływom, m.in. marksizmu, surrealizmu i mitologii Azteków.

W poemacie Piedra de sol (Kamień słońca, 1957) posługuje się kontrastowymi obrazami, koncentrującymi się na azteckim kamieniu kalendarzowym (przedstawiającym wszechświat), symbolizującymi samotność jednostki i jej poszukiwania więzi z innymi. Wątkiem jego twórczości są rozważania nad rolą poezji w świecie oraz analiza związku między historią a charakterem.

Poezje

• Dziki księżyc (1933) – debiut
• No pasaran! (Nie przejdą, 1937)
• Człowieczy korzeń (1937)
• W twym jasnym cieniu i inne wiersze o Hiszpanii (1937)
• Wolność na słowo (Libertad bajo palabra, 1949)
• Salamandra (1962)
• Biel (Blanco, 1967)
• Małpa gramatyczna (1974)
• Z prochu jesteśmy • Od romantyzmu do awangardy (1974)
• Pochmurno (1987)
• Inny głos (1990)

Eseje

• Labirynt samotności (1950)
• Postdata (1968)
• Podwójny płomień • Miłość i erotyzm (1993)

Dzieciństwo i młodość

Octavio Paz urodził się 31 marca 1914, w czasie trwania Rewolucji meksykańskiej. Zaledwie kilka miesięcy później dołączył do swojego ojca działającego w ruchu zapatystów razem z Antonio Díaz Soto y Gama. Jego matka przeprowadziła się do domu dziadka po stronie ojca, Ireneo Paz, w Mixcoac, wtedy wioski znajdującej się w pobliżu miasta Meksyk. Pozostali tam do czasu kiedy Octavio Paz Solórzano wraz z reprezentantami ruchu zapatystów musiał szukać azylu w Los Angeles, w Stanach Zjednoczonych, gdzie pozostał aż do 1919, roku w którym dokonano zamachu na Emiliano Zapata.

W tym czasie pozostawał pod opieką swojej matki Josefina Lozano, ciotki Amalia Paz Solórzano i dziadka, Ireneo Paz (1836-1924) byłego żołnierza wojsk Porfirio Díaz. Jego ojciec, Octavio Paz Solórzano (1883-1935), najmłodszy z siedmiorga rodzeństwa, pracował jako notariusz i prawnik dla Emiliano Zapaty, był zaangażowany w reformę rolną, która nastąpiła po Rewolucji. Brał czynny udział w ruchu Vasconcelosego. Wszystko to sprawiło że jego ojciec rzadko bywał w domu.

Edukacja

Octavio Paz rozpoczął swoją edukację w Stanach Zjednoczonych, gdzie jego ojciec Paz Solórzano przybył jako reprezentant ruchu zapatystów.

Pobyt w Stanach Zjednoczonych, przez prawie dwa lata, Octavio Paz wspomina głównie jako niemożność porozumienia się ze swoimi rówieśnikami jako że nie znał języka angielskiego.