Odznaka Lilii
| ||
Awers różnych odmian odznaki, dwie dolne to wersje nieoficjalne | ||
![]() Baretka / wstążka | ||
![]() Baretka / agrafa | ||
Ustanowiono | 1814 | |
Wycofano | 1831 |
Odznaka Lilii (fr. Décoration du Lys) – odznaczenie francuskie, nadawane w latach 1814-1830.
Historia
5 kwietnia 1814 roku Napoleon I po serii klęsk militarnych został zmuszony do abdykacji, 3 maja, po prawie dwudziestopięcioletnim wygnaniu, Burbonowie Ludwik XVIII i jego brat hrabia d'Artois powrócili triumfalnie do Paryża. Po rozpadzie reżymu napoleońskiego porządek w stolicy utrzymywała Gwardia Narodowa, która na powitanie Burbonów wymieniła na nakryciach głowy kokardy w barwach republikańsko-napoleońskiej Tricolore na białe kokardy burbońskie. Już parę dni przedtem, 24 kwietnia, hrabia d'Artois ustanowił medal Lilii, nadany prawie wszystkim członkom Gwardii Narodowej w Paryżu "jako nagroda za utrzymanie bezpieczeństwa i porządku w stolicy". W sytuacji powstałej po abdykacji Napoleona Burbonowie nie ufali dawnej cesarskiej armii i woleli polegać na lojalności Gwardii Narodowej. 9 maja król Ludwik XVIII zatwierdził odznaczenie i zezwolił na nadawanie go gwardzistom narodowym w całej Francji pod warunkiem złożenia przysięgi "Przysięgam wierność Bogu i królowi, na zawsze" (Je jure fidélité à Dieu et au Roi pour toujours). Ta jednoklasowa odznaka była właściwie medalem. Zabronione przez Napoleona w czasie jego 100 dni, odznaczenie zostało przywrócone przez Ludwika XVIII w roku 1816 jako "odznaka za wierność" (Décoration de la Fidélité). Stopniowo prawo nadawania odznaczenia uzyskiwały coraz szersze kręgi cywilnych i wojskowych urzędników państwowych – generałowie, ministrowie, prefekci i na koniec nawet merowie. Dopiero rozporządzenie Ludwika Filipa z 10 lutego 1831 położyło kres jego istnieniu.
Oznaki
Według pierwotnej ustawy z 1814 oznaką odznaczenia była srebrna lilia burbońska, noszona na piersi na białej wstążce. Wkrótce, już w maju 1814, dodano srebrną koronę królewską przypiętą do wstążki, oraz stworzono agrafę noszoną na ubraniu cywilnym, z ukoronowaną lilią otoczoną gałązkami oliwki. Paryska Gwardia Narodowa otrzymała własną wstążkę, białą z obustronnymi niebieskimi bordiurami. Od 1816 używano koronę jako zawieszkę medali i zezwolono gwardzistom nosić odznaczenia na wstążkach o barwach swych departamentów.
Oprócz tych oficjalnych dekoracji występuje wiele odmian prywatnych, np. biały krzyż maltański z portretem Ludwika XVIII lub Henryka IV w medalionie środkowym awersu i z liliami burbońskimi między ramionami czy złoty medal z burbońską lilią w środku. Takie "fantazje i kaprysy" były powodem memorandum kanclerza Legii Honorowej wystosowanego do króla, który w rozporządzeniu z 5 maja 1824 zabronił noszenia prywatnych odmian "OdznakI Lilii", dopuszczając jedynie pierwotną wersję ze srebrną lilijką zawieszoną na koronie królewskiej.
Bibliografia
- Gustav Adolph Ackermann, Ordensbuch..., Annaberg 1855, s. 213
- Wiesław Bończa-Tomaszewski, Kodeks orderowy..., Warszawa 1939, s. 364
|
Media użyte na tej stronie
Autor:
- Chevalier légion d'honneur 2.png: Titimaster (talk)
- derivative work: Borodun (talk)
Badge of Légion d'Honneur
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Décoration du Lys (Ordre du Lys). 1814
(c) Robert Prummel z niderlandzkiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Four medals of the Order of the Lily, and a medal clasp.
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Robert Prummel (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY-SA 2.5
Eigen tekening van de "Orde van de Lelie" zoals deze in 1815 en later in het knoopsgat werd gedragen.
Robert Prummel