Offset (handel zagraniczny)

Offset – rodzaj transakcji zawieranej między państwami, w sytuacji gdy jeden z partnerów oczekuje kompensacji za wydatki poniesione na zakupy za granicą. W przypadku Polski podstawę prawną kontraktu stanowi umowa offsetowa zawierana między dostawcą zagranicznym a Skarbem Państwa. Uzyskanie offsetu wiąże się niejednokrotnie z przepływem technologii[1][2].

W polskim porządku prawnym offset został uregulowany po raz pierwszy w ustawie z dnia 10 września 1999 r. o niektórych umowach kompensacyjnych zawieranych w związku z umowami dostaw na potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa[3], która weszła w życie 23 października 1999 r. Następnie została ona uchylona przez ustawę z dnia 26 czerwca 2014 r. o niektórych umowach zawieranych w związku z realizacją zamówień o podstawowym znaczeniu dla bezpieczeństwa państwa[4], która weszła w życie 30 lipca 2014 r. i stanowi obowiązujące prawo. Definiuje ona offset jako "kooperację między Skarbem Państwa i offsetobiorcą a zagranicznym dostawcą konieczną do utrzymania lub ustanowienia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej potencjału w zakresie zdolności produkcyjnych, serwisowych i obsługowo-naprawczych, a także innych, niezbędnych z punktu widzenia ochrony podstawowych interesów bezpieczeństwa państwa, polegającą w szczególności na przekazaniu technologii, know-how wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych lub korzystania z utworu na podstawie udzielonej licencji w celu zapewnienia wymaganej przez Skarb Państwa niezależności od zagranicznego dostawcy".

Przypisy

  1. ↑ Sektor obronny i bezpieczeństwa - Ministerstwo Rozwoju. mr.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)]. https://www.paih.gov.pl/prawo/offset_w_polskim_porzadku_prawnym
  2. ↑ Wojciech Pawłuszko: PAIiIZ | Offset w polskim porządku prawnym | Inwestycje w Polsce. www.paiz.gov.pl. [dostęp 2017-01-29].
  3. ↑ Dz.U. z 1999 r. nr 80, poz. 903
  4. ↑ Dz.U. z 2022 r. poz. 1218

Linki zewnętrzne