Odznaczeni Orderem Orła Białego (II Rzeczpospolita)

Order Orła Białego
Awers
Awers odznaki orderowej z 1921 roku
Baretka
Baretka

Odznaczeni Orderem Orła Białego (Królestwo Kongresowe) – lista 112 kawalerów Orderu Orła Białego, którym został on przyznany przez głowę II Rzeczypospolitej w latach 1921–1939.

Galeazzo Ciano przepasany wstęgą orderu (luty 1939)

Wielcy Mistrzowie

Odznaczeni obywatele polscy
Lp.Imię i nazwiskoData nadaniaUwagi
1Józef Piłsudski4 lutego 1921z urzędu
2Oswald Balzer11 lipca 1921[1][2]
3ks. Edmund Dalbor
4gen. broni Józef Haller
5ks. Zygmunt Łoziński
6Kazimierz Morawski
7Antoni Osuchowski
8Ignacy Jan Paderewski
9Wojciech Trąmpczyński
10Wincenty Witosorderu pozbawiony 13 stycznia 1932, przywrócono mu 31 października 1939
11gen. por. Zygmunt Zieliński
12Gabriel Narutowicz9 grudnia 1922z urzędu
13Stanisław Wojciechowski22 grudnia 1922z urzędu
14Władysław Grabski12 kwietnia 1924[2]
15Aleksander Kakowski7 lipca 1925[2]
16Ignacy Mościcki5 czerwca 1926z urzędu
17Kazimierz Bartel9 listopada 1932[3]
18ks. August Hlond
19Bronisław Pieracki17 czerwca 1934[4]pośmiertnie
20Walery Sławek10 lipca 1935[2]
21Edward Śmigły-Rydz10 listopada 1936[5]
22Adam Stefan Sapieha24 listopada 1936[2][6]
23Stanisław Car20 czerwca 1938[7]pośmiertnie
24Józef Beck11 października 1938[8]

Odznaczeni cudzoziemcy (*)

  1. Louis Barthou, 13 lipca 1921
  2. Alexandre Millerand, 13 lipca 1921
  3. Alexandru Averescu, 13 sierpnia 1921
  4. Take Ionescu, 13 sierpnia 1921
  5. Ferdynand I Rumuński, 31 sierpnia 1921
  6. Albert I Koburg, 23 listopada 1921
  7. Aleksander I Karadziordziewić, 23 listopada 1921
  8. Désiré-Joseph Mercier, 23 listopada 1921
  9. Achille Ratti, 23 listopada 1921
  10. Alfons XIII Hiszpański, 15 marca 1922
  11. Georges Clemenceau, 15 marca 1922
  12. Ferdinand Foch, 15 marca 1922
  13. Joseph Joffre, 15 marca 1922
  14. Philippe Pétain, 15 marca 1922
  15. Raymond Poincaré, 15 marca 1922
  16. Wiktor Emanuel III, 15 marca 1922
  17. Ion Brătianu, 9 maja 1922
  18. Epitácio Lindolfo da Silva Pessoa, 13 czerwca 1922
  19. Henri Le Rond, 14 czerwca 1922
  20. Woodrow Wilson, 31 lipca 1922
  21. Karol II Rumuński, 12 września 1922
  22. Hirohito, 19 października 1922
  23. Mikołaj Rumuński, 19 października 1922
  24. Nikola Pašić, 28 października 1922
  25. Yoshihito, 28 lutego 1923
  26. Chrystian X, 21 kwietnia 1923
  27. Wilhelmina (królowa Holandii), 21 kwietnia 1923
  28. Maria Koburg, 23 czerwca 1923
  29. Ion Duca, 25 czerwca 1923
  30. Benito Mussolini, 20 lipca 1923
  31. Henri Jaspar, 10 listopada 1923
  32. Gaston Doumergue, 1 grudnia 1924
  33. Édouard Herriot, 1 grudnia 1924
  34. Pietro Gasparri, 25 kwietnia 1925
  35. Vincenzo Vannutelli, 25 kwietnia 1925
  36. Tomáš Masaryk, 27 kwietnia 1925
  37. Elżbieta Gabriela Bawarska, 27 listopada 1925
  38. Louis-Ernest Dubois, 22 lutego 1926
  39. Hector André de Panafieu, 27 lutego 1926
  40. Augusto B. Leguía, 3 lipca 1926
  41. Henryk (książę holenderski), 5 listopada 1926
  42. Leopold III Koburg, 5 listopada 1926
  43. Lorenzo Lauri, 10 stycznia 1927
  44. Reza Szah Pahlawi, 1 czerwca 1927
  45. Borys III, 3 grudnia 1927
  46. Amanullah Chan, 28 kwietnia 1928
  47. Gustaw V, 2 czerwca 1928
  48. Miklós Horthy, 10 stycznia 1929
  49. Miguel Primo de Rivera, 5 czerwca 1929
  50. Lauri Relander, 7 czerwca 1929
  51. Miron Cristea, 22 października 1929
  52. Constantin Sărățeanu, 22 października 1929
  53. Humbert II, 17 grudnia 1929
  54. Carlos Ibáñez del Campo, 27 stycznia 1930
  55. Paul Hymans, 29 maja 1930
  56. Dino Grandi, 7 czerwca 1930
  57. Haile Sellasie, 29 października 1930
  58. Takamatsu (książę), 29 października 1930
  59. Haakon VII, 3 grudnia 1930
  60. António Óscar de Fragoso Carmona 20 stycznia 1931
  61. Elefterios Wenizelos 20 stycznia 1931
  62. Vojislav Marinković 5 grudnia 1931
  63. Dimitrie I. Ghica, 13 stycznia 1932
  64. Ludovico Chigi della Rovere Albani, 8 marca 1932
  65. Szarlotta, 18 maja 1932
  66. Albert Lebrun, 20 grudnia 1932
  67. Nicolae Titulescu, 9 października 1933
  68. Konstantin Päts, 21 lipca 1934
  69. Gyula Gömbös, 19 października 1934
  70. Jules Laroche, 26 marca 1935
  71. Constantin Prezan, 10 lipca 1935
  72. Per Svinhufvud, 1 sierpnia 1935
  73. Getúlio Vargas, 30 listopada 1935
  74. Francesco Marmaggi, 31 grudnia 1935
  75. Paul van Zeeland, 26 kwietnia 1936
  76. Paweł Karadziordziewić, 15 maja 1936
  77. Giuseppe Bastianini, 10 czerwca 1936
  78. Victor Antonescu, 26 listopada 1936
  79. Jerzy II Grecki, 16 kwietnia 1937
  80. Michał I Rumuński, 22 maja 1937
  81. Juliana (królowa Holandii), 22 czerwca 1937
  82. Friedrich Akel, 4 września 1937
  83. Kārlis Ulmanis, 4 września 1937
  84. Yvon Delbos, 1 grudnia 1937
  85. Kálmán Kánya, 4 lutego 1938
  86. Johan Laidoner, 4 lutego 1938
  87. Galeazzo Ciano, 5 marca 1938
  88. Grigore Gafencu, 4 marca 1939

(*) Według strony Prezydenta RP odznaczono 87 cudzoziemców, m.in.: 33 monarchów i prezydentów, 10 premierów, 12 członków rodzin panujących i 15 ministrów[9]. Stefan Oberleitner w swoim leksykonie wymienia 46 odznaczonych obcokrajowców zaznaczając, że w sumie było ich 88[10], co potwierdza książka pod red. Marty Męclewskiej, gdzie z nazwiska wymieniono 88 odznaczonych cudzoziemców i 24 Polaków wraz z datami nadania orderu[11]. Według źródeł zagranicznych odznaczeni zostali jeszcze dwaj królowie Egiptu: Fu’ad I (24 marca 1932)[12] i Faruk I[13].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Dekrety Naczelnika Państwa o nadaniu odznak orderu Orła Białego. „Monitor Polski”. 155, s. 1–2, 1921-07-12. Warszawa. .
  2. ↑ a b c d e Krzysztof Filipow: Order Orła Białego. Wyd. Białystok 1995.
  3. ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 294.
  4. ↑ M.P. z 1934 r. nr 138, poz. 185.
  5. ↑ M.P. z 1936 r. nr 262, poz. 463.
  6. ↑ M.P. z 1936 r. nr 274, poz. 485.
  7. ↑ M.P. z 1938 r. nr 141, poz. 248.
  8. ↑ M.P. z 1938 r. nr 233, poz. 512.
  9. ↑ Order Orła Białego. prezydent.pl. [dostęp 2016-03-26].
  10. ↑ Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705–1990. T. 1. Zielona Góra: Wyd. Kanion, 1992, s. 112–113. ISBN 83-85571-00-7.
  11. ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, Marta Męclewska (oprac.), Warszawa: Arx Regia Ośrodek Wydawniczy Zamku Królewskiego, 2008, s. 131, 294–306, ISBN 978-83-7022-178-2, OCLC 751245817.
  12. ↑ The Muhammad ‘Ali Dynasty genealogy. royalark.net. s. 13. [dostęp 2017-10-22]. (ang.).
  13. ↑ The Muhammad ‘Ali Dynasty genealogy. royalark.net. s. 14. [dostęp 2017-10-22]. (ang.).

Bibliografia

  • Marta Męclewska (oprac.): Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008. Zamek Królewski w Warszawie, 2008, s. 294. ISBN 978-83-7022-178-2.

Media użyte na tej stronie

Cross of Order ogf the White Eagle from 1921.PNG
Autor: Maciej Szczepańczyk, Licencja: CC BY 3.0
Cross of Order ogf the White Eagle from 1921
Galeazzo Ciano in Warsaw (1939).jpg
Galeazzo Ciano (przepasany wstęgą Orderu Orła Białego) podczas rautu w Pałacu Brühla w Warszawie (1939).