Ok102
Wirtemberski parowóz serii D | |
Producent | |
---|---|
Lata budowy | 1899-1905[1] |
Układ osi | 2'C (2'C n4v) |
Wymiary | |
Masa służbowa | 64,4 t (z tendrem 96,5 t)[2] |
Długość | 9780 mm (bez daszku budki)[1] |
Długość z tendrem | 16 980 mm[2] |
Wysokość | 4150 mm[2] |
Rozstaw osi skrajnych | 8025 mm[1] |
Średnica kół napędnych | 1 650 mm[2] |
Średnica kół tocznych | 850 mm |
Napęd | |
Trakcja | parowa |
Typ tendra | 15C102 |
Ciśnienie w kotle | 14 at[2] |
Powierzchnia ogrzewalna kotła | 162 m²[2] |
Powierzchnia przegrzewacza | brak |
Powierzchnia rusztu | 2,3 m²[2] |
Średnica cylindra | 380/600 mm[2] |
Skok tłoka | 560 mm[2] |
Parametry eksploatacyjne | |
Maksymalna siła pociągowa | 9500 kg[2] |
Prędkość konstrukcyjna | 90 km/h[2] |
Nacisk osi na szyny | 15 t[2] |
Portal Transport szynowy |
Ok102 – polskie oznaczenie na PKP parowozu osobowego wirtemberskiej serii D (późniejsza niemiecka seria 381). Polska otrzymała po 1918 roku trzy parowozy tej serii[2].
Parowóz serii D kolei wirtemberskich był budowany w latach 1899–1905 w ilości 14 sztuk[1]. Miał układ osi 2'C i wykorzystywał czterocylindrowy silnik sprzężony na parę nasyconą[1].
Przypisy
Bibliografia
- Jan Piwowoński, Parowozy kolei polskich, Warszawa: WKiŁ, 1978
Media użyte na tej stronie
Steam locomotive Württemberg D.