Odynoke

Odynoke
Państwo

 Ukraina

Obwód

lwowski

Rejon

pustomycki

Powierzchnia

0,27 km²

Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


176
651,85 os./km²

Nr kierunkowy

+380 3230

Kod pocztowy

81161

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Odynoke”
Położenie na mapie Ukrainy
Ziemia49°40′15″N 23°49′13″E/49,670833 23,820278
Portal Ukraina

Odynoke (ukr. Одиноке; hist. Einsiedel) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie pustomyckim. W 2001 roku liczyła 176 mieszkańców[1].

Historia

Wieś Einsiedel została założona w 1786 roku w procesie kolonizacji józefińskiej przez niemieckich mennonitów na gruntach wsi Serdyca. Cesarz Józef II odwiedził wieś w 1786 otrzymując tomik poezji dziękczynnej[2]. Początkowo mennonici byli wbrew ich własnej woli traktowani jako luteranie, własny zbór założyli oni dopiero w 1909 roku, kiedy liczba mennonickich rodzin przekroczyła w Einsiedel i sąsiednim Falkensteinie ustawową liczbę 100[2].

W II Rzeczypospolitej miejscowość stanowiła początkowo samodzielną gminę jednostkową. 1 sierpnia 1934 roku w ramach reformy na podstawie ustawy scaleniowej została włączona do zbiorowej gminy wiejskiej Ostrów w powiecie lwowskim, w województwie lwowskim[3]. W 1921 roku gmina Einsiedel liczyła 321 mieszkańców (157 kobiet i 164 mężczyzn) i znajdowało się w niej 56 budynków mieszkalnych. 126 osób deklarowało narodowość ukraińską (rusińską), 119 – niemiecką, 73 – polską, 3 – żydowską. 128 osób deklarowało przynależność do wyznania greckokatolickiego, 119 – do ewangelickiego, 71 – do rzymskokatolickiego, 3 – do mojżeszowego[4].

11 maja 1939 roku zmieniono nazwę wsi na Średnia[5]. Po II wojnie światowej miejscowość weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego i została przemianowana na Odynoke[1].

Według danych z 2001 roku 100% mieszkańców jako język ojczysty wskazało ukraiński[6].

Przypisy

  1. ↑ a b с Одиноке, Львівська область, Пустомитівський район (ukr.). Офіційний портал Верховної Ради України. [dostęp 2016-08-02].
  2. ↑ a b Henryk Lepucki: Działalność kolonizacyjna Marii Teresy i Józefa II w Galicji 1772-1790 : z 9 tablicami i mapą. Lwów: Kasa im. J. Mianowskiego, 1938, s. 102.
  3. ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 546
  4. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. Tom XIII. Województwo lwowskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924, s. 24.
  5. ↑ M.P. 1939 nr 108 poz. 252.
  6. ↑ Таблиця: 19A050501_02_046. Розподіл населення за рідною мовою, Львівська область (1,2,3,4) (ukr.). Офіційна сторінка Всеукраїнського перепису населення. [dostęp 2016-08-02].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Lviv Oblast location map.svg
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Львовской области с 17 июля 2020 года.