Oddział Szkolny Służby Weterynaryjnej

Oddział Szkolny Służby Weterynaryjnej

Historia
Państwo	II Rzeczpospolita
Sformowanie	1932
Rozformowanie	1939
Dowódcy
Pierwszy	por. Władysław Wierzgacz
Ostatni	kpt. Józef Windort
Organizacja
Rodzaj wojsk	służba weterynaryjna
Podległość	Wołyńska Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii

Oddział Szkolny Służby Weterynaryjnej – komórka organizacyjna Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Marcina Kątskiego przeznaczona do przeszkolenia lekarzy weterynarii, w zakresie szkoły pochorążych rezerwy.

1 października 1932 roku komendant szkoły wydał rozkaz o sformowaniu odrębnego plutonu weterynaryjnego o oddzielnym programie nauczania. Decyzja o rozdzieleniu kształcenia podchorążych artylerii i lekarzy weterynarzy wynikała z prozaicznego powodu, a mianowicie "okazało się, że głowy lekarzy weterynarii niestety nie nadawały się do ścisłych nauk artyleryjskich i nadszedł dzień pamiętny, utworzenia na terenie SPRA, ku ogólnemu zadowoleniu, plutonu weterynarii."

18 września 1935 na podstawie zarządzenia szefa Departamentu Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych, w miejsce plutonu weterynaryjnego powołano Oddział Szkolny Służby Weterynaryjnej.

Dowódcy

Dowódcy plutonu szkolnego i Oddziału Szkolego Służby Weterynaryjnej:

• por. Władysław Wierzgacz (1 X 1932 - 1935)
• kpt. Tadeusz Cieszkowski (1935 - 19 VII 1936)
• por. Marian Zaleski (p.o. ?)
• kpt. Stanisław Kraszewski (od 20 VII 1937)
• kpt. Wincenty Śliwiński (do 20 IX 1937)
• kpt. Zenon Samek (20 IX 1937 - 24 III 1939)
• kpt. Józef Windort (od 24 III 1939)

Podchorążowie weterynarii

I kurs 1932-1933

Pełny wykaz 55 absolwentów I kursu. Gwiazdką przy nazwisku oznaczono absolwentów mianowanych na stopień podporucznika rezerwy ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 w korpusie oficerów weterynaryjnych, grupa lekarzy^[1], dwiema gwiazdkami absolwentów mianowanych na stopień podporucznika rezerwy ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 w korpusie oficerów weterynaryjnych, grupa lekarzy^[2], natomiast trzema gwiazdkami absolwentów mianowanych na stopień podporucznika rezerwy ze starszeństwem z 1 stycznia 1937 w korpusie oficerów weterynaryjnych, grupa lekarzy^[3].

Podchorążowie Michał Lechosław Tadeusz Karaszkiewicz, Stefan Przyrembel, Wiktor Józef Worowski i Jerzy Marcin Żebrowski zostali mianowani podporucznikami rezerwy ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 w korpusie oficerów piechoty^[8], natomiast Aleksander Wyglądała podporucznikiem rezerwy ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 w korpusie oficerów artylerii^[9].

II kurs 1933-1934

Pełny wykaz 21 absolwentów II kursu.

III kurs 1934-1935

15 i 16 marca 1935 uczniowie plutonu weterynaryjnego złożyli egzaminy końcowe, na podstawie których zostali awansowani na stopnie kaprali podchorążych. Pożegnanie nowo mianowanych odbyło się 20 marca, po czym podchorążowie odjechali do pułków^[11]. Pełny wykaz 25 absolwentów:

IV kurs 1935-1936

Pełny wykaz 55 absolwentów IV kursu:

V kurs 1936-1937

Pełny wykaz 43 absolwentów V kursu:

VI kurs 1937-1938

Pełny wykaz 40 absolwentów VI kursu:

VII kurs 1938-1939

Pełny wykaz 52 absolwentów VII kursu:

Przypisy

Bibliografia

• Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
• Zbigniew Gnat-Witeska, Podchorążowie artylerii konnej i weterynarii z Włodzimierza Wołyńskiego, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 1996, ISBN 83-87103-16-0
• Rocznik SPRA 1934–1935. Alfred Prager (red. nacz.) Aleksander Epstein (red.) Kazimierz Heymanowski (red.) Władysław Halicki (red.) Konstanty Laidler (red.) Zygmunt Ostrowski (red.) Piotr Rospondek (red.). Warszawa: Zakłady Drukarskie F. Wyszyński i Spółka, 1935.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.