Odznaka „Zasłużony drukarz”
| ||
Awers wzoru odznaki | ||
Ustanowiono | 10 listopada 1978 | |
Wycofano | 11 maja 1996 | |
Dewiza | ZASŁUŻONY DRUKARZ | |
Wielkość | owal 28 × 25 mm | |
Kruszec | biały oksydowany metal | |
Powiązane | Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Drukarz PRL” |
Odznaka „Zasłużony drukarz” – polskie odznaczenie resortowe ustanowione 10 listopada 1978 i nadawane przez Ministra Kultury i Sztuki jako zaszczytne wyróżnienie zawodowe przeznaczone dla:
- pracowników przemysłu poligraficznego wyróżniających się szczególnie sumiennym wykonywaniem obowiązków w pracy zawodowej i społecznej, wykazujących szczególną dbałość o mienie społeczne i odznaczających się wysokim poziomem moralnym,
- innych osób szczególnie zasłużonych w dziedzinie postępu i rozwoju przemysłu poligraficznego,
- cudzoziemcom za zasługi położone w umacnianiu i rozwoju współpracy międzynarodowej w dziedzinie przemysłu poligraficznego.
Odznaka została wycofana 11 maja 1996 wraz z szeregiem innych odznaczeń ustanowionych w okresie PRL.
Bibliografia
- Stefan Oberleitner: Odznaki honorowe (resortowe) PRL 1944-1989. Rzeszów: PTN, 2000, s. 106
- Uchwała nr 160 Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1978 r. w sprawie ustanowienia odznaki "Zasłużony drukarz" (M.P. z 1978 r. nr 36, poz. 135)
- Zarządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia 20 listopada 1978 r. w sprawie ustalenia wzoru odznaki "Zasłużony drukarz" oraz szczegółowych zasad i trybu jej nadawania (M.P. z 1978 r. nr 36, poz. 139)
- Uchwała nr 48 Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia 1996 r. w sprawie uznania niektórych uchwał Rady Ministrów i jej organów za nieobowiązujące (M.P. z 1996 r. nr 29, poz. 301)