Ofiary argejskie

Ofiary argejskie (łac. Argei lub sacra Argeorum) – nazwa święta obchodzonego w starożytnym Rzymie 14 maja, w dzień po Lemuriach. Składano wtedy bogom dar z życia ludzkiego, prawdopodobnie jako pamiątkę ofiarowania w III w p.n.e. na mocy wyroków ksiąg syblillińskich 27 Greków pochodzących z Argei[1]. Inne źródła podają, że zwyczaj pochodzi z zamierzchłych czasów, kiedy wszystkich ludzi powyżej 60 roku życia uważano za sędziwych starców i wrzucano do Tybru.

Ofiarami rytuału byli najczęściej przestępcy i niewolnicy, jednak z czasem Rzymianie zastąpili ten obyczaj darem dla bogów w postaci słomianych kukieł ciskanych do Tybru[2].

Przypisy

  1. ↑ Encyclopædia Britannica: Argei, Dictionary of Greek and Roman Antiquities: Argei, "The Argei: Sex, War, and Crucifixion in Rome and the Ancient Near East"
  2. ↑ Maria Jaczynowska stwierdza, że „ten zagadkowy rytuał miał znaczenie oczyszczające. Trudno jest rozstrzygnąć, czy stanowił pozostałość prawdziwych ofiar ludzkich, czy też od początku były to tylko «substytuty ofiar»” (Religie świata rzymskiego. Warszawa: PWN, 1987, s. 54).