Ogończyk śliwowiec

Ogończyk śliwowiec

Satyrium pruni
(Linnaeus, 1758)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	uskrzydlone
Rząd	motyle
Rodzina	modraszkowate
Podrodzina	ogończyki
Rodzaj	Satyrium
Gatunek	ogończyk śliwowiec
Synonimy
Fixsenia pruni Strymonidia pruni Nordmannia pruni

Ogończyk śliwowiec (Satyrium pruni) – motyl dzienny z rodziny modraszkowatych.

Wygląd

Rozpiętość skrzydeł od 30 do 34 mm, dymorfizm płciowy stosunkowo wyraźny: samce mają pomarańczowe plamy tylko na tylnych skrzydłach, a samice na obu parach.

Siedlisko

Ciepłe zarośla na zboczach i skrajach lasów liściastych, a ponadto polne drogi w okolicach zadrzewień z tarniną, stare sady i ogródki działkowe.

Biologia i rozwój

Wykształca jedno pokolenie w roku (koniec maja-połowa lipca). Rośliny żywicielskie: śliwa tarnina, rzadziej: śliwa domowa, czeremcha zwyczajna i śliwa wiśniowa. Jaja składane są pojedynczo na rozwidleniach gałązek dojrzałych tarnin lub na młodych odrostach. Larwy zimują w osłonkach jajowych, wylęgają się w kwietniu. Z początku żerują na kwiatach, potem na liściach. Stadium poczwarki trwa 2-3 tygodnie.

Rozmieszczenie geograficzne

Gatunek palearktyczny, rozprzestrzeniony od Półwyspu Iberyjskiego przez całą Europę, Syberię, Turcję, Kaukaz po rosyjski Daleki Wschód, Japonię i Koreę^[1]

Występuje na terenie całej Polski z wyjątkiem części północnej i wyższych partii gór.

Przypisy

Bibliografia

• Marcin Sielezniew, Izabela Dziekańska, Motyle dzienne, wyd. Multico, Warszawa 2010, s. 146.