Odrodzenie dinozaurów

Odrodzenie dinozaurów (ang. Dinosaur renaissance)[1] – krótki okres rewolucyjnych odkryć związanych z dinozaurami, który rozpoczął się w 1960 roku. Spowodował odnowione naukowe i ogólne zainteresowanie dinozaurami. Został wywołany przez nowe wynalazki i dokonane badania, wskazujące na to, że dinozaury mogły być zwierzętami stałocieplnymi, a nie zmiennocieplnymi, jak uważano dotychczas.

Nowej oceny dinozaurów dokonał John Ostrom, twierdzący, że ptaki wyewoluowały z celurozaurów[2], oraz Robert Bakker, który utrzymywał, że dinozaury są stałocieplne i w pewnym sensie podobne do nowoczesnych ssaków i ptaków. Bakker często przedstawiał swoje teorie jako renesansowe.

Okres ten skutkował zmianą spojrzenia ludzi na dinozaury i wielokrotnym zwiększeniem ich popularności w kulturze masowej.

Przypisy

  1. Termin ten upowszechnił się po użyciu go przez Roberta Bakkera w artykule czasopisma Scientific American w kwietniu 1975. Przykłady można znaleźć tutaj i tutaj.
  2. John Ostrom. Archaeopteryx and the Origin of Flight. „The Quarterly Review of Biology”. 49 (1), 1974 (ang.). 

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Spinosaurus BW2.png
Autor: , Licencja: CC BY 2.5
Spinosaurus aegyptiacus, a spinosaurid from the Middle Cretaceous of Egypt