Odpady komunalne

Niedopałek papierosa z filtrem jest to odpad zaliczany do grupy 20, zarezerwowanej dla odpadów komunalnych, także tych gromadzonych selektywnie.
W roku 2010 zlikwidowanych zostało w Polsce 9677 tzw. dzikich wysypisk, czyli niezorganizowanych składowisk odpadów, z czego 80% w miastach, a 20% na terenach wiejskich. Podczas ich likwidacji zebrano ok. 75 tys. ton odpadów komunalnych[1].

Odpady komunalne (także: odpady bytowe[2]) – stałe i ciekłe odpady związane z nieprzemysłową działalnością człowieka powstające w gospodarstwach domowych, obiektach użyteczności publicznej oraz obsługi ludności[2].

Charakterystyka

Ustawa o odpadach z 14 grudnia 2012 roku (Dz.U. z 2022 r. poz. 699), obowiązująca od 23 stycznia 2013 roku definiuje odpady komunalne jako odpady powstające w gospodarstwach domowych, z wyłączeniem pojazdów wycofanych z eksploatacji, a także odpady niezawierające odpadów niebezpiecznych pochodzące od innych wytwórców odpadów, które ze względu na swój charakter lub skład są podobne do odpadów powstających w gospodarstwach domowych.

Jak podaje Rosik-Dulewska, najczęściej występujący skład odpadów komunalnych stałych w Polsce przedstawia się następująco:

  • od 40% do 50% stanowią substancje organiczne
  • max. 60% to części mineralne (w tym ok. 30% to popioły z małych palenisk)[3].

Autorka ta wyodrębnia także cztery grupy odpadów komunalnych, ze względu na ich przydatność jako surowców wtórnych.

  • Grupa I to odpady traktowane jako surowce wtórne niekonsumpcyjne. Należą tu odpady papierowe, z tworzyw sztucznych, szkła, metali oraz tekstyliów stanowiące ok. 30% masy odpadów komunalnych stałych.
  • Grupę II stanowią odpady rzadko traktowane jako surowce wtórne. Są to odpady organiczne (biodegradowalne), takie jak resztki pożywienia stanowiące ok. 50% masy odpadów komunalnych stałych.
  • Do grupy III należą odpady paleniskowe pochodzące z sezonowego ogrzewania domostw (do 20% masy odpadów). Tego typu odpady nieorganiczne nie są rozpatrywane jako surowce wtórne.
  • Grupa IV to dość nielicznie występujące odpady, o znikomej wartości surowca wtórnego. Zaliczane tu są pozostałości z porządkowania domostw (np. wykorzystana chemia gospodarcza)[4].

Dane statystyczne dotyczące Polski

Wywóz odpadów komunalnych w Tomaszowie Mazowieckim (woj. łódzkie)

Według GUS-u[5] w roku 2010 zostało wytworzonych w Polsce 12 038 400 ton odpadów komunalnych, a zebrano ich 10 044 200. W porównaniu z rokiem 2009 odnotowano nieznaczny spadek w ilości odpadów komunalnych wytworzonych i zebranych wynoszący ok. 0,1%. Ilości zebranych odpadów komunalnych według województw w 2010 roku przedstawiały się następująco:

  1. 1 573 100 ton w województwie mazowieckim
  2. 1 380 200 ton w województwie śląskim
  3. 994 400 ton w województwie dolnośląskim
  4. 915 100 ton w województwie wielkopolskim
  5. 328 200 ton w województwie warmińsko-mazurskim
  6. 297 100 ton w województwie lubuskim
  7. 260 100 ton w województwie opolskim
  8. 242 900 ton w województwie podlaskim
  9. 199 500 ton w województwie świętokrzyskim.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Barbara Różańska, Marek Sobczyk: Infrastruktura komunalna w 2010 roku. Główny Urząd Statystyczny, 2011. s. 24. [dostęp 2012-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-31)].
  2. ↑ a b Czesława Rosik-Dulewska, Podstawy gospodarki odpadami, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 49, ISBN 83-01-13176-4, OCLC 749824638 [dostęp 2022-10-19].
  3. ↑ Czesława Rosik-Dulewska: Podstawy gospodarki odpadami. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., 2000, s. 49. ISBN 83-01-13176-4.
  4. ↑ Czesława Rosik-Dulewska: Podstawy gospodarki odpadami. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN S.A., 2000, s. 50-52. ISBN 83-01-13176-4.
  5. ↑ Barbara Różańska, Marek Sobczyk: Infrastruktura komunalna w 2010 roku. Główny Urząd Statystyczny, 2011. s. 18. [dostęp 2012-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-31)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Unbalanced scales lighter one blue.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
Ikonka wagi o nie zrównoważonych szalach, gdzie lżejsza szala została nieco podkoloryzowana gwoli dalszego podkreślenia zaistnienia braku równowagi