Okół (Kraków)

Kościół św. Andrzeja

Plac św. Marii Magdaleny, w tle m.in. Collegium Iuridicum UJ i kościół św. Piotra i Pawła

Okół − istniejąca w średniowieczu osada (przez pewien czas zapewne miasto) położona na terenie południowej części dzisiejszego Starego Miasta w Krakowie.

Pierwotnie Okół stanowił podgrodzie grodu wawelskiego. Ukształtował się przy osi dzisiejszej ulicy Grodzkiej, a właściwie wokół placu targowego położonego przy kościele św. Andrzeja. Północna granica przebiegała w rejonie dzisiejszej ulicy Poselskiej, a pozostałe pokrywały się mniej więcej z późniejszym przebiegiem murów obronnych Krakowa.

Po lokacji Krakowa w 1257 Okół był pomostem łączącym go z Wawelem. Wkrótce (około połowy XIV w.) został włączony do Krakowa, jednak istnieją źródła świadczące, że sam uzyskał na pewien czas prawa miejskie (np. wzmianka z 1338 o Nova Civitas in Okol).

Dawny Okół stanowi południową część Starego Miasta w Krakowie. Główną osią komunikacyjną jest ulica Grodzka, równolegle zaś do niej biegnie ulica Kanonicza. Jest tam szereg zabytkowych budynków, w tym kościoły św. Andrzeja, św. Idziego i św. Piotra i Pawła, budynek Collegium Iuridicum UJ oraz liczne kamienice i pałace ul. Kanoniczej. Centralnym punktem jest plac św. Marii Magdaleny powstały na miejscu zburzonego kościoła pod jej wezwaniem. Od wschodu i zachodu dzielnicę otaczają Planty.

Bibliografia

• Okół. W: Encyklopedia Krakowa. Warszawa – Kraków: PWN, 2000, s. 692–693. ISBN 83-01-13325-2.

Linki zewnętrzne

• Halina Rojkowska, Waldemar Niewalda: Właściciele w Krakowie: Od średniowiecza do czasów współczesnych: Rejon Okołu (Najstarsza część miasta). W: Dynamiczny herbarz rodzin polskich [on-line]. [dostęp 2010-12-31].