Okęcie Warszawa

Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Skoda Warszawa (dyskusja). Nie opisano powodu propozycji integracji.

Okęcie Warszawa

Pełna nazwa	Robotniczy Klub Sportowy Okęcie Warszawa
Barwy	niebiesko-białe
Data założenia	1929
Liga	V liga
Państwo	Polska
Adres	ul. Radarowa 1, 02-137 Warszawa
Stadion	Stadion RKS Okęcie
Prezes	Stanisław Gajlewicz
Trener	Piotr Biechoński
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Strona internetowa

Okęcie Warszawa – polski klub piłkarski z siedzibą w Warszawie, założony w 1929 roku. W sezonie 2022/2023 będzie występować w V lidze. Największym sukcesem drużyny były występy w III lidze.

O klubie

Tę sekcję należy dopracować: → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny, → usunąć pustosłowie. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Historia RKS Okęcie rozpoczęła się w maju 1929 roku, gdy grupa pracowników warszawskich zakładów „Skoda” wywodząca się z nieistniejącego już wówczas Robotniczego Stowarzyszenia Sportowego „Lauda” oraz Harcerskiego Klubu Sportowego „Varsovia” postanowiła wraz ze swymi przełożonymi założyć przy zakładach klub sportowy. Planowano prowadzenie nie tylko działalności sportowej, ale również kulturalną. Dla nowo powstałego klubu przyjęto nazwę Klub Kulturalno-Sportowy SKODA. Gdy w 1936 Polskie Zakłady Skoda zostały przekształcone w PZL-Wytwórnię Silników Lotniczych w Warszawie na Okęciu 28 marca tegoż roku podczas walnego zebrania zmieniono nazwę na Klub Kulturalno-Sportowy Okęcie^[1].

Inicjatorami założenia klubu byli piłkarze, jednak w początkowych latach jego istnienia, czołową sekcją „Okęcia” byli bokserzy, należący wówczas do najpoważniejszych kandydatów do zdobycia tytułu drużynowego mistrza Polski. Prężnie działały też sekcje kolarska, motocyklowa, sportów wodnych, strzelecka, koszykówki oraz tenisa stołowego. W roku 1938 piłkarze nieomal nie wywalczyli awansu do pierwszej ligi państwowej, do czego zabrakło im zaledwie jednej bramki strzelonej w meczu przeciwko Brygadzie Częstochowskiej. Znamiennym jest fakt, że w 1932 na Okęciu ruszyła pierwsza w Warszawie drużyna piłkarska młodzików co pozwoliło na wychowanie szeregu utalentowanych zawodników. Najcenniejsze sukcesy z tamtego okresu (mimo zmiany przez kilku czołowych zawodników barw klubowych) to zdobycie pucharu im. Mariana Wejchera, pucharu w turnieju szóstkowym oraz udział wielu zawodników Klubu w reprezentacji Warszawy.

Wrzesień 1939 przerwał nagle rozwój sportu na Okęciu, ale go nie zlikwidował. Mimo wydanego przez okupanta zakazu prowadzenia jakiejkolwiek działalności przez kluby sportowe, w Okęciu nadal postanowiono uprawiać sport. Jako jedni z pierwszych na boiska wyszli piłkarze Okęcia. Na mecze rozgrywane w czasie okupacji przychodziło w Warszawie po kilka tysięcy osób. Rozgrywki te miały wydźwięk patriotyczny, wzmagały wiarę w przetrwanie. Zawody niejednokrotnie były przerywane przez obławy i łapanki. Klub Okęcie wykazał największą wśród warszawskich klubów aktywność, rozgrywając ponad 100 meczów. Działały cztery drużyny – dwie seniorów i dwie „bosaków”. Osiągnięcia tego okresu to II miejsce z Polonią Warszawa w mistrzostwach stolicy na rok 1942, wygranie turnieju XV-lecia klubu z udziałem Polonii, Grochowa, Korony i zespołu gospodarzy, a także pokonanie w 1943 reprezentacji Piaseczna 4:2, przy czym w drużynie przeciwnika grała wówczas nieomal cała reprezentacja Krakowa. Ponadto należy podkreślić stały udział zawodników Okęcia w reprezentacji Warszawy. Wkrótce po wyzwoleniu stolicy, a więc po 17 stycznia 1945 Klub Sportowy Okęcie wznowił działalność. Ograniczone możliwości sprawiły, że na razie poprzestano tylko na piłce nożnej. Wobec zniszczenia przez okupanta przedwojennego boiska rozpoczęto działalność na byłym boisku Klubu Sportowego „Okęcianka”. Znajdowało się ono na rogu Alei Krakowskiej i ul. Hynka. Później młodzież własnymi rękami zamieniła teren zajęty w czasie okupacji przez działki w boisko sportowe^[1].

25 marca 1945 na boisku AZS na Pradze odbył się pierwszy w wyzwolonej Warszawie mecz, podczas którego spotkały się drużyny RKS Okęcie i Polonii Warszawa. Dał on początek organizowanemu corocznie przez Okęcie turniejowi piłkarskiemu w dniu wyzwolenia Warszawy, tj. 17 stycznia. W każdym kolejnym turnieju oprócz drużyny Okęcia występował również zespół stołecznej Polonii.

Z czasem powstają nowe sekcje. Systematycznie rozwijała się sekcja piłkarska. Okęcie od momentu powstania ligi międzywojewódzkiej grało w tej klasie rozgrywkowej zajmując zawsze miejsca w środkowej części tabeli. Zespół rozgrywał największą liczbę spotkań spośród wszystkich drużyn zgłoszonych w WOZPN. W 1947 juniorzy Okęcia zdobywają mistrzostwo Warszawy, co świadczy o efektach pracy z młodzieżą. Wychowankowie klubu, Kulesza, Struczak i Wasiak dostąpili potem zaszczytu grania w reprezentacji.

W 1963 klub otrzymał nowy obiekt przy ulicy Radarowej. W roku 1966 Okęcie walczyło o awans do II ligi. Wkrótce przyszedł jednak kryzys i Okęcie znalazło się w A klasie. Nastąpił długi okres walki o awans. Klub położył największy nacisk na prace z młodzieżą, w efekcie czego w 1975 Okęcie wywalczyło promocję do klasy okręgowej. W roku 1976 powstała sekcja piłki nożnej kobiet, która wywalczyła wicemistrzostwo Polski. Sukcesy notowała także sekcja lekkoatletyczna, sekcja motocyklowa (przejęta jednak potem w całości przez KS „Skra”), działały sekcja hokeja na lodzie^[2], a nawet sekcja koszykówki kobiet.

Obecnie RKS Okęcie znów walczy o awans do IV ligi. Z licznych niegdyś sekcji ostały się jedyne, poza piłką nożną, sekcja tenisa ziemnego i powstała dopiero w 1969 sekcja podnoszenia ciężarów, należąca obecnie do czołówki krajowej. W sezonie 2019/2020 klub uzyskał awans do 4 ligi.

Informacje ogólne

• Pełna nazwa: Robotniczy Klub Sportowy Okęcie Warszawa
• Adres: ul. Radarowa 1, 02-137 Warszawa
• Stadion: Stadion RKS Okęcie w Warszawie

pojemność: 1.000 (w tym 900 siedzących)

oświetlenie: brak

wymiary boiska: 105 × 55 m

Przypisy