Oflag

Ten artykuł od 2013-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Brytyjski oflag, kwiecień 1945

Jeńcy w oflagu

Oflag (skrót od niem. Offizierslager für kriegsgefangene Offiziere) – niemiecki obóz jeniecki, w którym trzymani byli oficerowie wzięci do niewoli w czasie II wojny światowej.

W czasie II wojny światowej Niemcy utworzyli około 130 oflagów (ich liczba ulegała zmianie w różnym okresie).

Pierwsze oficerskie obozy jenieckie założone zostały w 1939 r. w trakcie i tuż po zakończeniu działań wojennych na terytorium Polski.

Lista obozów założonych w 1939 r.

• Oflag II A Prenzlau
• Oflag II B Arnswalde (Choszczno)
• Oflag III A Luckenwalde
• Oflag IV A Hohnstein
• Oflag IV B Königstein
• Oflag IV C Colditz
• Oflag V A Weinsberg
• Oflag VII A Murnau
• Oflag VII B Eichstätt
• Oflag VII C Laufen
• Oflag VIII A Kreuzburg (Kluczbork)
• Oflag VIII B Silberberg (Srebrna Góra) – obóz karny
• Oflag IX A Spangenberg
• Oflag IX B Weilburg
• Oflag IX C Rotenburg
• Oflag X A Sandbostel
• Oflag X A/Z Itzehoe
• Oflag XI A Osterode (góry Harzu – Niemcy)
• Oflag XI B Braunschweig
• Oflag X B Nienburg
• Oflag X C Lubeka
• Oflag XII A Hadamar
• Oflag XVIII A Lienz
• Oflag XVIII B Wolfsberg
• Oflag XVIII C Spittal

W kolejnych latach założone zostały oflagi:

• Oflag II C Woldenberg (Dobiegniew)
• Oflag II D Gross-Born (Borne Sulinowo)
• Oflag III B Tibor-Tiborlager (Cibórz)
• Oflag III C Lübben
• Oflag VI B Dössell
• Oflag VIII C Juliusburg (Dobroszyce)

Polscy oficerowie w niemieckich obozach jenieckich

W wyniku kampanii wrześniowej w niewoli niemieckiej znalazło się ok. 19 tys. oficerów i 33 generałów. W 1941 r. Niemcy przejęli od Rumunii internowanych tam 11 generałów, a po powstaniu warszawskim do niewoli trafiło jeszcze sześciu generałów.

Po 1940 r. niemieckie władze rozpoczęły akcję komasacji małych obozów jenieckich dla Polaków. Wiązało się to m.in. z koniecznością przyjęcia jeńców z Francji, Belgii, Holandii, Danii i Norwegii.

W efekcie przeprowadzonej akcji oficerowie polscy zostali w 1944 r. zgrupowani w oflagach:

• Oflag II C Woldenberg (Dobiegniew)
• Oflag II D Gross-Born (Borne Sulinowo)
• Oflag VI B Dössel
• Oflag VII A Murnau – został wyzwolony 29 kwietnia 1945 przez Amerykanów

Na przełomie lat 1942/1943 w kręgu RSHA była rozważana koncepcja likwidacji funkcjonujących oflagów i przekazanie przebywających w nich w tym czasie około 18 tys. polskich oficerów do obozów koncentracyjnych. Z niewiadomych przyczyn zamysł ten porzucono^[1].

Zobacz też

• Oflag VIII E Johannisbrunn (Janske Koupele) – tzw. obóz generalski
• Stalag

Przypisy