Oddział Edmunda Taczanowskiego

Edmund Taczanowski

Oddział Edmunda Taczanowskiego − partia powstańcza okresu powstania styczniowego, operująca na ziemi wielkopolskiej.

Dowódcą oddziału był Edmund Taczanowski, jego adiutantem Wacław Koszutski (1836-1891)^[1].

W okresie poprzedzającym wybuch powstania styczniowego przygotowywał potencjalnych uczestników walki zbrojnej poprzez Bractwo Kurkowe i Bractwo Jedności. Zaangażował się aktywnie w walki powstańcze. Komitet Działyńskiego wyznaczył go na dowódcę jednego z oddziałów ochotniczych.

Taczanowski przystąpił do jego organizacji w okolicach Pleszewa, ale został zaskoczony przez wojsko pruskie i rozbity w lesie sławoszewskim.

Taczanowski zebrał część swoich żołnierzy oraz nowych ochotników i sformował kolejny oddział, z którym odniósł zwycięstwo pod Pyzdrami (29 kwietnia 1863) i zajął Koło. Został rozbity 8 maja pod Ignacewem przez Rosjan.

Pod koniec maja 1863 Rząd Narodowy mianował Taczanowskiego dowódcą wojsk województwa kaliskiego i mazowieckiego oraz awansował do stopnia generała. Oddział Taczanowskiego toczył walki pod Łaskiem, Goszczanowem, Czepowem, Pęcherzewkiem, Sędziejowicami. Został rozbity pod Kruszyną.

Część powstańców oddziału Taczanowskiego uzbrojona była w karabinki rewolwerowe Colt Root^[2]. 

Po klęsce oddziału Taczanowski wyjechał do Francji, potem do Turcji. Bez powodzenia szukał tam poparcia dla pomysłu stworzenia polskich oddziałów walczących o niepodległość.

Przypisy

Bibliografia

• Stefan Kieniewicz Powstanie styczniowe, Warszawa 1972; ​ISBN 83-01-03652-4​.
• Bolesław Szczepański, Edmund Taczanowski, [w:] Wielkopolski słownik biograficzny, Warszawa-Poznań 1981.
• Janusz Staszewski, Generał Edmund Taczanowski. Poznań, 1936 (Seria: Życiorysy Zasłużonych Polaków Wieku XVIII i XIX); - książka dostępna w wersji elektronicznej http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=5185&from=publication&.