Odcinkowy pomiar prędkości

Polski znak drogowy informacyjny D-51: automatyczna kontrola średniej prędkości

Odcinkowy pomiar prędkości (w skrócie OPP) – system służący do rejestrowania przekroczenia dopuszczalnej prędkości pojazdów na kontrolowanym odcinku drogi. W przeciwieństwie do fotoradaru, nie mierzy prędkości w kontrolowanym punkcie, ale sprawdza średnią prędkość na wyznaczonym odcinku. Na początku i końcu kontrolowanego odcinka ustawione są aparaty fotograficzne lub kamery rejestrujące wszystkie pojazdy. System automatycznie odczytuje numery rejestracyjne i oblicza czas przejazdu pomiędzy sprawdzanymi punktami. Na jego podstawie obliczana jest średnia prędkość. Jeśli jest wyższa od dozwolonej, kierowca otrzymuje mandat na takiej samej zasadzie jak w przypadku zdjęcia z fotoradaru^[1].  System jest o tyle skuteczny, że działa przez całą dobę i bez względu na warunki pogodowe – jeśli widoczność jest ograniczona, kamery namierzają auto za pomocą podczerwieni^[2].

OPP w Polsce

Pierwszy OPP w Polsce został zamontowany pod koniec kwietnia 2011 na odcinku autostrady A1 z Rusocina do Nowych Marz, na potrzeby zarządcy drogi - GTC SA^[3] i w związku z drugą edycją Narodowego Eksperymentu Bezpieczeństwa. Działał od 22 do 30 czerwca 2011 na odcinku o długości około 16 km, pomiędzy Swarożynem i Pelplinem, gdzie zdarzało się najwięcej wypadków. Średnia prędkość pojazdów i ich numery rejestracyjne były rejestrowane za pomocą sprzętu udostępnionego przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad^[4].

Stworzenie w Polsce właściwego odcinkowego pomiaru prędkości było częścią jednego z zadań projektu pod nazwą „Budowa centralnego systemu automatycznego nadzoru nad ruchem drogowym”, współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko. Umowę na realizację projektu podpisano 31 grudnia 2012. Jest on prowadzony przez CANARD na 29 odcinkach dróg krajowych, we wskazaniu których wzięli udział specjaliści z Politechniki Gdańskiej oraz Politechniki Krakowskiej. Brali oni pod uwagę miejsca szczególnie niebezpieczne, w których możliwe jest ustawienie bramownic i prowadzenie pomiaru na odcinkach bez dróg dojazdowych, czy skrzyżowań. Lokalizacja takich urządzeń poprzedzona była analizą stanu bezpieczeństwa na danym odcinku, uwzględniającą m.in. charakterystykę drogi, średnie natężenie ruchu, warunki widoczności na drodze, a także obecność obiektów użyteczności publicznej, takich jak szkoły, przedszkola, obiekty kultu religijnego. Taki pomiar będzie stosowany na najbardziej niebezpiecznych odcinkach dróg, gdzie dochodzi do tragicznych zdarzeń drogowych, a także gdzie piesi są szczególnie narażeni na niebezpieczeństwo, np. w obszarze zabudowanym w okolicach szkoły, przystanku autobusowego czy boiska. W szczególności odcinkowy pomiar prędkości znajdzie zastosowanie na odcinkach dróg krętych, będących w remoncie, w tunelach i na mostach^[5]. Termin wprowadzania odcinkowego pomiaru prędkości był kilkukrotnie przekładany. Podczas tworzenia systemu pojawiły się opinie, że jego uruchomienie może się okazać niezgodne z prawem^[6]. OPP na pierwszych 3 odcinkach dróg został uruchomiony 19 listopada 2015^[7][8]. Według rozporządzenia, długość pojedynczego odcinka w obszarze zabudowanym nie może być dłuższa niż 10 km, zaś poza obszarem zabudowanym nie dłuższa niż 20 km. Urządzenia są poprzedzone znakiem D-51 „Automatyczna kontrola prędkości”. Urządzenia nie rejestrują przekroczeń dopuszczalnych prędkości do 10 km/h^[5].

Wykaz odcinków

(lista do uzupełnienia)

OPP na świecie

• Holandia – Trajectcontrole (pierwszy tego typu system na świecie)
• Belgia – Trajectcontrole
• Francja – Radar tronçon
• Szwajcaria – Abschnittskontrolle
• Austria – Section-Control
• Niemcy – Section-Control
• Włochy – SICVE (Sistema informativo per il controllo della velocità)
• Wielka Brytania – SPECS (Speed Check Services)
• Australia – Safe-T-Cam

Zobacz też

• CANARD
• fotoradar
• wideorejestrator

Przypisy