Oficerska Szkoła Piechoty nr 3 (1945–1947)
| Historia | |
| Państwo |  Polska |
|---|---|
| Sformowanie | 14 marca 1945 |
| Rozformowanie | 1947 |
| Nazwa wyróżniająca | nie posiadała |
| Patron | nie posiadała |
| Tradycje | |
| Rodowód | Kursy Chorążych 3 Armii WP |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | płk Zygmunt Cšadek |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Tomaszów Mazowiecki, Inowrocław |
| Rodzaj sił zbrojnych | Wojska lądowe |
| Rodzaj wojsk | Piechota |
| Skład | Etat Nr 017/527 |
Oficerska Szkoła Piechoty Nr 3 (OSP Nr 3) - szkoła ludowego Wojska Polskiego kształcąca kandydatów na oficerów piechoty.
Historia szkoły
Na podstawie rozkazu Nr 41/Org. Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego z dnia 6 października 1944 roku rozpoczęto formować Kursy Chorążych 3 Armii Wojska Polskiego. Kursy miały być zorganizowane w opraciu o sowiecki etat Nr 017/527 kursów młodszych lejtnantów armii (ros. Армейские курсы младших лейтенантов). Stan zmiennym miał liczyć 986 kursantów[1]. Komendantem kursów został pułkownik Zygmunt Cšadek, jego zastępcą podpułkownik Zubieczko, a dyrektorem nauk major Sylwanowicz. Szkoła otrzymała numer poczty polowej „84013”.
25 października 1944 roku „Szkoła Chorążych 3 Armii” znajdowała się w stadium organizacji. Na podstawie rozkazu Nr 59/Org. Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego z dnia 15 listopada 1944 roku w sprawie zaprzestania organizacji 3 armii „kursy podchorążych 3 armii przekazano do dyspozycji dowódcy 2 armii” i przeniesiono w rejon Kąkolewnicy, a 2 lutego 1945 roku do Tomaszowa Mazowieckiego. 30 listopada 1944 roku dowódca 3 Armii WP, generał dywizji Karol Świerczewski zameldował Naczelnemu Dowódcy Wojska Polskiego, że z rozformowywanych dywizji piechoty (11 i 12) zostało skierowanych na kursy chorążych 3 armii łącznie 23 oficerów, 16 podoficerów i 41 szeregowców. Ponadto z polowego dowództwa armii oraz pozostałych jednostek armii przeniesiono kolejnych 17 oficerów[2].
Oficerska Szkoła Piechoty nr 3 utworzona została w marcu 1945 roku w Tomaszowie Mazowieckim na bazie 3 Szkoły Oficerskiej Armii. W kwietniu szkoła otrzymała nowy etat, który przewidywał stan słuchaczy na 2000 podchorążych. Do końca wojny wypromowano w niej 151 oficerów.
Po wojnie, w maju 1945 roku, szkołę przeniesiono do Inowrocławia. Jej podstawowym zadaniem było doszkalanie młodych oficerów, którzy w okresie wojny ukończyli krótkoterminowe kursy oficerskie. Nowy pokojowy etat szkoły przewidywał 77 oficerów i 67 podoficerów kadry stałej oraz 500 oficerów – kursantów. Czas kształcenia wynosił 12 miesięcy.
W 1946 roku, na bazie rozformowanej Oficerskiej Szkoły Piechoty nr 3 w Inowrocławiu, sformowano Centrum Wyszkolenia Wojsk Ochrony Pogranicza[a][3].
W marcu 1947 roku podjęto decyzję o rozwiązaniu szkoły.
Komendanci szkoły
Uwagi
- ↑ Rozkaz NDWP nr 0153/Org. z 21 września 1946 roku
Przypisy
- ↑ Organizacja i działania bojowe Ludowego Wojska Polskiego w latach 1943–1945. Wybór materiałów źródłowych, tom I, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1958, s. 204-205.
- ↑ Organizacja i działania ..., op. cit., s. 269-270.
- ↑ Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. s. 157.
Bibliografia
- Oficerskie szkoły piechoty w Polsce. Zarys dziejów. Wydawnictwo WSO im. T.Kościuszki, Wrocław 2001. ISBN 83-87-384-30-5
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945-1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
| Akademie wojskowe | |
|---|---|
| Szkoły oficerskie | |
| Wyższe szkoły oficerskie | |
| Szkoły chorążych |
|
| Ośrodki szkolenia |
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Kerim44, Licencja: CC BY-SA 4.0
Absolwentka "Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych" we Wrocławiu.